Pancerne armie Hitlera na froncie wschodnim

Książka na przyzwoitym dobrym poziomie. w sposób solidny opisuje każdą z czterech armii Hitlera na wschodzie. Do zalet należy zaliczyć dokładne opisanie drogi bojowej każdej z armii od 1939 do 45r. W treści znajdziemy kilka wspomnień uczestników walk krótkie opisy najważniejszych walk, wykonywanych manewrów oraz relacji Hitler - dowódcy. Miłą niespodzianką są dwa załączniki na końcu książki z wykazem wszystkich dowódców opisywanych armii oraz mocno rozbudowaną tabelę ze składem każdej armii /wykaz korpusów i dywizji/ w kolejnych miesiącach i latach.
Co do minusów to niewątpliwie mamy tu koncentrację autora na faktach, nazwiskach i datach co sprawia wrażenie encyklopedii. Praca jest zdecydowanie zbyt szczupła objętościowo aby ta narracja mogła ulec pogłębieniu i zawierać więcej "beletrystyki".
Sama książka wydana bardzo ładnie - twarde lakierowane okładki, szyta, zawiera 17 map oraz sporą wkładkę ze zdjęciami, liczy 301 stron.

Moja rekomendacja: książka warta przeczytania ale raczej dla osoby mocno siedzącej w temacie. Przypadkowy czytelnik raczej się zniechęci. Książka to typowe, niezbyt obszerne kompendium wiedzy w tym temacie.
Dla zainteresowanych polecam

Książka na przyzwoitym dobrym poziomie. w sposób solidny opisuje każdą z czterech armii Hitlera na wschodzie. Do zalet należy zaliczyć dokładne opisanie drogi bojowej każdej z armii od 1939 do 45r. W treści znajdziemy kilka wspomnień uczestników walk krótkie opisy najważniejszych walk, wykonywanych manewrów oraz relacji Hitler - dowódcy. Miłą niespodzianką są dwa załączniki...

Kompilacja. Autor stworzył zwięzłą monografię 4 pancernych armii. Korzystał ze znanych i oklepanych źródeł, głównie zachodnich. Na wschód się nie wybrał, gdyż jak tłumaczy we wstępie - odmówiono mu wizy.
Niestety autor podszedł dość bezkrytycznie do posiadanych informacji i powielił znane już od wielu lat mity. Na szczęście tłumacz był czujny i zareagował.
Jak na odtwórczą pracę czyta się dobrze. Brakuje porządnie wykonanych map, a te które są nie nadają się do niczego. Dziwne, że wojskowy nie potrafił wykonać rasowych frontowych map. Cóż nie jest to pierwsza książka tego wydawnictwa, gdzie mapy "wykonał uczeń gimnazjum w Paint-e"
Wydanie porządne - w twardej oprawie, papier biały. W środku trochę zdjęć na kredowych wkładkach.
Na dzisiejszym rynku wydawnictwa starają się o atrakcyjne pozycje. Niektóre z nich pytają czytelników "czy warto?". Inne wydają w ciemno. Nie zawsze są to trafione strzały. Przeczytana pozycja nie wnosi nic nowego do tego, co już mamy na rynku. Można by było przeznaczyć siły i środki na coś innego.
Książka dla tych co, chcą mieć zwięzłą kompilację losów niemieckich armii pancernych. Reszta bardziej zaawansowanych może sobie darować.

Kompilacja. Autor stworzył zwięzłą monografię 4 pancernych armii. Korzystał ze znanych i oklepanych źródeł, głównie zachodnich. Na wschód się nie wybrał, gdyż jak tłumaczy we wstępie - odmówiono mu wizy.
Niestety autor podszedł dość bezkrytycznie do posiadanych informacji i powielił znane już od wielu lat mity. Na szczęście tłumacz był czujny i zareagował.
Jak na odtwórczą...

Autor położył zbyt wielki nacisk na podanie suchych danych, recytując - przy okazji opisywanych potyczek - na pół strony wszystkie jednostki biorące w niej udział. Przyznam, że miejscami stawało się to męczące. Kirchubel w przedmowie stwierdza, że nie prowadził żadnych badań archiwalnych w powyższym temacie, a nawet nie odwiedził w Rosji żadnego miejsca będącego teatrem działań armii Hitlera. Twierdzi, iż zostało mu to uniemożliwione. Pochwalił się za to odbyciem wycieczki na Ukrainę w podobnym celu. Cała wiedza zawarta w książce opiera się na przeprowadzonych badaniach wtórnych, głównie artykułach, których tematem były cztery armie niemieckie wydelegowane na wschód, od czasów rozpoczęcia operacji Barbarossa i do zakończenia wojny 8 maja 1945 roku.

Kirchubel podjął się tematu, który wzbudza wysokie zainteresowanie w szerokich zastępach miłośników historii II wojny światowej. Sam spodziewałem się rozszerzenia wiedzy wyciągniętej z innej książki WD, również wydanej w serii "Wojny i konflikty" - "Paulus: Trauma Stalingradu". Niestety, pomimo chęci, książka ta nie przyniosła zbyt wielu rewelacji. Niewątpliwą zaletą jest jej podział na cztery rozdziały, z których każdy opisuje losy jednej z armii - od początku operacji Barbarossa, aż do kapitulacji Niemiec. Książka została wzbogacona o zestaw map, grafik, zdjęć przedstawiających dowódców, sprzęt wojskowy, a w załącznikach również skład osobowy i dywizji wszystkich armii. Niestety nie jest również wolna od minusów. Wspomniane mapy są mikroskopijne i trudno w nich cokolwiek odczytać. Listy nazwisk są z kolej niekompletne, a biogramy dowódców niezwykle wybiórcze.

Autor położył zbyt wielki nacisk na podanie suchych danych, recytując - przy okazji opisywanych potyczek - na pół strony wszystkie jednostki biorące w niej udział. Przyznam, że miejscami stawało się to męczące. Kirchubel w przedmowie stwierdza, że nie prowadził żadnych badań archiwalnych w powyższym temacie, a nawet nie odwiedził w Rosji żadnego miejsca będącego teatrem...