Promise of the Witch-King

Entreri i Jarlaxle przybywają do ziem krwawnika, gdzie zaciągają się w służbę dwóch smoczyc. Na tych ziemiach dochodzi do przebudzenia artefaktów Zenghyi - Króla Czarnoksiężnika. Kiedy po pokonaniu jednej wieży, dowiadują się o powstanie kolejnej - silniejszej, wyruszają niezwłocznie.

Co oportunista Jarlaxle będzie z tego miał? Czy Entreri wreszcie upora się ze swoimi wewnętrznymi rozterkami, a może pomoże mu w tym magiczny flet?

Morderczy duet powraca w drugiej odsłonie trylogii Najemników. Jak zwykle nie zabraknie tutaj dobrej przygody, szczegółowych opisów walk oraz kolorowej i zarazem niszczycielskiej magii. I czemu kiedy mowa o tych dwóch, wmieszane zawsze muszą być smoki? :)

Entreri i Jarlaxle przybywają do ziem krwawnika, gdzie zaciągają się w służbę dwóch smoczyc. Na tych ziemiach dochodzi do przebudzenia artefaktów Zenghyi - Króla Czarnoksiężnika. Kiedy po pokonaniu jednej wieży, dowiadują się o powstanie kolejnej - silniejszej, wyruszają niezwłocznie.

Co oportunista Jarlaxle będzie z tego miał? Czy Entreri wreszcie upora się ze swoimi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

- przeczytana drugie raz (2011)

- przeczytana drugie raz (2011)

Pokaż mimo to

Wspaniała książka, równie dobra co "Sługa Reliktu". Zakochałam się w Jarlaxle'ie i Entrerim! :)

Wspaniała książka, równie dobra co "Sługa Reliktu". Zakochałam się w Jarlaxle'ie i Entrerim! :)

Pokaż mimo to

Wewnętrzne przemyślenia Artemisa Entreri i Jarlaxle ze swoim szelmowskim uśmiechem... Bardzo dobry tom z interesującymi postaciami.

Wewnętrzne przemyślenia Artemisa Entreri i Jarlaxle ze swoim szelmowskim uśmiechem... Bardzo dobry tom z interesującymi postaciami.

Pokaż mimo to

Świetna pozycja na mojej półce.
Więcej nietuzinkowych bohaterów oraz Jarlaxe i Artemis w najlepszym wydaniu.
Nic dodać, nic ująć.
Radzę zagłębić się w lekturę zanim inne świecidełko zwróci Twoją uwagę. A tego nie pożałujesz.

Świetna pozycja na mojej półce.
Więcej nietuzinkowych bohaterów oraz Jarlaxe i Artemis w najlepszym wydaniu.
Nic dodać, nic ująć.
Radzę zagłębić się w lekturę zanim inne świecidełko zwróci Twoją uwagę. A tego nie pożałujesz.

Pokaż mimo to

Ruszamy w dalsze przygody drowa i skrytobójcy. Opowieść zaczyna się, gdy dwoje bohaterów mają poważne kłopoty. Znajdując się w dziwnym zamku walczą z siłami, które pierwszy raz ich zaskakują. Akcja trzymająca w napięciu oraz nuta humoru to wszystko znowu możemy znaleźć w książce.

Eliwerka.pl

Ruszamy w dalsze przygody drowa i skrytobójcy. Opowieść zaczyna się, gdy dwoje bohaterów mają poważne kłopoty. Znajdując się w dziwnym zamku walczą z siłami, które pierwszy raz ich zaskakują. Akcja trzymająca w napięciu oraz nuta humoru to wszystko znowu możemy znaleźć w książce.

Eliwerka.pl

Pokaż mimo to

Bardzo fajna książka, aczkolwiek jak dla mnie zbyt heroiczna jak na najemników

Bardzo fajna książka, aczkolwiek jak dla mnie zbyt heroiczna jak na najemników

Pokaż mimo to

Świetne to co wyprawiają drow i skrytobójca zaskoczyło mnie nie raz, ale tutaj pobili mnie. Zostali bohaterami, pokonali jednego licza, skumplowali się ze smokami, a do tego jeszcze zdobyli wladze nad drakoliczem (o dość polsko brzmiącym imieniu urshula). Pomijając fakt ze dziwny artefakt zmienił skrytobójce nie zaczął się uganiać za spódniczkami ale zauważał kobiety i drzemiące w nich piękno ciekawe jak to wszystko potoczy się dalej... świetna alternatywa dla Drizzita Jarlaxle tez pomaga ludziom ale zawsze jest w tym interes coś co na tym zyska, taki powinien być drow

