30 znikających trampolin

„30 znikających trampolin” to książka nad wyraz interesująca, która może posłużyć do rozmowy o tym, jak ważny jest język jakim się posługujemy. Dzięki której wyraźnie widać jak bardzo różne mogą być relacje rozmaitych osób z tego samego wydarzenia, w którym każde z zainteresowanych wzięło przecież udział. Zaadresowanie tego typu pozycji do dzieci, uważam za strzał w dziesiątkę, gdyż te, jako z natury znacznie mniej empatyczne od dorosłych, mogą sobie uświadomić ogrom różnic w postrzeganiu świata przez różne osoby. To w końcu zachwycająca zabawa formą i stylem, która spodoba się nie tylko dzieciom, bo i dorosłym pozwala uświadomić, jak bardzo słowa rządzą relacją i jak kluczowy jest ich dobór, gdy chcemy coś przekazać w odpowiedni sposób.

https://bachaworld.blogspot.com/2021/02/30-znikajacych-trampolin.html

„30 znikających trampolin” to książka nad wyraz interesująca, która może posłużyć do rozmowy o tym, jak ważny jest język jakim się posługujemy. Dzięki której wyraźnie widać jak bardzo różne mogą być relacje rozmaitych osób z tego samego wydarzenia, w którym każde z zainteresowanych wzięło przecież udział. Zaadresowanie tego typu pozycji do dzieci, uważam za strzał w...

Niesamowita. Jedna historia opowiedziana na 30 różnych sposobów.

Niesamowita. Jedna historia opowiedziana na 30 różnych sposobów.

