Okładka powieści ,,Książka , której nie ma" zachwyciłą mnie od pierwszego wyjrzenia ,
jak się okazało wnętrze tej książki jest tak samo piękne jak zewnątrz, piękna historia
lecz troszkę przewidywalna.Zdecydowanie godna polecenia.

Okładka powieści ,,Książka , której nie ma" zachwyciłą mnie od pierwszego wyjrzenia ,
jak się okazało wnętrze tej książki jest tak samo piękne jak zewnątrz, piękna historia
lecz troszkę przewidywalna.Zdecydowanie godna polecenia.

Cudownie płynie się przez tę książkę. Piękna wielowątkowa powieść. Niepozorna, niewypromowana (szkoda),a w środku perełka. Polecam ceniącym literaturę piękną. Po 458 stronach poczułam żal, że czas rozstać się z bohaterami. Warto przeczytać.

Cudownie płynie się przez tę książkę. Piękna wielowątkowa powieść. Niepozorna, niewypromowana (szkoda),a w środku perełka. Polecam ceniącym literaturę piękną. Po 458 stronach poczułam żal, że czas rozstać się z bohaterami. Warto przeczytać.

Dziwna powieść. Początek bardzo mnie wciągnął, ale środek jest niesamowicie wręcz nudny. Mam wrażenie, że autor na siłę wprowadzał nowych bohaterów, żeby tylko zakończyć wszystko happy endem. Sam motyw poszukiwania tajemniczego autora był intrygujący, ale wprowadzenie do opowieści wątku narkomanów z Madrytu moim zdaniem było niepotrzebne i ta część historii porządnie mnie znudziła. Poza tym język powieści jest dość toporny. Nie wiem, czy to wina autora, czy tłumacza, ale wszystkie postaci wypowiadają się w identyczny sposób. Brak jakichkolwiek wyrazistych, czy to pod względem języka, czy osobowości, bohaterów. Cała powieść sprawia przez to wrażenie jakiejś takiej "płaskiej". Liczyłam na cudowną opowieść, dostałam historię, której cały potencjał zmarnowano.

Dziwna powieść. Początek bardzo mnie wciągnął, ale środek jest niesamowicie wręcz nudny. Mam wrażenie, że autor na siłę wprowadzał nowych bohaterów, żeby tylko zakończyć wszystko happy endem. Sam motyw poszukiwania tajemniczego autora był intrygujący, ale wprowadzenie do opowieści wątku narkomanów z Madrytu moim zdaniem było niepotrzebne i ta część historii porządnie mnie...

Zachwyciłam się okładką, ale wewnątrz książka jest jeszcze piękniejsza.

Zachwyciłam się okładką, ale wewnątrz książka jest jeszcze piękniejsza.

"Książka której nie ma" stała się dla mnie lekturą życiową, pokazującą że każdy ma swoją ścieżkę. Wystarczy znaleźć chęci by stać się taką osobą jaką się chce. Autor w swojej książce przekazuje wiele ciekawych historii, jednak nie są one główną fabułą tej powieści. Sprawia to że są one taką odskocznią od głównego wątku i wciąga czytelnika w inny świat. Główny bohater ma do sprostania nie lada zadanie, musi znaleźć autora bestselera, o którym nie wie nic, zna jedynie pseudonim. Czy mu się uda? Dowiedzcie się sami, książka warta przeczytania i rozwiązania zagadki wraz z bohaterem.

"Książka której nie ma" stała się dla mnie lekturą życiową, pokazującą że każdy ma swoją ścieżkę. Wystarczy znaleźć chęci by stać się taką osobą jaką się chce. Autor w swojej książce przekazuje wiele ciekawych historii, jednak nie są one główną fabułą tej powieści. Sprawia to że są one taką odskocznią od głównego wątku i wciąga czytelnika w inny świat. Główny bohater ma do...

