Wzruszająca metafora ludzkiego życia, która zawiera odpowiedź na odwieczne pytanie człowieka o sens istnienia. Genialna w swej prostocie.

Wzruszająca metafora ludzkiego życia, która zawiera odpowiedź na odwieczne pytanie człowieka o sens istnienia. Genialna w swej prostocie.

Książkę wybrało sobie moje dziecko, w bibliotece. Myślałam, że to będzie zwykła bajeczka o chłopcu, który wpadł do książki i spotkał się z bajkowymi bohaterami. A tu takie zaskoczenie! Prosta, piękna, zmuszająca do refleksji.

Książkę wybrało sobie moje dziecko, w bibliotece. Myślałam, że to będzie zwykła bajeczka o chłopcu, który wpadł do książki i spotkał się z bajkowymi bohaterami. A tu takie zaskoczenie! Prosta, piękna, zmuszająca do refleksji.

To historia nieprzeciętna. To historia, która skłoni nas do zatrzymania się i do refleksji. To historia o szukaniu tego co w życiu najważniejsze.
"O chłopcu, który wpadł do książki" będę długo pamiętać. Czytając ją po raz pierwszy, po ostatniej stronie miałam lekki "zawias". Czytając drugi raz zdałam sobie sprawę z wielu - jak dotąd pomijanych lub wypaczanych - kwestii w moim życiu.
Lubię zaczytywać się w książki dla dzieci, ale nigdy nie trafiłam na tak mądrą, pouczającą i metaforyczną opowieść, która z jednej strony jest opisana w sposób krótki, łatwy i przyjemny, z drugiej jednak zostawia czytelnika w osłupieniu i z wieloma pytaniami, na które każdy powinien odpowiedzieć sobie sam. Ta książka to uczyniła.
Cała fabuła opiera się na życiu jednego bohatera -małego chłopca, który na przestrzeni całej książki staje się dorosły. Zmierzamy z nim świat, obserwujemy zwierzęta i przyrodę, podziwiamy piękno otaczającego świata, doświadczamy z nim cudownych chwil. Towarzyszymy mu w najpiękniejszych dniach w Jego życiu - podczas dorastania, ślubu, narodzin dzieci, wybudowania domu. Bohater dojrzewa i starzeje się na naszych oczach. Zadaje pytania o sens istnienia, ucieka na momencik, aby powrócić i docenić to co ma i czego dokonał.
Cudowna, symboliczna, poruszająca serca, pokrzepiająca opowieść o dorastaniu, o samoświadomości, o rodzinie, przemijaniu i docenieniu najważniejszej wartości -ŻYCIA.
Bogato i przejmująco ilustrowana, z krótkimi i mądrym hasłami. Można ją czytać i oglądać na okrągło i za każdym razem wyniesiemy z niej coś nowego i innego.
Jestem pod wrażeniem tej opowieści. Będzie idealnym prezentem na święta dla dużego i małego czytelnika. Razem z dzieckiem można podjąć dyskusje na trudne, życiowe tematy, bo książka do tego skłania.
Polecam opowieść "O chłopcu, który wpadł do książki" każdemu, kto w literaturze szuka czegoś więcej niż tylko blichtru i łatwych przekazów. Tu przekaz będzie emocjonalny i wartościowy.

To historia nieprzeciętna. To historia, która skłoni nas do zatrzymania się i do refleksji. To historia o szukaniu tego co w życiu najważniejsze.
"O chłopcu, który wpadł do książki" będę długo pamiętać. Czytając ją po raz pierwszy, po ostatniej stronie miałam lekki "zawias". Czytając drugi raz zdałam sobie sprawę z wielu - jak dotąd pomijanych lub wypaczanych - kwestii w...

Alegoryczna historia o tym, czym naprawdę jest życie. Książka obrazkowa, dużo treści przy minimum słów.

Alegoryczna historia o tym, czym naprawdę jest życie. Książka obrazkowa, dużo treści przy minimum słów.

Piękna! O dorastaniu, nadawaniu sensu życiu, umieraniu? Prosta wartościowa opowieść.

Piękna! O dorastaniu, nadawaniu sensu życiu, umieraniu? Prosta wartościowa opowieść.

Odradzam zakup. Książka nie warta swojej ceny (20 zł). Może 5 zł. Kupiłem w internecie i nie mogłem jej obejrzeć. Ilustracje OK, przekaz OK, ale nie dla dzieci. Drugie czytanie już było nudne.

Nie neguję, że książka ma "treść", tyle, że tę treść musi wyłożyć dorosły. A to można zrobić bez posługiwania się książką.

