Czekałam do ostatniej strony na ciekawe, zaskakujące zakończenie. Wątki były tak absurdalne, że spodziewałam się zdecydowanie mocnego akcentu na koniec, rozwiązania zagadki. Ale zagadki ani jej rozwiązania ... nie było. Do połowy książki akcja rozwijała się ciekawie, intrygująco. Druga połowa to już inna "bajka", inna historia.

Czekałam do ostatniej strony na ciekawe, zaskakujące zakończenie. Wątki były tak absurdalne, że spodziewałam się zdecydowanie mocnego akcentu na koniec, rozwiązania zagadki. Ale zagadki ani jej rozwiązania ... nie było. Do połowy książki akcja rozwijała się ciekawie, intrygująco. Druga połowa to już inna "bajka", inna historia.

Podeszłam sceptycznie, książkę dała mi teściowa (czyli nie wybrałam jej sama),okładka niezbyt pociągająca, okropny, żółty papier. Rozpoczęłam czytanie z niechęcią, lekkim oporem...szło mi to słabo... i średnio po przekroczeniu połowy książki, popłynęłam razem z bohaterami powieści. Niezwykła książka!!! Warto przeczytać, chciałabym zdobyć drugą pozycję autorki - podobno najlepszą "Ta książka uratuje Ci życie"

Podeszłam sceptycznie, książkę dała mi teściowa (czyli nie wybrałam jej sama),okładka niezbyt pociągająca, okropny, żółty papier. Rozpoczęłam czytanie z niechęcią, lekkim oporem...szło mi to słabo... i średnio po przekroczeniu połowy książki, popłynęłam razem z bohaterami powieści. Niezwykła książka!!! Warto przeczytać, chciałabym zdobyć drugą pozycję autorki - podobno...

Dziwię się, że książka zebrała tak niskie oceny, jednak przyzwyczaiłam się, iż te wysoko oceniane zazwyczaj mnie nudzą, a te średnio 'gwiazdkowane' są całkiem dobre.

Powieść skusiła mnie okładką i zaznaczeniem, że zebrała nagrodę. Bałam się, że będzie to nudna opowieść z przygodami seksualnymi dla kur domowych, ponieważ opis sugerował obecność takich wątków.

Na swoje szczęście - myliłam się. Fabuła od początku pędzi, chce się więcej i więcej. Na bohatera spada odpowiedzialność za wszystko. Jedno wydarzenie napędza kolejne. Właściwie jest to życiowe. Jako że bohater jest profesorem, wykładającym na politologii, znajdują się też dywagacje na temat Nixona - da się je przeboleć, a nawet dowiedzieć z nich ciekawych rzeczy. W wielu opiniach czytam, że zakończenie szczęśliwe, jak to w ogóle, przecież bohater powinien wraz z dziećmi umrzeć w męczarniach... Aż chce się przypomnieć, że to nie jest powieść kryminalna, a w życiu każdy potrzebuje stabilizacji - zwłaszcza po gwałtownych zdarzeniach w przeszłości, także jak dla mnie zakończenie na plus. Mało kiedy książka potrafiła mnie tak wciągnąć.

Dziwię się, że książka zebrała tak niskie oceny, jednak przyzwyczaiłam się, iż te wysoko oceniane zazwyczaj mnie nudzą, a te średnio 'gwiazdkowane' są całkiem dobre.

Powieść skusiła mnie okładką i zaznaczeniem, że zebrała nagrodę. Bałam się, że będzie to nudna opowieść z przygodami seksualnymi dla kur domowych, ponieważ opis sugerował obecność takich wątków.

Na swoje...

Chyba ostatni raz skusiłam się na zakup "bestsellera" w dyskoncie za dychę.

Książka zaczyna się z hukiem i człek liczy, że w tym kierunku podąży akcja i narracja (co mamy też obiecane w opisie na okładce książki). Jednak wszystko szybko spowalnia i zamienia się w nudną opowieść, z nudnym, nijakim bohaterem i jego równie nudnymi przygodami.

Czytamy potem o mało wiarygodnej fascynacji Nixonem, przypadkowych spotkaniach, zakupach, przypadłościach wieku starczego i fryzurach łonowych.

Cześć historii jest tak absurdalna, że trudno w nie uwierzyć. Inne wątki tak męczące i mało wnoszące do historii, że mogłoby ich nie być.

Ostatecznie wszystko kończy się sielankową scenką rodzinną.

Książka ma jednak plusa. Moim zdaniem jest nim przesłanie, że czasami tragedia (tu:w rodzinie) może pomóc nam zrozumieć siebie, swoje potrzeby oraz pomóc w zmianie w lepszą wersję siebie. Gdyby nie to, co wydarza się na początku, nasz bohater trwałby w jałowym małżeństwie i prowadził nieciekawe życie. A tak zyskuje wielopokoleniową, radosną rodzinę.

