Fantastyczna. Nadaje się na zajęcia w szkole. Pouczające. I po co ten wróg? Nie ma go.

Fantastyczna. Nadaje się na zajęcia w szkole. Pouczające. I po co ten wróg? Nie ma go.

No cóż. Przepiękna, prosta książka. Czytanie-oglądanie może zająć 5 minut. Ale warto rozsmakować się w estetyce poszczególnych stron. Choćby ta zwykła biała typografia na czarnych kartach książki. Rysunki Serge Bloch'a jak zwykle genialne. A takie proste. Recenzując tą książkę trudno uniknąć banałów. Zwłaszcza, że przekaz jest tak oczywisty, a przecież tak głęboki i poważny. Więc po prostu koniecznie ją przeczytajcie. Zwłaszcza swoim dzieciom.

No cóż. Przepiękna, prosta książka. Czytanie-oglądanie może zająć 5 minut. Ale warto rozsmakować się w estetyce poszczególnych stron. Choćby ta zwykła biała typografia na czarnych kartach książki. Rysunki Serge Bloch'a jak zwykle genialne. A takie proste. Recenzując tą książkę trudno uniknąć banałów. Zwłaszcza, że przekaz jest tak oczywisty, a przecież tak głęboki i...

Czym jest z kolei „Wróg”? Literatura przeznaczona dla młodszego odbiorcy wciąż mnie zadziwia. Przypominają mi się w tym momencie słowa założycielki wydawnictwa Poławiacze Pereł, Dominiki Żukowskiej, która podczas naszego spotkania z niezależnymi wydawcami w trakcie trwania Targów Książki w Poznaniu podkreśliła, że nie ma czegoś takiego jak „książeczka dla dzieci”. Literatura dziecięca to pełnoprawna literatura, a „Wróg” jest tego idealnym przykładem.

Cała recenzja na:

http://naregale.com.pl/jak-zobrazowac-mlodszym-bezsens-wojny-czyli-wrog/

Czym jest z kolei „Wróg”? Literatura przeznaczona dla młodszego odbiorcy wciąż mnie zadziwia. Przypominają mi się w tym momencie słowa założycielki wydawnictwa Poławiacze Pereł, Dominiki Żukowskiej, która podczas naszego spotkania z niezależnymi wydawcami w trakcie trwania Targów Książki w Poznaniu podkreśliła, że nie ma czegoś takiego jak „książeczka dla dzieci”....

Książka fantastyczna, skłania do przemyśleń. Dobra zarówno dla dzieci jak i dorosłych.

Książka fantastyczna, skłania do przemyśleń. Dobra zarówno dla dzieci jak i dorosłych.

Mistrzostwo lapidarności przekazu, uniwersalna i niestety wciąż aktualna książka o dramacie tych, którzy w wojnie - każdej, wszędzie - są pionkami...

Mistrzostwo lapidarności przekazu, uniwersalna i niestety wciąż aktualna książka o dramacie tych, którzy w wojnie - każdej, wszędzie - są pionkami...

To będzie bardzo subiektywna opinia. Dlaczego aż tyle gwiazdek? Moje poglądy rzutują - absolutna niechęć do wojny i agresji. Ta książka jest dla małych i dużych - zamiast: broni, czołgów, koszulek moro i innych militarnych gadżetów. Wojna jest złem i zabijanie jest złem, i o tym jest ta książka; jak również o najcenniejszym darze jaki każdy człowiek posiada - o życiu. Gdybym miała dzieci, czytałabym im tę książkę - rano i wieczorem.

To będzie bardzo subiektywna opinia. Dlaczego aż tyle gwiazdek? Moje poglądy rzutują - absolutna niechęć do wojny i agresji. Ta książka jest dla małych i dużych - zamiast: broni, czołgów, koszulek moro i innych militarnych gadżetów. Wojna jest złem i zabijanie jest złem, i o tym jest ta książka; jak również o najcenniejszym darze jaki każdy człowiek posiada - o życiu....