Odradzam zakup. Książka nie warta swojej ceny (20 zł). Może 5 zł. Kupiłem w internecie i nie mogłem jej obejrzeć. Ilustracje OK, przekaz OK, ale nie dla dzieci. Drugie czytanie już było nudne.

Nie neguję, że książka ma "treść", tyle, że tę treść musi wyłożyć dorosły. A to można zrobić bez posługiwania się książką.

Uwielbiam książki wydawnictwa Adamada. Za każdym razem, gdy po jakąś sięgam - jestem przekonana, że będzie super. Bo choć te wszystkie lektury z ich oferty wydają się być zwykłymi, niepozornymi opowiadaniami okazują się fantastycznymi, ciepłymi i niezwykle mądrymi historiami. Już nie raz mile mnie zaskoczyły i pewnie nie raz jeszcze dam się zaskoczyć. I to właśnie w nich lubię. Aż żałuję, że tak późno odkryłam tą kopalnię cudownych książek. Koniecznie muszę teraz nadrabiać zaległości...

Dziś poznacie małego chłopca. Takiego, jakich wiele na świecie. Ma dwie ręce, dwie nogi i głowę, czyli niczym nie różni się od naszych kolegów i braci. I własnie o nim będzie ta książeczka. O tym jak pewnego dnia się pojawił i zaczął odkrywać otaczający go świat. Na początku powolutku i niepewnie podziwiał to co spotykał na swojej drodze. Potem jednak zaczął czuć się w nim na tyle swobodnie, że zaczął robić pewne rzeczy. Z każdym dniem przeżywał coraz to inne przygody i poznawał na swej drodze inne postacie. Aż pewnego dnia... dorósł. Ale to nie koniec tej historii. Bo ten chłopiec, choć już duży wciąż pisał swoją historię...

Tytuł tej książki sugeruje nam, że przeczytamy w niej o chłopcu, który w bardzo tajemniczy sposób pojawił się pewnego dnia na kartach jakiejś książki. Spodziewamy się zatem, że będzie tu opisana ciekawa, niesamowita i dość mało prawdopodobna historia. Taka, której nikt z nas nie byłby w stanie przeżyć. Tymczasem tytułowy chłopiec jest tak samo zwyczajny jak ty czy ja. Jest ciekawy świata, poznaje ludzi dookoła, próbuje różnych nowych rzeczy, pomaga innym, dorasta, zakochuje się, zakłada rodzinę... Robi wszystko to, co każdy z nas. Jest po prostu wciąż tym samym chłopcem. Tyle tylko, że przez cały ten czas dręczy go jedno pytanie. Co tu robi i dlaczego? Ale gdy pewnego dnia chce sprawdzić, czy jest we właściwym sobie miejscu - przekonuje się, że nie mógłby być nigdzie indziej...

Nasze życie to księga, w której codziennie zapełniamy kolejne strony. Myślę, ze to właśnie takie przesłanie chciał zawrzeć w tym opowiadaniu jej autor. I według mnie - wyszło mu to doskonale. Opisując tą niezwykle ciepłą i piękną historię daje do zrozumienia naszym dzieciaczkom, że ich życie to puste strony, które wraz z każdym kolejnym dniem zapełnią się kolorami i pięknymi wspomnieniami. I nie ważne dlaczego. Najważniejsze, że jesteśmy tu i teraz, i że to własnie jest nasze miejsce. Tu pasujemy jak ulał.

Pewnie macie już dość tych moich zachwytów, ale przy tych lekturach po prostu nie da się inaczej. Co ja na to poradzę, że wydawnictwo Adamada tak dba o jakość swoich książek? Że każda z nich jest dopracowana w każdym calu, jest pięknie wydana i aż przyjemnie do niej zajrzeć? To opowiadanie oczywiście nie jest wyjątkiem w tym temacie. Podobają mi się szalenie ilustracje, które osobiście wykonał autor tego tekstu, podoba mi się twarda okładka, duży format i grube śliskie kartki. Ale najbardziej na świecie podoba mi się treść tej historii. Jest cudna...

Są książki, które są zabawne, są piękne, są edukacyjne, fajne, ciekawe, trzymające w napięciu. I są takie, które choć wydawałoby się, że są najzwyczajniejszymi opowiadaniami pod słońcem na zawsze zostają w naszej pamięci. Książki, które zaskakują nas swoją mądrością i trafnymi spostrzeżeniami. Takie, które sprawiają, że po ich przeczytaniu nie wiemy co powiedzieć. Po prostu brak nam słów. Opowiadanie, które Wam tu dziś prezentuje właśnie takie jest. Genialne w swojej prostocie. Piękne... niesamowite... Jestem bardzo mile zaskoczona. I ogromnie cieszę się, że ta lektura stanie na półeczce moich dzieci. Gorąco ją Wam polecam. Jestem przekonana, że Was także zachwyci...