Gdyby książka była o połowę cieńsza i nie była okraszona niektórymi wątkami, byłaby....no, nawet godna polecenie.

Porównanie do książek Irvinga uważam trochę za obrazę dla tego autora. Jeszcze długa droga przed panią Homes. Ja się z nią witam i żegnam tą książką, więcej nie sięgnę po jej twórczość.

Chyba ostatni raz skusiłam się na zakup "bestsellera" w dyskoncie za dychę.

Książka zaczyna się z hukiem i człek liczy, że w tym kierunku podąży akcja i narracja (co mamy też obiecane w opisie na okładce książki). Jednak wszystko szybko spowalnia i zamienia się w nudną opowieść, z nudnym, nijakim bohaterem i jego równie nudnymi przygodami.

Czytamy potem o mało...

Zainteresowałam się książką ze względu na krótki i dynamiczny opis fabuły. Początek opowieści niezwykle dynamiczny i tragiczny. Główny bohater w bardzo krótkim czasie traci brata, ukochaną kobietę, żonę, pracę i godność. Po tym wszystkim nie poddaje się jednak i zyskuje jeszcze więcej. Nie podoba mi się w tej książce, że cały rok po tragedii wszystko idzie jak po maśle. Moim zdaniem zabrakło umiaru w szczęściu po nieszczęściu.

Zainteresowałam się książką ze względu na krótki i dynamiczny opis fabuły. Początek opowieści niezwykle dynamiczny i tragiczny. Główny bohater w bardzo krótkim czasie traci brata, ukochaną kobietę, żonę, pracę i godność. Po tym wszystkim nie poddaje się jednak i zyskuje jeszcze więcej. Nie podoba mi się w tej książce, że cały rok po tragedii wszystko idzie jak po maśle....

Mam problem, aby jednoznacznie ocenić tę książkę. Dwie trzecie rewelacja, humor przypominający swoim stylem Josepha Hellera, zwłaszcza zaprezentowany w powieściach „Coś się stało” lub „Gold jak złoto”. Aby nie być gołosłowną zamieszczam cytat: „Naciskam guzik i proszę o papier i ołówek. - To chwilę potrwa – mówi pielęgniarka. - Mam tu umierającego, który chce coś wyznać - dodaję. - Wszyscy mamy potrzeby – odpowiada kobieta”. I nagle, nie wiadomo kiedy, powieść zamienia się w historyjkę dla grzecznych dzieci. Taką, która się kończy – i żyli długo i szczęśliwie. Wydaje mi się, że autorka przestraszyła się tego, jak paskudną rzeczywistość opisuje i postanowiła ją posklejać plastrem. I to na dodatek różowym. Zupełnie nie zwracając uwagi na logikę, konsekwencję i sensowność przedstawianych sytuacji. Dlatego, pomimo rewelacyjnego startu, oceniam ją na trójkę z plusem, koniec jest doprawdy żenujący.

Mam problem, aby jednoznacznie ocenić tę książkę. Dwie trzecie rewelacja, humor przypominający swoim stylem Josepha Hellera, zwłaszcza zaprezentowany w powieściach „Coś się stało” lub „Gold jak złoto”. Aby nie być gołosłowną zamieszczam cytat: „Naciskam guzik i proszę o papier i ołówek. - To chwilę potrwa – mówi pielęgniarka. - Mam tu umierającego, który chce coś wyznać -...

Tytuł przyznaję chwytliwy, marketingowcy się postarali. Natomiast sama książka niestety nie wnosi nic dobrego. Przeczytałam, bo początek jest wciągający i chciałam skończyć, z początku myślałam że to jakiś kryminał z romansem w tle. Jak dla mnie książka o amerykańskim upadku wartości, wygodnym życiu amerykanów, szybkim seksie bez zobowiązań, byle jakim jedzeniu. Jedynie pies i kot w tej książce ocieplają całą tą historię.

Tytuł przyznaję chwytliwy, marketingowcy się postarali. Natomiast sama książka niestety nie wnosi nic dobrego. Przeczytałam, bo początek jest wciągający i chciałam skończyć, z początku myślałam że to jakiś kryminał z romansem w tle. Jak dla mnie książka o amerykańskim upadku wartości, wygodnym życiu amerykanów, szybkim seksie bez zobowiązań, byle jakim jedzeniu. Jedynie...

Absurdalna i nudna jak życie.
Bardziej się nią męczyłam niż cieszyłam.

Może wyglądałoby to inaczej gdybym miała fioła na punkcie Nixona?

Absurdalna i nudna jak życie.
Bardziej się nią męczyłam niż cieszyłam.

Może wyglądałoby to inaczej gdybym miała fioła na punkcie Nixona?

Nie moja bajka.

Nie moja bajka.

Tu nic nie ma sensu

Tu nic nie ma sensu