Człowiek przemieniony w wilka

Doskonała książka. Bardzo interesujący i do tego prawdziwy zapis życia na tle wydarzeń z dramatycznych lat 1939-41 na Wileńszczyźnie. Pewna surowość stylu dodaje książce autentyzmu. Świetna lektura. Biorę się więc od razu za kontynuację.

Doskonała książka. Bardzo interesujący i do tego prawdziwy zapis życia na tle wydarzeń z dramatycznych lat 1939-41 na Wileńszczyźnie. Pewna surowość stylu dodaje książce autentyzmu. Świetna lektura. Biorę się więc od razu za kontynuację.

Pisałam już o Sergiuszu Piasecki jako o człowieku o niezwykłej mądrości, którym nie można było manipulować. Do tego sprawiedliwym, o gigantycznym doświadczeniu życiowym, a także jako o wyśmienitym pisarzu. Przed wojną współpracował z wywiadem, w czasie wojny z AK, Piasecki chociaż działał w komórce likwidacyjnej AK, odmówił zabicia Józefa Mackiewicza, podejrzewając, że dowody przeciwko niemu to radziecka prowokacja, później okazało się, że miał rację.
W tej powieści, podobnie jak i w innych tego autora, jest wiele wątków autobiograficznych, jest tu sporo o historii i masa arcyciekawych obserwacji psychologicznych. A wszystko to jest przekazane w bardzo przystępnej formie, bez jakichkolwiek dłużyzn, szalenie celnie i zwięźle. Główny bohater, Józef, przybywa w czasie wojny do Wilna, nie ma pracy, miejsca do spania i pieniędzy. Zamieszkuje u znajomej, pracuje m. in. jako parobek na wsi, rybak, zbieracz grzybów i jagód, handlarz, czy nawet i model w ASP. Jest również zaangażowany w działalność ruchu oporu, aczkolwiek w tym tomie działalność ta dopiero się rozkręca, opisana jest szerzej w tomie drugim tego cyklu pt. "Dla honoru organizacji".
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2022/02/sergiusz-piasecki-czowiek-przemieniony.html

Pisałam już o Sergiuszu Piasecki jako o człowieku o niezwykłej mądrości, którym nie można było manipulować. Do tego sprawiedliwym, o gigantycznym doświadczeniu życiowym, a także jako o wyśmienitym pisarzu. Przed wojną współpracował z wywiadem, w czasie wojny z AK, Piasecki chociaż działał w komórce likwidacyjnej AK, odmówił zabicia Józefa Mackiewicza, podejrzewając, że...

Po lekturze Kochana Wielkiej Niedźwiedzicy poszłam za ciosem i przeczytałam jeszcze dwie części niedokończonej trylogii „Wieża Babel”. Akcja powieści toczy się głównie Wilnie i okolicach w początkowych latach okupacji. Śledzimy więc, jak polskie miasto z dnia na dzień przechodzi w ręce bolszewików, Litwinów, a w końcu i Niemców. Kim jest główny bohater Józef okryte jest rąbkiem tajemnicy. Wprawdzie jego działania i tok myślenia każą się czytelnikowi domyśleć, czym się zajmował, niemniej jednak oprócz zdawkowych informacji, nic o nim nie wiemy. Przyjeżdża do Wilna, bo wie, że tam może liczyć na pomoc kobiety w zamian za ....dzielenie z nią łoża. No cóż, nie tylko kobiety wiedziały jak wykorzystać swoje wdzięki. Józef to generalnie dobra dusza i zdaje sobie sprawę, że taki układ jest niestosowny. (Inaczej byłby przecież zimnym, wyrachowanym draniem, a nie honorowym oficerem).
Krótko rzecz ujmując, w tej części niewiele się dzieje i właściwie śledzimy codzienne życie protagonisty, który odśnieża ścieżki, rąbie drzewo, nosi wodę, pozuje do aktów, nawiązuje (nowe) kontakty, łowi ryby na prowincji i stara się nie wpaść w ręce wroga. Mimo wszystko nie nudziłam się, bo Piaseckiemu udało się odmalować realia tamtych czasów i stworzyć kilka interesujących postaci jak choćby i Wincuka.

Po lekturze Kochana Wielkiej Niedźwiedzicy poszłam za ciosem i przeczytałam jeszcze dwie części niedokończonej trylogii „Wieża Babel”. Akcja powieści toczy się głównie Wilnie i okolicach w początkowych latach okupacji. Śledzimy więc, jak polskie miasto z dnia na dzień przechodzi w ręce bolszewików, Litwinów, a w końcu i Niemców. Kim jest główny bohater Józef okryte jest...