Książka o książce, czyli Książka, której nie ma Santiago Pajares.
Książkę podpatrzyłam u Agaty z bloga Agata czyta książki. Bardzo spodobała mi się jej tematyka i to, że podobnie jak Miasto Śniących Książek Waltera Moersa, jest to książka o książkach. Jakież było moje zaskoczenie, gdy okazało się, że pozycja ta nie jest już prawie dostępna na rynku. Trochę nad tym faktem ubolewałam, ale przy okazji mojej wizyty w Warszawie i przemiłego spotkania z Agatą, czekała mnie też miła niespodzianka. Zostałam obdarowana Książka, której nie ma Santiago Pajares na pamiątkę naszego pierwszego wspólnego spotkania. Jeszcze raz bardzo dziękuję. :D

Bestsellerowa saga.
David Peralta pracuje dla wydawnictwa, które wydało bestselerową książkę Thomasa Maud’a pod tytułem „Spirala”. Autor książki bardzo ceni sobie swoją prywatność. Nikt go nie widział, nikt o nim nie słyszał i nikt nie wie, kto tak naprawdę ukrywa się pod tym pseudonimem. Nawet wydawcy nie było dane poznać jego prawdziwego nazwiska. Co dwa lata jednak do wydawnictwa przychodzi kolejna część sagi. Wszystko toczy się swoim rytmem. Do czasu, aż przesyłki po prostu przestają przychodzić. Wydawca postanawia zlokalizować swoją „żyłę złota” i David otrzymuje zadanie odnalezienia pisarza oraz przekonania go wszelkimi możliwymi sposobami do oddania kolejnej części sagi. Czy David odnajdzie pisarza i utrzyma swoją pozycję w wydawnictwie?

Przepraszam, czy to powieść detektywistyczna? ;)
Ta bardzo ciepła i napisana prostym językiem książka ujęła mnie niesamowicie ciekawym pomysłem na fabułę.

Bo zastanawialiście się kiedyś, jak można przekazać słownie miłość do książek? Miłość nie tylko do ich czytania, ale także do pisania czy też uczestniczenia w procesie ich tworzenia? Oczywiście w taki sposób, żeby „nie wiało nudą na kilometr”. Pajaresowi udało się to bardzo dobrze.

Gdyż z jednej strony wplątał nas w powieść detektywistyczną z poszukiwaniami zaginionego pisarza, gdzie chcąc czy nie chcąc, z przejęciem śledzimy wszystkie tropy, analizujemy i próbujemy doszukać się drugiego dna. I mimo iż nie ma w książce „ukrytych trupów” czy innego zagrożenia życia, to czujemy również ten lekki dreszczyk emocji i niedopowiedzenia, którym świetnie operują pisarze kryminalni.

Z drugiej zaś obserwujemy różnych ludzi, których życie zmieniło się pod wpływem przeczytania „Spirali”. Książki, która zdobywa serca i dusze czytających. Czytających, którzy już w trakcie czytania zazdroszczą tym, którzy nie mieli jeszcze okazji sięgnąć po książkę.

Podsumowując. Książka, której nie ma Santiago Pajares ujęła mnie ładunkiem pozytywnych emocji, ciepłem i nieszablonowymi bohaterami. I choć w niektórych miejscach mogła wydawać się prosta, wręcz banalna to jednak czytało się ją fenomenalnie, a płynący z niej powiew optymizmu doprawiony radością z czytania książek był oszałamiający. Polecam każdemu tę niezwykłą i bardzo oryginalną historię!

http://unserious.pl/2018/10/ksiazka-ktorej-nie-ma/

Książka o książce, czyli Książka, której nie ma Santiago Pajares.
Książkę podpatrzyłam u Agaty z bloga Agata czyta książki. Bardzo spodobała mi się jej tematyka i to, że podobnie jak Miasto Śniących Książek Waltera Moersa, jest to książka o książkach. Jakież było moje zaskoczenie, gdy okazało się, że pozycja ta nie jest już prawie dostępna na rynku. Trochę nad tym faktem...

Książkę przeczytałam z polecenia booktube'owego. Jej autor raczej nie jest powszechnie znany w literackim świecie, a przynajmniej ja nigdy wcześniej o nim nie słyszałam. A szkoda, bo to dobrze napisana, ciekawa historia - w dodatku z morałem, a to zdarza się coraz rzadziej. Polecam.

