Świetna akcja czeskiego podziemia. Wyszkoleni na wyspach brytyjskich komandosi wykonują wyrok na Heydrichu. Przeczytałem w jeden wieczór.

Świetna akcja czeskiego podziemia. Wyszkoleni na wyspach brytyjskich komandosi wykonują wyrok na Heydrichu. Przeczytałem w jeden wieczór.

Bardzo znana historia zamachu na Reinharda Heydricha - jeden z bardziej malowniczych (ale i momentami groteskowych - aż chciałoby się napisać "czeski film") epizodów II wojny światowej.

Zamachu dokonali czescy i słowaccy "cichociemni", szkoleni w Wielkiej Brytanii i przerzuceni do Czechosłowacji na przełomie roku 1941 i 1942.
Parę miesięcy usiłowali oni zorganizować czeski ruch oporu, poruszając się często w oparach absurdu. Oto jeden ze skoczków pojawił się, jak gdyby nigdy ni, w domu swojej mamy. Ta rozgłosiła po całej wsi, że syn z Londynu przyleciał, a Gestapo informacje (no jaha że ktoś doniósł)...zignorowało jako głupie wiejskie bajanie ! Inny z kolei "komandos" znużony wielodniowym ukrywaniem się bez dachu nad głową, oraz zaskoczony.....pozytywnymi warunkami życia w tzw. Protektoracie Czech I Moraw postanowił...sam zgłosić się na Gestapo i zostać ich konfidentem. Trzeci zaś po wylądowaniu tak bardzo się zestresował i wystraszył, że jego przełożony ... wysłał go na urlop (!!!!).
Sam zamach też okazał się, początkowo, komedią pomyłek. Pierwszy zamachowiec prawdopodobnie źle złożył broń, która w decydującym momencie, gdy wybiegł przed samochód (otwartą limuzynę ! - w Heydrich jeździł po Pradze jakby był w środku Niemiec) się zacięła. Drugi nie trafił granatem do środka samochodu, wybuch uszkodził pojazd i tylko zranił (nawet niezbyt ciężko) Heydricha. Do tego sam zamachowiec został ranny odłamkiem w twarz.
Doszła jeszcze scena jak ze slapstickowej komedii, kiedy to kierowca Heydricha rzucił się w pogoń za jednym z zamachowców, ten naprawił swą bron i obaj nieudolnie ostrzeliwali się dłuższy czas, biegnąc w dół ulicy.
Koniec końców Heydrich zmarł z zakażenia rany (chyba sepsa?) a Niemcy rozpętali brutalny terror. M.in. w odwecie dokonali straszliwej zbrodni - likwidacji całej wioski Lidice, w której wszyscy mężczyźni zostali rozstrzelani, kobiety zaś wywiezione do obozów koncentracyjnych.
Spiskowcy schronili się w praskiej cerkwi Cyryla I Metodego (na Novym Meste, przy ulicy Resslovej). Tam zostali ostatecznie okrążeni (po tym, jak wspomniany wcześniej zestresowany komandos - urlopowicz również udał się na gestapo z donosem). Po całym dniu walk niektórzy z nich zginęli, niektórzy zaś sami zastrzelili się.

Szczególną uwagę przyciągają autentycznie trudne warunki działania ruchu oporu w Czechach. Ogromna większość społeczeństwa nie traktowała niemieckiego protektoratu jako okupacji i nie chciała brać udziału w nielegalnych działaniach. Znacznie łatwiej było natrafić na konfidentów Gestapo, osoby ideowo wręcz gotowe do współpracy z Niemcami.

Niestety, ocenę obniża tępa komunistyczna propaganda rodem ze stalinowskich jeszcze gazet, wprawdzie nie dominująca, ale że w ogóle się pojawiająca, to wstyd. Temat w żadnej mierze nie uzasadniał pisania o tym. A się i ideefix komunistyczny pojawił i wspólnym froncie Zachodu przeciw ZSRR, i wspaniała komunistyczna partia Czechosłowacji i Klemens Gottwald. Bez sensu.

Bardzo znana historia zamachu na Reinharda Heydricha - jeden z bardziej malowniczych (ale i momentami groteskowych - aż chciałoby się napisać "czeski film") epizodów II wojny światowej.

Zamachu dokonali czescy i słowaccy "cichociemni", szkoleni w Wielkiej Brytanii i przerzuceni do Czechosłowacji na przełomie roku 1941 i 1942.
Parę miesięcy usiłowali oni zorganizować czeski...