Każdy z nas nieco inaczej przeżywa te same wydarzenia, kieruje się innymi spostrzeżeniami, skupia na innych zmysłach, bardziej dostrzega ważne dla niego rzeczy. Dorota Kassjanowicz zabiera nas w świat trzydziestu perspektyw. Jedno wydarzenie pokazane z różnych stron pozwala uzmysłowić czytelnikom, że prawda zawsze leży gdzieś po środku i warto rozmawiać z innymi, bo może okazać się, że nasze odczucia sprawiają, że błędnie kogoś oceniamy. Tak właśnie jest z bohaterami książki „30 znikających trampolin”.
Sama historia jest dość prosta: mama z dwójką dzieci (bliźniakami) spędza czas na basenie. W domu czeka na nich tata z pizzą, a w ogrodzie trampolina. Kiedy wracają do domu odkrywają, że ich ulubiona „zabawka” zniknęła. Szybko odkrywają, że znajduje się ona w ogrodzie ich sąsiada, którego wychowuje babcia. Padają podejrzenia i złe oceny. Później okazuje się, że są one mylne i niesprawiedliwe. Trzystronowe opowiadanie pokazane z różnorodnych stron pozwala na pokazaniu dzieciom, że trzeba poczekać z ocenianiem innych nim zbierze się wszystkie fakty. Do tego pozwala zrozumieć, w jaki sposób to samo zdarzenie mogą widzieć różne osoby, a nawet ta sama osoba, ale skupiająca się na odbiorze innymi zmysłami. Wchodzimy w świat odmiennych odczuć i doświadczeń związanych z tym samym wydarzeniem. To sprawia, że każda z opowieści jest też nieco inna stylistycznie. Jedno, co zgadza się we wszystkim to fakt powrotu z basenu i zastanie trampoliny za płotem sąsiada. Każda kolejna wersja to też podpowiedź, w jaki sposób można opowiedzieć te same wydarzenia, czyli książka staje się świetnym materiałem wyjściowym do różnorodnych ćwiczeń: od warsztatów pisarskich, przez terapię zajęciową, na której pokazujemy dzieciom, że każdy może inaczej postrzegać świat po lekcje etyki, na których omówimy czy powinniśmy pochopnie oceniać innych.
Akcja tocząca się wokół znikającej trampoliny jest prosta. Nie ma tu pobocznych bohaterów. Za to otrzymujemy nakreślone wydarzenia, z którymi dzieci mogą pracować układając chronologię wydarzeń, a następnie spróbować stworzyć wokół nich swoją opowieść jako świadków. Odczytanie kolejnych spostrzeżeń świadków pozwoli na zrozumienie jak bardzo nasz świat składa się z subiektywnych spostrzeżeń. „30 znikających trampolin” Doroty Kassjanowicz to świetny materiał do pracy z uczniami. Do tego warto wykorzystać tę publikację jako materiał terapeutyczny w pracy z dziećmi nierozumiejącymi, że każdy z nas może nieco inaczej postrzegać te same wydarzenia. Pomoże w czasie tłumaczenia dzieciom z zespołem Aspergera, że sposób opowiadania, skupianie się na określonych doświadczeniach, zmysłach, przyjmowanie perspektywy przez uczestników wydarzeń może sprawić, że całe zajście będzie nieco inaczej przeżywane, a to wcale nie znaczy, że uczestnicy wydarzeń kłamią tylko opowiadają o własnych doświadczeniach. Znikająca trampolina niesie ze sobą piękne pouczenia i łatwe do wyciągnięcia przez dzieci wnioski o pochopnie wygłaszanych osądach, pokazuje tak z boku, że warto powstrzymać się przed osądami, bo mogą one nie tylko krzywdzić kogoś, ale prowadzić do sprzeczek, jeśli to, co powiedzieliśmy dotrze do bohatera naszych ocen.
Do tego trzydzieści odsłon pozwala dzieciom zrozumieć, że każda perspektywa może dać nam nową opowieść, że nie ma dwóch takich samych relacji mimo, że mówimy dokładnie o tych samych wydarzeniach. Dostajemy opowieści toczące się wokół tego, co widzimy, słyszymy, ale jest też opowieść „futurystyczna”, w której wydarzenia rysują się niczym w opowieści science-fiction, wersja reporterska, stylizowana na wywiad czy esemesowa, okrojona do młodzieżowych skrótów językowych. Jest wersja pod postacią tekstu piosenki, optymistyczna oraz pesymistyczna, dyplomatyczna, a także plotkarska, niedbająca o poprawność językową, a do tego wersje punktu widzenia każdego uczestnika historii (dzieci i rodziców). Pojawia się historia opowiedziana jak dowcip i przywodząca na myśl grozę. Dużo wariantów i dużo możliwości.
Dorota Kassjanowicz wykonała kawał dobrej pracy. Stworzyła krótkie wydarzenia, które zaprezentowała z różnorodnych perspektyw, a to nie jest takie łatwe. Przedstawienie prostych wydarzeń na 30 sposobów, pokazanie jak wielkie znaczenie ma sposób naszego odbioru i perspektywa, którą mamy ma znaczenie na odbiór tego, co się wydarzyło. Do tego możemy zobaczyć jak określony sposób narracji wpływa na odbiór tekstu.
Całość dopełniają ciekawe i pobudzające wyobraźnię ilustracje Pauliny Daniluk. Każda opowieść ma nieco inna szatę graficzną, przez co otrzymujemy dodatkowe uwypuklenie innego podejścia do sprawy. Dobrze zszyte strony i solidna oprawa sprawiają, że książka jest trwała i estetyczna.

Każdy z nas nieco inaczej przeżywa te same wydarzenia, kieruje się innymi spostrzeżeniami, skupia na innych zmysłach, bardziej dostrzega ważne dla niego rzeczy. Dorota Kassjanowicz zabiera nas w świat trzydziestu perspektyw. Jedno wydarzenie pokazane z różnych stron pozwala uzmysłowić czytelnikom, że prawda zawsze leży gdzieś po środku i warto rozmawiać z innymi, bo może...

To będzie opinia nauczycielska, ponieważ:
- książka, która jest zbiorem różnych wersji jednej historii, może być świetnym przykładem do ćwiczeń z kreatywnego pisania, ćwiczeń redakcyjnych w ogóle,
-owe 30 przykładów można "zbadać" również z językoznawczego punktu widzenia - zadanie rodem ze stylistyki,
- można też pokusić się o rozszerzenie wybranych przez autorkę przykładów o własne pomysły i je zredagować.

Reasumując, świetna książka i dla młodszych i dla starszych, ale czy dzieci zainteresują się przeczytaniem jej dla przyjemności...? Tego nie wiem. Wiem tylko, że nauczyciele by mogli dzięki niej zerwać ze sztampą. A to już coś!