Uwielbiam książki wydawnictwa Adamada. Za każdym razem, gdy po jakąś sięgam - jestem przekonana, że będzie super. Bo choć te wszystkie lektury z ich oferty wydają się być zwykłymi, niepozornymi opowiadaniami okazują się fantastycznymi, ciepłymi i niezwykle mądrymi historiami. Już nie raz mile mnie zaskoczyły i pewnie nie raz jeszcze dam się zaskoczyć. I to właśnie w nich...

Książka ta zaskakuje pomysłem autora. Ten, kto ją napisał musiał mieć wielką wyobraźnię. Chłopca życie opisane jest krótko, ale interesująco. Bohater zastanawiał się tylko przez cały czas nad jednym pytaniem. Jak trafił do tej książki? Próbował nawet wyskoczyć ze strony. I mu się udało. Ale wtedy zrozumiał, że jego miejsce jest właśnie w tej książce. Lektura ta jest mądra i zabawna. Podobają mi się także jej fajne ilustracje. Najbardziej tą, która pokazuje jak wyhodował drzewo w sedesie lub jego dom. Ogólnie książka mnie bardzo zaciekawiła. Przeczytałam ją w 3 minuty. Zapraszam do przeczytania.

Książka ta zaskakuje pomysłem autora. Ten, kto ją napisał musiał mieć wielką wyobraźnię. Chłopca życie opisane jest krótko, ale interesująco. Bohater zastanawiał się tylko przez cały czas nad jednym pytaniem. Jak trafił do tej książki? Próbował nawet wyskoczyć ze strony. I mu się udało. Ale wtedy zrozumiał, że jego miejsce jest właśnie w tej książce. Lektura ta jest mądra i...

Filozofia dla dzieci. Piękne ilustracje, można o nich rozmawiać, opowiadać, wskazywać ciekawe elementy. Treść za poważna....

Filozofia dla dzieci. Piękne ilustracje, można o nich rozmawiać, opowiadać, wskazywać ciekawe elementy. Treść za poważna....

Książek podobnych do ,,O chłopcu, który wpadł do książki" czytałam kilka. Wśród nich
mogę wymienić np. ,,Jak wysoko jest niebo", ,,Magiczny księżyc niedźwiadka" oraz ,,Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham".

Pewien chłopiec, gdy wpadł do książki, nie zastał w niej niczego. Z czasem jednak rodziły się nowe zwierzęta, zawiązywały przyjaźnie, chłopiec oddawał się codziennym zajęciom, urodziło mu się dziecko. Pewnego dnia postanowił na próbę wyjść z książki i zrozumiał, że jego miejsce było właśnie tam.

Jak możecie zobaczyć na poniższych zdjęciach, tekst jest dość nierównomiernie rozmieszczony na stronach, co dodaje uroku całej publikacji. Jej przesłanie jest bardzo proste, choć może po pierwszym czytaniu dziecko wszystkiego nie zrozumie. Nasze miejsce jest tutaj, na ziemi i wszystko co robimy - mniejsze, czy większe rzeczy, ma sens. Każda nasza czynność, przyjaźń, zachowanie jest ze sobą ściśle scalone i odbywa się w jakimś określonym celu.

Ilustracje są bardzo ładne, rozłożone nie według żadnego schematu, ale doskonale współgrają z tekstem. Bardzo lubię podobnego typu publikacje, więc cieszę się, że bajka ,,O chłopcu, który wpadł do książki" znalazła się w domowej biblioteczce.

,,O chłopcu, który wpadł do książki" to pozycja dla miłośników tego typu ułożenia treści oraz tych, którzy nie boją się bardziej skomplikowanych treści. Choć tekstu nie ma zbyt wiele przesłanie jest trafiające w jakiś sposób do młodego czytelnika. Tylko od rodziców zależy, w jaki sposób omówią z młodym czytelnikiem tę pozycję.

Moja ocena: 5/6

Książek podobnych do ,,O chłopcu, który wpadł do książki" czytałam kilka. Wśród nich
mogę wymienić np. ,,Jak wysoko jest niebo", ,,Magiczny księżyc niedźwiadka" oraz ,,Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham".

Pewien chłopiec, gdy wpadł do książki, nie zastał w niej niczego. Z czasem jednak rodziły się nowe zwierzęta, zawiązywały przyjaźnie, chłopiec oddawał się codziennym...