Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Brat Madonny, otwarty gej, kierownik artystyczny kilku jej tras koncertowych opublikował tom wspomnień. Książka ukazała się jak dotychczas jedynie po angielsku. 342-stronicowe wspominki czyta się lekko i – jeśli się jest fanem M., a takich wśród gejów nie brakuje – z wypiekami na twarzy. To, co zaskakuje w książce Christophera Ciccone, to opis dość burzliwego i toksycznego związku rodzeństwa. Christopher zarzuca siostrze m.in. skąpstwo i... bierną homofobię. Oraz obsesję kontrolowania wszystkiego, ale o tym akurat już dawno wiedzieliśmy… Wylicza incydenty, podczas których Guy Ritchie, mąż piosenkarki z lubością opowiadał antygejowskie żarty w towarzystwie gejów i głośno wyrażał swoją dezaprobatę dla wszystkiego, co przegięte, ciotowate, gejowskie. „Spojrzałem na Madonnę. Myślałem, że kobieta, która zbudowała popularność na rzeszy gejowskich fanów, zaprotestuje w tym momencie. Myliłem się. Nie drgnął jej nawet pojedynczy mięsień twarzy” – tak Christopher kwituje jedno z homofobicznych zachowań Guya. „Guy i Christopher byli z 2 różnych planet. Disco ciotki i inne gejowskie postacie musiały odejść. Guy czuł się nieswojo w ich towarzystwie” – potwierdził w swojej autobiografii aktor Rupert Everett, przyjaciel divy.

W książce brata Ambitna Blondynka nie jest jednak przedstawiona jednowymiarowo. Autor zadbał o to, by sportretować ją również jako kobietę w średnim wieku gotową do poświęceń dla dobra męża i dzieci. Nieco konserwatywną. To nie jest image, który fani są w stanie lekko przetrawić. Dobra lektura, którą, jak zwykle w wypadku podobnych publikacji, należy traktować momentami z przymrużeniem oka. Autor podsumowuje: „Przyszedłem na świat jako syn mojej matki, ale czy tego chcę czy nie, odejdę jako brat Madonny”. Mimo sensacji, brudów i żali, po lekturze staje się jasne, że jest to głównie opowieść o uzależnieniu. Od sławy, ekscytujących podróży i artystycznych wyzwań, ale przede wszystkim od Madonny. „Nie byłem uzależniony od narkotyków czy alkoholu, choć tak właśnie woli myśleć moja siostra” – zapewnia Ciccone w ostatnich rozdziałach. – „Byłem uzależniony od niej”.

Czekamy na polskie wydanie.

(Marcin Gaweł, nr 15, recenzja angielskiego wydania)

Brat Madonny, otwarty gej, kierownik artystyczny kilku jej tras koncertowych opublikował tom wspomnień. Książka ukazała się jak dotychczas jedynie po angielsku. 342-stronicowe wspominki czyta się lekko i – jeśli się jest fanem M., a takich wśród gejów nie brakuje – z wypiekami na twarzy. To, co zaskakuje w książce Christophera Ciccone, to opis dość burzliwego i toksycznego...

„Związki homoseksualne“ Doroty Majki-Rostek to pierwsze kompleksowe studium poświęcone polskim homoparom. Jest to solidna porcja wiedzy akademickiej z różnych obszarów: od ujęcia historycznego w zakresie prawodawstwa, po analizę debaty publicznej czy obszerne wyjaśnienie metodologii badań. Jednak najciekawsze kwestie zawiera ostatni rozdział, na który składają się wywiady pogłębione, które badaczka przeprowadziła z gejami i lesbijkami. Z nich wyłania się obraz codzienności polskich homopar. Możemy dowiedzieć się z niego, jak sparowani geje i sparowane lesbijki definiują swoje relacje i uczucia, jak wyglądał ich coming out przed rodziną i współpracownikami, a nawet kto trzyma domową kasę. Słowem: Niech Nas Zobaczą 2. Mamy więc do czynienia z publikacją wartą polecenia nie tylko kadrom nauczycielskim, ale zwłaszcza wszystkim gejom i lesbijkom, którzy nie wierzą w stałość homozwiązków.

(Marcin Teodorczyk, nr 16)

„Związki homoseksualne“ Doroty Majki-Rostek to pierwsze kompleksowe studium poświęcone polskim homoparom. Jest to solidna porcja wiedzy akademickiej z różnych obszarów: od ujęcia historycznego w zakresie prawodawstwa, po analizę debaty publicznej czy obszerne wyjaśnienie metodologii badań. Jednak najciekawsze kwestie zawiera ostatni rozdział, na który składają się wywiady...

Chirurg, reżyser teatralny, aktor, który wyszedł z więzienia, uczeń, emeryt… – wszyscy oni są równorzędnymi bohaterami „Gejdaru“ – zbioru 16 interesujących wywiadów autorstwa Dominiki Buczak i Mike’a Urbaniaka. Wszyscy są homoseksualistami. Jaki obraz współczesnych polskich gejów się z tej publikacji wyłania? Te same rzeczy mężczyźni widzą różnie – jeden czci „miękkie ruchy“, które są dla niego kwintesencją homoseksualności, dla innego są „przegięciem“ i „udawaniem“, „ciotowaniem“. Różne mają podejście do związków, do seksu, do wierności, do religii, do posiadania dzieci itd. Poznajemy historie miłosne, dramatyczne losy kochanków, zdradzanych i zdradzających, dowiadujemy się tego, co lubią robić w czasie wolnym, na imprezie, w łóżku. Obserwujemy zmagania z własną seksualnością, brakiem akceptacji ze strony najbliższych… i dalszych, zupełnie nieznajomych. Całość nie ma jednak wymiaru skargi, prośby o zrozumienie. To zapis rzeczowych rozmów o konkretnych problemach. Niektóre historie są zabawne, inne wzruszające lub dramatyczne, jak na przykład ta o mężczyźnie, którego pierwsze doświadczenia seksualne sprawiły, że stał się nosicielem HIV. Jest również zadziwiająca opowieść faceta, który w wywiadzie gardzi właściwie każdym przejawem homoseksualności, a już kilka miesięcy po nim z dumą nazywa siebie gejem, jest szczęśliwy i zakochany.

Pozycja obowiązkowa. Także dla niepogodzonych rodziców.

P.S. Na deser praca Wilhelma Sasnala na okładce!

(Bartosz Reszczak, nr 16)

Chirurg, reżyser teatralny, aktor, który wyszedł z więzienia, uczeń, emeryt… – wszyscy oni są równorzędnymi bohaterami „Gejdaru“ – zbioru 16 interesujących wywiadów autorstwa Dominiki Buczak i Mike’a Urbaniaka. Wszyscy są homoseksualistami. Jaki obraz współczesnych polskich gejów się z tej publikacji wyłania? Te same rzeczy mężczyźni widzą różnie – jeden czci „miękkie...