Więcej na:
https://bookwszkole.blogspot.com/2020/11/30-znikajacych-trampolin-odskocznia-od.html

To będzie opinia nauczycielska, ponieważ:
- książka, która jest zbiorem różnych wersji jednej historii, może być świetnym przykładem do ćwiczeń z kreatywnego pisania, ćwiczeń redakcyjnych w ogóle,
-owe 30 przykładów można "zbadać" również z językoznawczego punktu widzenia - zadanie rodem ze stylistyki,
- można też pokusić się o rozszerzenie wybranych przez autorkę...

Jedna historia może mieć kilkadziesiąt wersji. Wszystko zależy od punktu widzenia jej bohaterów, sposobu narracji czy też formy, jaką nada jej autor.

I chociaż zmianie ulegnie charakter wypowiedzi, jej meritum pozostanie wierne faktom.

30 znikających trampolin

Właśnie wróciła do nas książka Doroty Kassjanowicz, która odbyła podróż po domach kolegów i koleżanek mojej córki. Opowieść o 30 znikających trampolinach podbiła serca młodych czytelników i śmiem twierdzić, że pozostanie w ich pamięci na długo.

Przynajmniej Nadia nieustannie wspomina niemalże z fotograficzną dokładnością szczegóły każdej z wersji, mimo iż od lektury minęło już sporo czasu.

Z punktu widzenia nauczyciela Kassjanowicz wykonała spory kawałek solidnej pracy. Na uznanie zasługuje przede wszystkim sama koncepcja historii, która została przedstawiona czytelnikowi na 30 różnych sposobów. Mamy tutaj do czynienia z językową zabawą, ćwiczeniami stylistycznymi, utrwalającymi zdobytą już wiedzę z zakresu różnych form wypowiedzi jak i wprowadzeniem pewnych innowacji, które dla ucznia stanowią ciekawostki, godne zgłębienia.

Znikająca trampolina, jako psotny przedmiot, oraz jej perypetie same w sobie zawierają zdrową dawkę dobrego humoru. Jak stwierdziła moja córka, książkę czyta się błyskawicznie i z przyjemnością. Dzieciakom najbardziej przypadły do gustu: straszna historia, filmowa, esemesowa, a także wywiad.

Dla mnie obie panie, Kassjanowicz jak i Paulina Daniluk (ilustratorka) zasługują na gromkie brawa.

Mnie, matkę i nauczycielkę, cieszą forma, styl i pomysł, moją córkę humor, szata graficzna, różnorodność wypowiedzi.
To nie jest książka, którą po zakończeniu lektury odkłada się na półkę. To historia, do której się powraca, która służy jako wzór do naśladowania i zachęca do tworzenia podobnych utworów, do literackiego rozwoju.
Gorąco polecamy!!!

Recenzja ukazała się również na moim blogu: http://swiatwedluglilii.pl/dla-dziecka/30-znikajacych-trampolin/

Jedna historia może mieć kilkadziesiąt wersji. Wszystko zależy od punktu widzenia jej bohaterów, sposobu narracji czy też formy, jaką nada jej autor.

I chociaż zmianie ulegnie charakter wypowiedzi, jej meritum pozostanie wierne faktom.

30 znikających trampolin

Właśnie wróciła do nas książka Doroty Kassjanowicz, która odbyła podróż po domach kolegów i koleżanek mojej...

30 znikających trampolin to jedna opowieść w trzydziestu różnych odsłonach. Dorota Kassjanowicz opowie historię ogrodowej trampoliny, która dziwnym trafem, w zupełnie nieprawdopodobny i nad wyraz tajemniczy sposób znika z podwórka Zosi i Łukasza. Kogo posądzą dzieciaki i czy słusznie, to pozostawi ocenie odbiorcy.

Bo to, że znikająca trampolina niesie za sobą morał, jest rzeczą oczywistą. I choć właśnie przesłanie książki, które uczy młodego czytelnika, iż łatwość w wygłaszaniu pochopnych osądów może być krzywdzące, a finalnie po prostu zawstydza, zdaje się być tutaj kluczowe, to jednak w książeczce tej urzeka coś innego: narracja.

