Książka jest niezwykle obszerna; wręcz przytłacza ogromem informacji z zakresu ZSRR i III Rzeszy - to jej największy plus! Przekład Łukasza Witczaka na nasz język jest świetny, a ściślej mówiąc tłumaczone zdania są często niezwykle złożone i długie (czasem nawet tak bardzo, że musiałem dłużej się nad nimi zastanowić, aby zrozumieć). Dla części czytelników będzie to wada, jednakże dla mnie jako filologa była to duża gratka. Jedyny i ZASADNICZY minus tłumaczenia Pana Witczaka to tytuł, gdyż książka nie opowiada bezpośrednio o dyktatorach jako o podmiotach (Tytuł powinien brzmieć "Hitlerowskie Niemcy i Stalinowska Rosja"). Wprowadza to czytelnika w błąd, jednakże ze względu na formę i obszerną treść można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy, którymi nawet największy miłośnik historii może być zaskoczony. Polecam i pozdrawiam!

Książka jest niezwykle obszerna; wręcz przytłacza ogromem informacji z zakresu ZSRR i III Rzeszy - to jej największy plus! Przekład Łukasza Witczaka na nasz język jest świetny, a ściślej mówiąc tłumaczone zdania są często niezwykle złożone i długie (czasem nawet tak bardzo, że musiałem dłużej się nad nimi zastanowić, aby zrozumieć). Dla części czytelników będzie to wada,...

„Dyktatorzy” to bardzo wyczerpująca praca, kompleksowa analiza, która szczegółowo opisuje najdrobniejsze trybiki zbrodniczych reżimów. Na 740 stronach i w 14 rozdziałach autor zawarł porównanie i analizę obu systemów. Co prawa nie skupił się bezpośrednio na tytułowych postaciach, ale dzięki porównaniu dyktatur, drogi do władzy, sztuki rządzenia i kultu jednostki, nakreślił bardzo wiarygodny obraz obu tyranów. W kolejnych rozdziałach autor skupia się na porównaniu systemów, zasady działania państwa, partii, aparatu terroru. Ciekawy jest również rozdział o budowie wyśnionej utopii, która służyła do podporządkowania życia każdego obywatela garstce decydentów partyjnych, a w ostateczności jednej konkretnej osobie. Kilka rozdziałów zostało poświęconych kulturalnym, gospodarczym i narodowym aspektom życia państwa, ze szczególnym naciskiem na wykorzystanie ich do własnych celów – zmuszania ludzi do posłuszeństwa poprzez dawkowanie wiedzy i narzucanie nowej kultury. W dalszej części robi się gorąco, gdy oba systemy wkraczają na wojenną ścieżkę, tym samym autor ukazuje mocne i słabe strony ich organizacji. W końcu najgorsze z możliwych epizodów – aparat terroru, który rozwinął do perfekcji sieci obozów przymusowej pracy i zagłady.

„Dyktatorzy” to bardzo wyczerpująca praca, kompleksowa analiza, która szczegółowo opisuje najdrobniejsze trybiki zbrodniczych reżimów. Na 740 stronach i w 14 rozdziałach autor zawarł porównanie i analizę obu systemów. Co prawa nie skupił się bezpośrednio na tytułowych postaciach, ale dzięki porównaniu dyktatur, drogi do władzy, sztuki rządzenia i kultu jednostki, nakreślił...