"Jest wojna. Widać jakieś pustkowie. Na pustkowiu - dwie dziury. W dziurach - dwaj żołnierze. Są wrogami.
Ta książka to przykład idealnej współpracy autora i ilustratora. Tekst i ilustracje są tu równie ważne. Prosta, oszczędna, bez jednego zbędnego słowa i jednej zbędnej kreski dociera do czytelnika swoim przesłaniem: wojna to bezsens i absurd.
Każdy może ją przeczytać. Jednak dla polityków i wielkich tego świata to powinna być lektura obowiązkowa.
Książka z rekomendacją Amnesty International.
Genialna!

"Jest wojna. Widać jakieś pustkowie. Na pustkowiu - dwie dziury. W dziurach - dwaj żołnierze. Są wrogami.
Ta książka to przykład idealnej współpracy autora i ilustratora. Tekst i ilustracje są tu równie ważne. Prosta, oszczędna, bez jednego zbędnego słowa i jednej zbędnej kreski dociera do czytelnika swoim przesłaniem: wojna to bezsens i absurd.
Każdy może ją...

Dlaczego nie 10 gwiazdek? Bo ja nigdy nie używam skrajnych odpowiedzi ze skali. Gdybym używała, byłaby dziesiątka.
Tę książeczkę przeczytał mi 8 letni syn i to chyba idealny układ - on ćwiczył głośne czytanie, a ja mogłam zamyślić się nad jej przesłaniem. Dotychczas mówiłam mu "Synu, wojna jest straszna", ale nie rozumiał właściwie dlaczego. Tu, nie musiałam mu nic tłumaczyć, sam zadawał właściwe pytania, sam dostrzegał, co jest nie tak. Niezwykle mądra i pięknie zilustrowana książka. UWAGA! Mało czytania, dużo myślenia :)

Dlaczego nie 10 gwiazdek? Bo ja nigdy nie używam skrajnych odpowiedzi ze skali. Gdybym używała, byłaby dziesiątka.
Tę książeczkę przeczytał mi 8 letni syn i to chyba idealny układ - on ćwiczył głośne czytanie, a ja mogłam zamyślić się nad jej przesłaniem. Dotychczas mówiłam mu "Synu, wojna jest straszna", ale nie rozumiał właściwie dlaczego. Tu, nie musiałam mu nic...

Pisać o wojnie nie jest łatwo, szczególnie w książkach dla dzieci.
Książka opowiada historię dwóch wrogów, którzy siedzią w swoich dziurach i są do siebie bardzo podobni. Oboje tęsknią za rodziną, są głodni,chcieliby zakończyć wojnę i zostali okłamani przez kogoś komu ufali.
Mimo, że mam na przeżyte już naście lat ta książka urzekła mnie swą prostotą i trafieniem w sedno. Jest to książka zarówno dla młodszych, jak i starszych czytelników.
Najbardziej mi się spodobały rysunki w tej książce. Drzewa były zdjęciem gałązki, a dziura, w której siedzieli główni bohaterowie to po prostu sfotografowana dziura w kartce papieru.
Polecam ją gorąco!!!

Pisać o wojnie nie jest łatwo, szczególnie w książkach dla dzieci.
Książka opowiada historię dwóch wrogów, którzy siedzią w swoich dziurach i są do siebie bardzo podobni. Oboje tęsknią za rodziną, są głodni,chcieliby zakończyć wojnę i zostali okłamani przez kogoś komu ufali.
Mimo, że mam na przeżyte już naście lat ta książka urzekła mnie swą prostotą i trafieniem w sedno....

Temat trudny, więc ksiązka tez może do najłatwiejszych nie nalezy, ale jakże prawdziwa jest.

Temat trudny, więc ksiązka tez może do najłatwiejszych nie nalezy, ale jakże prawdziwa jest.