Trzydzieści różnych sposobów opowiedzenia tej samej historii nie tylko bawi, ale przede wszystkim ukazuje, jak różnorodny, pojemny i elastyczny może być język, a tym samym, jak jedna opowieść, dzięki samej tylko stylizacji, może nabrać różnych barw i odcieni. Autorka sprawnie operuje różnorakimi gatunkami literackimi, stylami oraz konwencjami. To paleta najróżniejszych, językowych barw. Książeczkę otwiera opowieść „zwykła”, przedstawiająca wydarzenia takie, jakimi naprawdę były, po czym, w każdym z kolejnych rozdziałów nabiera innych rysów i perspektyw.

30trampolin3

Ukazana zostaje przykładowo „uszami”, gdzie istotną rolę odgrywają wyrazy dźwiękonaśladowcze, czy też „baśniowo”, gdzie główni bohaterowie przenoszą się do bajkowego królestwa. Jest też opowieść „futurystyczna”, w której wydarzenia rysują się niczym w opowieści science-fiction. Jest też wersja reporterska, stylizowana na wywiad, a także esemesowa, okrojona do młodzieżowych skrótów językowych. Jest wersja pod postacią tekstu piosenki, optymistyczna oraz pesymistyczna, dyplomatyczna, a także plotkarska. Wersja z punktu widzenia każdego uczestnika historii, oczyma dzieci oraz wersja dorosłych. Wersja zabawna, a także z domieszką grozy. Każda z odsłon udowadnia, iż jedna opowieść może zostać ukazana z odrębnego punktu widzenia, a uzależniona jest od wieku uczestnika, cech jego charakteru, nastroju, wiedzy oraz umiejętności.

Książeczkę uzupełniają sugestywne, ale jednocześnie rozbudzające wyobraźnię ilustracje autorstwa Pauliny Daniluk. Szata graficzna dostosowana jest do wersji opowieści, w sposób optymalny je dopełniając. Twarda oprawa i szyte strony – to wisienka na torcie. 30 znikających trampolin to pozycja, która zainteresuje zarówno młodszego czytelnika, jak i dorosłego (przykładowo nauczyciela języka polskiego czy edukacji wczesnoszkolnej). Lektura, która uczy jak ważne są słowa, jaką mogą mieć moc oraz wagę.

www.bookiecik.pl

30 znikających trampolin to jedna opowieść w trzydziestu różnych odsłonach. Dorota Kassjanowicz opowie historię ogrodowej trampoliny, która dziwnym trafem, w zupełnie nieprawdopodobny i nad wyraz tajemniczy sposób znika z podwórka Zosi i Łukasza. Kogo posądzą dzieciaki i czy słusznie, to pozostawi ocenie odbiorcy.

Bo to, że znikająca trampolina niesie za sobą morał, jest...

Zosia i Łukasz spędzają przedpołudnie z mamą. Basen, rolki, a później pizza przygotowana przez tatę to sposób na świetny wakacyjny dzień. Na dzieci czeka jeszcze jedna atrakcja - trampolina, którą dostały w prezencie urodzinowym. Po powrocie do domu okazuje się jednak, że trampolina znajduje się w ogródku sąsiada - czy kolega mieszkający z babcią miałby siłę by ukraść sprzęt i przenieść go przez ogrodzenie? Okazuje się że łatwo kogoś w emocjach oskarżyć, a winnym okazał się bardzo silny wiatr.

Ten opis fabuły może i jest spoilerem, ale myślę że tym bardziej będziecie ciekawi jak owo wydarzenie można opisać na 30 różnych sposobów.

Ogranicza nas tylko wyobraźnia, bo środków przekazu mamy bezmiar: Sms-y, wywiad, piosenka, rymowanka, baśń, horror lub scenariusz filmowy. Można też dane wydarzenie opisać z perspektywy bohaterów - tutaj mamy ich aż 4.

Kreatywne podejście do tematu to zdecydowanie atut tej książki. Każdy sposób opowiedzenia historyjki zwraca uwagę na inny jej aspekt i mocno pobudza wyobraźnię. A wiecie co jest najfajniejsze? Że to jeszcze nie koniec, na ostatnich kartach książki mamy miejsce by opisać to zdarzenie po swojemu i dodatkowo można zabawić się w grafika. O ilustracjach również warto tutaj wspomnieć - świetnie oddają klimat wybranego stylu. Praca pani Doroty Kassjanowicz i ilustratorki Pauliny Daniluk to doskonałe połączenie słowa i ekspresyjnych grafik.