Świetne to co wyprawiają drow i skrytobójca zaskoczyło mnie nie raz, ale tutaj pobili mnie. Zostali bohaterami, pokonali jednego licza, skumplowali się ze smokami, a do tego jeszcze zdobyli wladze nad drakoliczem (o dość polsko brzmiącym imieniu urshula). Pomijając fakt ze dziwny artefakt zmienił skrytobójce nie zaczął się uganiać za spódniczkami ale zauważał kobiety i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Klasyczne fantasy przygodowe, można czytać bez znajomości pierwszego tomu. Silną stroną książki są postacie działające razem, ale mające zupełnie różne charaktery i podejście do życia. Na dodatek maja niejasną przeszłość, nie wiadomo jak się zachowają w zbliżających się sytuacjach. Dzięki temu książka trzyma w napięciu. Salvatore pisze książki lekkie i przyjemne, wątki z reguły są płytkie i powierzchowne. W tym wypadku działa to na korzyść czytania. Autor skacze od postaci do postaci nie tracąc czasu na zbyt długie, niepotrzebne opisy. Główni bohaterowie bardzo mu się udali - krasnolud z morgenszternami, łowca/bohater i ikona krainy, paladynka, krasnolud/kapłan, półorki, zabójca Entreri, wojownik/czarodziej Jarlaxle. Do tego są gargulce, smoki, uzbrojone niziołki, licz, tajemne księgi, zaginione budowle, różnorakie artefakty, czary, magiczne bronie i wiele innych.

Klasyczne fantasy przygodowe, można czytać bez znajomości pierwszego tomu. Silną stroną książki są postacie działające razem, ale mające zupełnie różne charaktery i podejście do życia. Na dodatek maja niejasną przeszłość, nie wiadomo jak się zachowają w zbliżających się sytuacjach. Dzięki temu książka trzyma w napięciu. Salvatore pisze książki lekkie i przyjemne, wątki z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejna świetna książka z serii o przygodach Jarlaxle'a i Artemis'a Entreri.

Teoretycznie, po przeczytaniu kilku(nastu) poprzednich mogłoby się wydawać, że wiemy co nas czeka, ale niekoniecznie.

Sama historia jest bardzo ciekawa, miałam nieraz problem z oderwaniem się od niej, nie ma w niej niepotrzebnego przeciągania, ani zbyt długiego wstępu - po prostu dynamiczna opowieść, w której trzeba trochę ruszyć głową (jeśli ktoś lubi rozwiązywać zagadki wraz z bohaterami, a nie czekać na odpowiedź na końcu). Kilka razy, przyznam, zostałam miło zaskoczona rozwiązaniami, jakie wymyślił autor i to jeszcze bardziej utwierdziło mnie w przekonaniu, że jest to kolejna świetna książka, którą naprawdę warto przeczytać i polecić.

To, co BARDZO mi się nie podobało i nigdy mi się nie spodoba była ta 'przemiana' Artemisa Entreri, którą wielu tak zachwala.
Entreri był do tej pory typem postaci negatywnej, zimnej, praktycznie obojętnej, kierującej się własnymi zasadami - skrzywdzony przez los, usprawiedliwiony czy nie, czytelnicy i bohaterowie odbierają go jako postać złą. (Ja nie uważam go za postać negatywną i jest on moim ulubionym bohaterem pana Salvatore, może właśnie dlatego tak dotknął mnie SZCZEGÓLNIE epilog)

Nie podoba mi się, że magia fletu, którego zadaniem jest odkrywanie głęboko zakopanych ludzkich uczuć zrobiła z Entreriego nagle, z godziny na godzinę kogoś, kogo pociągają wszystkie kobiety, jest zazdrosny o ich względy, zachowuje się jakby zakochiwał się w przypadkowo napotkanych bohaterkach - to jest po prostu niesmaczne i bardzo krzywdzi postać Entreriego.
A epilog, w którym NI STĄD NI ZOWĄD Entreri spędza noc z Calihye, bo "nagle, po przeszło 35 latach życia zapragnął tego na poważnie i wygląda to tak, jakby było mu generalnie wszystko jedno z kim, byle była fajna" jest zwyczajnym nieporozumieniem. I jak uwielbiam pana Roberta, tak muszę przyznać z bólem, że do pisania romansów to on nie ma zdolności, więc niech lepiej nie próbuje tego praktykować...

Tak więc z jednej strony cieszę się, że Entreriemu została darowana możliwość poznania kilku nowych ludzkich uczuć, ale z drugiej strony jestem szczerze rozczarowana, jak niektóre sprawy zostały rozwinięte.

Kolejna świetna książka z serii o przygodach Jarlaxle'a i Artemis'a Entreri.

Teoretycznie, po przeczytaniu kilku(nastu) poprzednich mogłoby się wydawać, że wiemy co nas czeka, ale niekoniecznie.

Sama historia jest bardzo ciekawa, miałam nieraz problem z oderwaniem się od niej, nie ma w niej niepotrzebnego przeciągania, ani zbyt długiego wstępu - po prostu dynamiczna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to