Według mnie najlepsza jak dotąd powieść Smitha, którą dane mi było przeczytać. Bardzo dobrze przemyślana i ciekawa akcja, świetne opisy przyrody pustynnej oraz Nilu i o dziwo bohaterowie nie tak skrajnie jednowymiarowi jak w poprzednich częściach sagi. Nawet w niektórych dowódcach Mahdiego można było odnaleźć ludzkie cechy. Autor świetnie oddał klimat epoki oraz zderzenie dwóch kultur, arabskiej i europejskiej.
Na minus mogę podać sam przebieg oblężenia i zdobycia Chartumu, który autor wyssał sobie z palca, historycznie było zupełnie inaczej. Ale to taki mały zgrzyt, który nie przeszkadza w odbiorze powieści.

Według mnie najlepsza jak dotąd powieść Smitha, którą dane mi było przeczytać. Bardzo dobrze przemyślana i ciekawa akcja, świetne opisy przyrody pustynnej oraz Nilu i o dziwo bohaterowie nie tak skrajnie jednowymiarowi jak w poprzednich częściach sagi. Nawet w niektórych dowódcach Mahdiego można było odnaleźć ludzkie cechy. Autor świetnie oddał klimat epoki oraz zderzenie...

Niesamowita , rewelacyjna historia z cyklu o Cortneyach. Wilbur Smith łamiąc zasady znów przenosi nas w czasie , tym razem o 150 lat do przodu . Tak naprawdę wracamy w czasie do pierwszego tomu sagi . Połowa XIX wieku , w Sudanie wybucha dżihad. Fanatyczni muzułmanie zdobywają po rocznym oblężeniu Chartum. W te wydarzenia zamieszani się bohaterowie kolejnej części cyklu . Bardzo dynamiczna i ekspresyjna powieść .
Smith w najmniejszym stopniu nie przejmuje się chronologią swojego cyklu . Wybiera postać z rodu , umieszczając ją w odpowiednim czasie i zaczyna się jazda ...
Mega emocje i znakomita lektura .

Niesamowita , rewelacyjna historia z cyklu o Cortneyach. Wilbur Smith łamiąc zasady znów przenosi nas w czasie , tym razem o 150 lat do przodu . Tak naprawdę wracamy w czasie do pierwszego tomu sagi . Połowa XIX wieku , w Sudanie wybucha dżihad. Fanatyczni muzułmanie zdobywają po rocznym oblężeniu Chartum. W te wydarzenia zamieszani się bohaterowie kolejnej części cyklu ....

Jedna z lepszych książek Wilbura Smitha. Dzieje się w tym samym czasie i miejscu co "W pustyni i w puszczy" :) Spokojnie można ją czytać jako osobną książkę a nie jako część sagi. Jak to u Wilburna miłość,przygoda, nienawiść. A no i "momenty były" ;)

Jedna z lepszych książek Wilbura Smitha. Dzieje się w tym samym czasie i miejscu co "W pustyni i w puszczy" :) Spokojnie można ją czytać jako osobną książkę a nie jako część sagi. Jak to u Wilburna miłość,przygoda, nienawiść. A no i "momenty były" ;)

Cudowne!

Cudowne!

Piękna opowieść Wilbura Smitha "Triumf słońca" od, której nie potrafiłam się oderwać, aż nie skończyłam czytać książki. To pełna przygód powieść historyczna, której akcja rozgrywa się w północnej i środkowej Afryce pod koniec XIX wieku kiedy to wybucha krwawe powstanie i święta wojna.
Gorąco zachęcam, by wybrać się z autorem w tę fascynującą, pełną niebezpieczeństw podróż.
Ciekawa i błyskotliwie napisana.
Polecam.

Piękna opowieść Wilbura Smitha "Triumf słońca" od, której nie potrafiłam się oderwać, aż nie skończyłam czytać książki. To pełna przygód powieść historyczna, której akcja rozgrywa się w północnej i środkowej Afryce pod koniec XIX wieku kiedy to wybucha krwawe powstanie i święta wojna.
Gorąco zachęcam, by wybrać się z autorem w tę fascynującą, pełną niebezpieczeństw...