Książkę przeczytałam z polecenia booktube'owego. Jej autor raczej nie jest powszechnie znany w literackim świecie, a przynajmniej ja nigdy wcześniej o nim nie słyszałam. A szkoda, bo to dobrze napisana, ciekawa historia - w dodatku z morałem, a to zdarza się coraz rzadziej. Polecam.

Sięgnęłam po książkę nieco zmęczona "poważnymi" lekturami, gdyż wydawała mi się łatwa i lekka. I poniekąd powieść taka jest, czyta się szybko, nie przytłacza wielowątkowością, jednakże nie sprawiła mi oczekiwanej przyjemności. Niestety, nie udało mi się jej skończyć, po około stu stronach przerwałam. Miałam poczucie straty czasu, dla mnie książka była " o niczym". Być może powinnam dać jej szansę, poddałam się za szybko, jednakże dość długo zalegała na półce, a ja nadal nie miałam ochoty do niej zajrzeć. Nudni bohaterowie, brak jakiejkolwiek akcji, naiwne wątki. Podsumowując - zmarnowany koncept na ciekawą historię.

Sięgnęłam po książkę nieco zmęczona "poważnymi" lekturami, gdyż wydawała mi się łatwa i lekka. I poniekąd powieść taka jest, czyta się szybko, nie przytłacza wielowątkowością, jednakże nie sprawiła mi oczekiwanej przyjemności. Niestety, nie udało mi się jej skończyć, po około stu stronach przerwałam. Miałam poczucie straty czasu, dla mnie książka była " o niczym"....

Książka w rodzaju "Kurcze, już późno ale może jeszcze jeden rozdział przeczytam?"

Książka w rodzaju "Kurcze, już późno ale może jeszcze jeden rozdział przeczytam?"

Książka nabyta na stoisku taniej książki w markecie, nie miałam więc wobec niej dużych oczekiwań, ale… Zostałam pozytywnie zaskoczona.

Jest to opowieść o redaktorze, który otrzymał zadanie odszukania tajemniczego pisarza, autora bestsellerowej serii. Pisarz ów regularnie przysyłał do wydawnictwa kolejne tomy, a tymczasem… minął termin i nic, a seria wciąż nie została ukończona. A więc pan redaktor, wiedziony stopniowo odkrywanymi wskazówkami, udaje się do malowniczej wioski w Pirenejach, gdzie wydaje się, że odnalezienie pisarza to kwestia… no, może kilku dni. Tymczasem zadanie wcale nie jest takie proste, bo pisarz wcale nie ma zamiaru ujawnić się, wołając „Hej, to ja!”.

Jest to lekka lektura, nie znajdziemy tu pędzącej akcji czy zagadek do rozwikłania, lecz niezwykle przyjemny klimat sprawia, że aż chce się przerzucać stronę za stroną. Jest to książka o miłości do książek, ale skupia się również na życiu bohaterów w różnych środowiskach - od ciemnych zaułków Madrytu po pirenejską wioskę - oraz ich problemach. Fabuła ciekawa i wciągająca, choć momentami, ale raczej rzadko, nieco banalna. W moim przypadku dość szybko domyśliłam się, kto jest owym tajemniczym autorem bestsellerowej serii. Nie mniej jednak lektura jest bardzo pozytywna i ciepła, czyta się szybko i przyjemnie. Polecam jako powieść dla miłośników książek o książkach, ale również jako przykład ciepłej i przepełnionej optymizmem lektury.

Książki recenzuję i polecam także na Instagramie: https://www.instagram.com/ashanee_dark/

Książka nabyta na stoisku taniej książki w markecie, nie miałam więc wobec niej dużych oczekiwań, ale… Zostałam pozytywnie zaskoczona.

Jest to opowieść o redaktorze, który otrzymał zadanie odszukania tajemniczego pisarza, autora bestsellerowej serii. Pisarz ów regularnie przysyłał do wydawnictwa kolejne tomy, a tymczasem… minął termin i nic, a seria wciąż nie została...