Rudolf Pencz

Książkę przeczytałem i tyle. Ani dobra ani zła. Ot taka monografia jednej z wielu książek poświęconych niemieckim dywizjom. Czytając widać, że autor jest mocno i bardzo emocjonalnie zaangażowany po stronie Niemców. Książkę (tłumaczenie) czyta się średnio. Brakowało mi pewnego polotu w tym polskim tekście. A teraz tłumaczenie. Kto był tłumaczem to można sobie sprawdzić. Na pewno nie była to osoba, która biegle i swobodnie porusza się w zagadnieniach specjalistycznych dotyczących historii wojskowości, a tym bardziej spraw strukturalno-organizacyjnych sił zbrojnych, a w szczególności III Rzeszy (Niemiec). Wydawnictwo BELLONA (wydawca) przydzieliło redaktora merytorycznego w osobie Kamila Janickiego, który jest – jak dobrze kojarzę – autorem książek historycznych z zakresu bardziej historii społecznej niż wojskowej/militarnej. Ponieważ jest to książka, która opisuje działania dywizji na obecnym Dolnym Śląsku w tekście polskiego tłumaczenia zostały zachowane oryginalne nazwy niemiecki, a w przypisach podawano aktualne nazwy polskie wraz ze wskazaniem, że przypis pochodzi od redakcji. W przypisie podawano zapis, iż „Aktualnie jest to Jelenia Góra”. I jest to prawidłowe ale w odniesieniu do miejscowości, które przypadły nam na Ziemiach Odzyskanych. Takie samego podejścia nie można stosować do nazw miejscowości, które były do 1939 r. w granicach Polski, a tak zrobiono w przypadku Częstochowy i Katowic. Błędy, które zostały poczynione w tłumaczeniu i redakcji merytorycznej (tutaj robię „śmiech przez łzy”) to jest naprawdę żenujące. I przez to obniżam ocenę. Poniżej kilka przykładów, które zapamiętałem, już bez odnoszenia się do konkretnych stron: 1/ Dowolność w nazwie jednostek i mieszanie nazw polskich i niemieckich, 2/ w przypadku pułku artylerii. Który składa się z dywizjonów i baterii raz używa się nazwy batalion pułku a raz Abteilung, 3/ gdzieś znalazłem zapis, że w ramach kompanii istniała „brygada wsparcia ogniowego” – to pokazuje, tłumacz nie miał pojęcia (a redaktor merytoryczny???) o strukturze organizacyjnej wojska. Przypomnę, że struktura wygląda następująco w uproszczeniu: Brygada => batalion => kompania => pluton => drużyna. 4/ Największą zgrozę a zarazem zażenowanie w zakresie tłumaczenia i korekty (już tylko językowej, bo merytoryczną pominę litościwym milczeniem) jest odmiana nazw własnych. Tłumacz i korekta (przepuściła) takie kwiatki w zakresie słowa Abteilung: Abteilungu, Abteilungów, Abteilungi. To pokazuje, jak w pewnej piosence, nie każdy musi tłumaczyć teksty historyczno-wojskowe i nie każdy powinien być redaktorem merytorycznym takich książek, bo tylko sobie wystawia świadectwo. Bellona jako wydawnictwo tym tłumaczeniem chwały sobie nie przysporzyło. I tyle mojej subiektywnej recenzji.