Początkowo oceniłam „Triumf słońca” na co najmniej bardzo dobry. Powieść odbiegała trochę treścią od innych książek Smitha, nie stanowiła powielenia treści znanych już wcześniej. Pojawiają się nowe sytuacje i nowi bohaterowie, przygody są ciekawe i interesująco opisane. Wszystko psuje końcówka, pisana już na odwal, Smith przeskakuje z tematu na temat, każdy potraktowany jest powierzchownie, a by szybciej, aby więcej- chodzi tu o ilość, a nie o jakość. Oczywiście, jak zawsze autor ma problem z wykreowaniem żywych postaci, większość jest papierowa, a gdyby nie nazwiska miałabym trudność z rozróżnieniem Ballantyne'a od Courteney’a. a postaci kobiece to już wołają o pomstę do nieba, żadnej dotychczasowej bohaterki stworzonej przez Smitha nie zdołałam polubić. Mimo to dwie trzecie książki czytało mi się naprawdę dobrze, opisy Nilu czy pustyni wprost rewelacyjne, czuło się wręcz upał i wilgoć. Szkoda tylko, że tych fragmentów było tak mało. Dałam w ogólnym rozrachunku „Triumfowi słońca” bardzo dobry, chociaż mam świadomość, że końcówka, a już na pewno fragmenty obyczajowe nie zasługują nawet na przeciętny.

Początkowo oceniłam „Triumf słońca” na co najmniej bardzo dobry. Powieść odbiegała trochę treścią od innych książek Smitha, nie stanowiła powielenia treści znanych już wcześniej. Pojawiają się nowe sytuacje i nowi bohaterowie, przygody są ciekawe i interesująco opisane. Wszystko psuje końcówka, pisana już na odwal, Smith przeskakuje z tematu na temat, każdy potraktowany...

Świetnie napisana, oparta w części na faktach powieść. Wilbur wprowadza nas w świat oparty zupełnie na innych prawach, kulturze i obyczajach. Ten świat obecny jest dzisiaj i wszyscy powinni go poznawać. Być może jest to klucz do opanowania terroryzmu na świecie.

Świetnie napisana, oparta w części na faktach powieść. Wilbur wprowadza nas w świat oparty zupełnie na innych prawach, kulturze i obyczajach. Ten świat obecny jest dzisiaj i wszyscy powinni go poznawać. Być może jest to klucz do opanowania terroryzmu na świecie.

Początek zdecydowanie mało wciągający..śledzimy losy bohatera, który bije się z jednym beduinem, potem z kolejnym, caly czas chce mu sie pić i musi uciekać.. monotonia.. czytałam trochę z przymusu. Potem coraz ciekawiej.
Bardzo podobało mi się zakończenie wątku swoistego "trójkąta" pomiędzy Rebeką a Penrodem i Courtneyem. Dość przewidywalne, ale ciesze się że tak to właśnie wyszło. Zdecydowanie nie podobała mi się postać Rebeki, zachowywała się jak dziewczyna z rozdwojeniem jaźni. Postacie męskich bohaterów zdecydowanie bardziej spójne.
Zdecydowanie więcej scen erotycznych niż w innych książkach tego autora, ale nadal napisane są ze smakiem i dość oględnie. Od razu widać, że autor ma do pokazania coś ciekawszego (obyczaje ludów o których pisze, historia powstania Mahdiego, etc) i nie musi zdobywać czytelników opisami orgii w haremie.

Początek zdecydowanie mało wciągający..śledzimy losy bohatera, który bije się z jednym beduinem, potem z kolejnym, caly czas chce mu sie pić i musi uciekać.. monotonia.. czytałam trochę z przymusu. Potem coraz ciekawiej.
Bardzo podobało mi się zakończenie wątku swoistego "trójkąta" pomiędzy Rebeką a Penrodem i Courtneyem. Dość przewidywalne, ale ciesze się że tak to...

Bardzo fajna, aczkolwiek jak już przeczytało się już kilka wcześniejszych książek Wilbura, to robi się bardzo przewidywalnie.
Długi wstęp, rozbudowane opisy przez połowę książki, a potem przyśpieszenie, przelatywanie przez wydarzenia i bardzo często tragiczna sytuacja na końcu.

Bardzo fajna, aczkolwiek jak już przeczytało się już kilka wcześniejszych książek Wilbura, to robi się bardzo przewidywalnie.
Długi wstęp, rozbudowane opisy przez połowę książki, a potem przyśpieszenie, przelatywanie przez wydarzenia i bardzo często tragiczna sytuacja na końcu.

Jeśli ktoś ma wątpliwości czy możliwa jest teleportacja niech weźmie do rąk książkę( jakąkolwiek) Wilbura Smitha który posiadł umiejętność przenoszenia czytelnika w inne miejsce i czas.Gorąco polecam od pierwszej do ostatniej strony :)

Jeśli ktoś ma wątpliwości czy możliwa jest teleportacja niech weźmie do rąk książkę( jakąkolwiek) Wilbura Smitha który posiadł umiejętność przenoszenia czytelnika w inne miejsce i czas.Gorąco polecam od pierwszej do ostatniej strony :)