Piasecki to klasa sama w sobie. Przybliża nam obraz życia okupacyjnego na Kresach Wschodnich. Bohater to trochę taki samotny wilk, ale o takich cechach, które sprawiają, że chyba każdy chciałby się z nim zaprzyjaźnić.

Piasecki to klasa sama w sobie. Przybliża nam obraz życia okupacyjnego na Kresach Wschodnich. Bohater to trochę taki samotny wilk, ale o takich cechach, które sprawiają, że chyba każdy chciałby się z nim zaprzyjaźnić.

Zapomniany polski pisarz i publicysta polityczny. Moja ocena jest subiektywnym wrażeniem, moimi prywatnymi myślami i opiniami. Książka jest słabsza niż kolejna cześć z serii "Wieża Babel" - "Dla honoru organizacji" ale oceny nie zmieniam.
Książkę przeczytałem po kilku dniach czytania i tak mnie zaciekawiła, że zaraz musiałem sięgnąć po następną część.
Szkoda, że pan Piasecki zmarł nie dokończył prac nad trzecią częścią "Wieża Babel" bo tuż przed śmiercią rozpoczął pracę nad tym tomem.

Zapomniany polski pisarz i publicysta polityczny. Moja ocena jest subiektywnym wrażeniem, moimi prywatnymi myślami i opiniami. Książka jest słabsza niż kolejna cześć z serii "Wieża Babel" - "Dla honoru organizacji" ale oceny nie zmieniam.
Książkę przeczytałem po kilku dniach czytania i tak mnie zaciekawiła, że zaraz musiałem sięgnąć po następną część.
Szkoda, że pan...

Akcja toczy się niezbyt szybko. Mimo to za każdym razem czułem rozczarowanie gdy musiałem odkładać książkę. Bardzo interesujący obraz życia ludzi mieszkających na terenie Wileńszczyzny. Narrator nienawidzi bolszewików, ale także dość krytycznie podchodzi do rodzącego się Państwa Podziemnego na tamtych terenach. Polecam jak każdą książkę Piaseckiego.

Akcja toczy się niezbyt szybko. Mimo to za każdym razem czułem rozczarowanie gdy musiałem odkładać książkę. Bardzo interesujący obraz życia ludzi mieszkających na terenie Wileńszczyzny. Narrator nienawidzi bolszewików, ale także dość krytycznie podchodzi do rodzącego się Państwa Podziemnego na tamtych terenach. Polecam jak każdą książkę Piaseckiego.

Wiarygodnie odtworzone realia czasow wojny i przygody, przezycia autora daja pasjonujaca lekture.
Wrogowie przybywajacy na wilenszczyzne zmieniali sie jak w kalejdoskopie, a kolaboracja Litwinow czynila zycie innych dramatycznym.
Niezbedna byla tytulowa przemiana, ktorej doznaje bohater i w jej konsekwencji niesamowita chec przetrwania. Inteligencja, znajomosci, samozaparcie i spryt - choc nie bezwzglednosc - pomagaly Jozefowi utrzymac sie przy zyciu w wojennym chaosie.
Akcja niespieszna ale bardzo ciekawa.

Wiarygodnie odtworzone realia czasow wojny i przygody, przezycia autora daja pasjonujaca lekture.
Wrogowie przybywajacy na wilenszczyzne zmieniali sie jak w kalejdoskopie, a kolaboracja Litwinow czynila zycie innych dramatycznym.
Niezbedna byla tytulowa przemiana, ktorej doznaje bohater i w jej konsekwencji niesamowita chec przetrwania. Inteligencja, znajomosci,...

Za każdym razem, gdy odkładam książkę Piaseckiego jedyne, o czym myślę, to aby wyjechać na Kresy Wschodnie śladami bohaterów, z którymi właśnie się zetknąłem. Pisarz w bardzo przyjazny i przystępny sposób przelewa na papier okres przedwojnia i samej II wojny światowej.

Za każdym razem, gdy odkładam książkę Piaseckiego jedyne, o czym myślę, to aby wyjechać na Kresy Wschodnie śladami bohaterów, z którymi właśnie się zetknąłem. Pisarz w bardzo przyjazny i przystępny sposób przelewa na papier okres przedwojnia i samej II wojny światowej.

Poruszająca opowieść o początkach okupacji Wilna. Sowieckiej, litewskiej, potem znowu sowieckiej, a wreszcie niemieckiej. Realistyczna, poruszająca historia.

Poruszająca opowieść o początkach okupacji Wilna. Sowieckiej, litewskiej, potem znowu sowieckiej, a wreszcie niemieckiej. Realistyczna, poruszająca historia.

Bardzo dobra powieść polecam

Bardzo dobra powieść polecam