Oprócz walorów kreatywnych książka ma jeszcze jedno ważne przesłanie. Nie należy wyciągać zbyt pochopnych wniosków i rzucać oskarżenia. Słusznie w kilku historyjkach podkreślone jest że Łukasz zawstydził się swojego osądu.

Podsumowując: 30 znikających trampolin to kreatywna książka dla małych i dużych. Dzieciom z pewnością przydadzą się takie zabawy stylem i słowem gdy przyjdzie im pisać wypracowania szkolne. A dorośli? Na pewno udoskonalą swój warsztat pisarski.

Polecam

Zosia i Łukasz spędzają przedpołudnie z mamą. Basen, rolki, a później pizza przygotowana przez tatę to sposób na świetny wakacyjny dzień. Na dzieci czeka jeszcze jedna atrakcja - trampolina, którą dostały w prezencie urodzinowym. Po powrocie do domu okazuje się jednak, że trampolina znajduje się w ogródku sąsiada - czy kolega mieszkający z babcią miałby siłę by ukraść...

Pamiętacie historię z np. dzieciństwa, która dla Was była dramatem a dla osób z boku fantastycznym powodem do śmiechu? 🤔
O tym właśnie traktuje "30 znikających trampolin" Doroty Kassjanowicz. Jedna sytuacja widziana różnymi oczami może mieć wiele odcieni i barw. Może wywołać łzy, uśmiech, zdziwienie lub poczucie strachu. Czasem opowiedziana chaotycznie lub byle jak, albo piosenkowo, filmowo, plotkarsko. Artystycznie! ☺
A bywa i tak, że różni ludzie widzą to samo pod innym kątem. Dlaczego? Bo każdy z nas jest inny, ma swój indywidualny charakter i spojrzenie na świat.
I właśnie dlatego ta książka tak mocno przypadła mi do gustu. Bo opisuje szereg postaw i zachowań oraz odczuć, nie bagatelizując bądź nie gloryfikując żadnej z nich. Pokazuje jak różne mogą być reakcje na to samo wydarzenie. I nie ma w tym nic złego! 😍 To też wspaniała lekcja tolerancji i nauki emocji dla dzieci oraz rodziców. Myślę, że pedagodzy także dostrzegą w tej pozycji świetny materiał edukacyjny.
Całość mojego zachwytu domykają ilustracje Pauliny Daniluk. Kolorowe, wymowne i pełne ekspresji, dodają książce charakteru i dziecięcej charyzmy.
Polecam gorąco, szczególnie rodzicom, którzy pragną pokazać dziecku świat przeróżnych emocji i postaw. Sama zabawa konwencją czy słowem jest także znakomitym ćwiczeniem dla najmłodszych, którzy dopiero uczą się jak wygląda świat 🥰

Pamiętacie historię z np. dzieciństwa, która dla Was była dramatem a dla osób z boku fantastycznym powodem do śmiechu? 🤔
O tym właśnie traktuje "30 znikających trampolin" Doroty Kassjanowicz. Jedna sytuacja widziana różnymi oczami może mieć wiele odcieni i barw. Może wywołać łzy, uśmiech, zdziwienie lub poczucie strachu. Czasem opowiedziana chaotycznie lub byle jak, albo...

"30 znikających trampolin" to żywy dowód na siłę języka, którym nie tylko opowiadamy świat (i naszą perspektywę), ale także możemy się bawić i odkrywać go wciąż na nowo (nawet, a może i szczególnie, nie będąc już dzieckiem - choć to do dzieci książka jest skierowana). Całość olśniewa pomysłowością autorki i kolorowymi ilustracjami oraz optymistycznym przekazem, że drobiazgi i pozorne banały, wzięte pod lupę fantazji, mogą przeobrazić się w świetną, wciągającą historię.

"30 znikających trampolin" to żywy dowód na siłę języka, którym nie tylko opowiadamy świat (i naszą perspektywę), ale także możemy się bawić i odkrywać go wciąż na nowo (nawet, a może i szczególnie, nie będąc już dzieckiem - choć to do dzieci książka jest skierowana). Całość olśniewa pomysłowością autorki i kolorowymi ilustracjami oraz optymistycznym przekazem, że drobiazgi...