"Violet marzy o ucieczce z prowincjonalnego miasteczka i od bolesnych wspomnień o rodzinnej tragedii.
Finch codziennie rozmyśla nad tym, jak pozbawić się życia, a jednocześnie szuka czegoś, co mogłoby go przed tym powstrzymać... Kiedy Finch i Violet spotykają się sześć pięter nad ziemią, to, co miało być końcem, staje się początkiem."

Ta książka przykuła moją uwagę swoją piękną okładka, ale to w.w. opis z końca książki (jest dalsza część) zainteresował mnie do tego stopnia, że postanowiłam kupić tę książkę.
Nie powiem, że nie wyskakiwała mi ona również na różnych forach książkowych, gdzie zachęcali do zapoznania się z tą historią, bo też tak było.
No więc, książkę kupiłam, przeczytałam i...

Nie mam o niej zdania.

Otóż to. Nawet nie wiem jak ją ocenić, ponieważ nie mogłam wkręcić się w tę historię. Nie czułam nic czytając ją, nawet mogę zdradzić wam, że po przeczytaniu kilku stron nużyło mnie. I tak za każdym razem, gdy po nią sięgałam.
Z żadnym bohaterem nie zżyłam się.
Książka porusza poważne temat jakimi są depresja i samobójstwo jednak to było tak napisane, że nie ruszało mnie to, nie wchłonęła mnie ta powieść.
A końcówka mimo, że smutna to też nie spowodowała bym odczuła jakieś emocje czy to smutek, żal, polanie się łez. Nic.
Cieszę się że przeczytałam ją do końca, i to byłoby tyle.

"Violet marzy o ucieczce z prowincjonalnego miasteczka i od bolesnych wspomnień o rodzinnej tragedii.
Finch codziennie rozmyśla nad tym, jak pozbawić się życia, a jednocześnie szuka czegoś, co mogłoby go przed tym powstrzymać... Kiedy Finch i Violet spotykają się sześć pięter nad ziemią, to, co miało być końcem, staje się początkiem."

Ta książka przykuła moją uwagę swoją...

Smutna, ale jakże ważna książka. W dzisiejszych czasach tak bardzo potrzeba nam takiej literatury by uświadamiać ten ogromny problem z którym mierzy się nasza cywilizacja.

Smutna, ale jakże ważna książka. W dzisiejszych czasach tak bardzo potrzeba nam takiej literatury by uświadamiać ten ogromny problem z którym mierzy się nasza cywilizacja.

Okładka książki, która obecnie jeszcze jest w moim posiadaniu, jest filmowa. Widzimy dwójkę ludzi, którzy się obejmują i uśmiechają do siebie. Nie posiada niestety skrzydełek, przez co nie ma dodatkowej ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi. Ma kremowe strony, czcionkę wystarczającą dla oka, marginesy i odstępy między wersami zostały zachowane. Podzielona została na rozdziały Fincha oraz Violet.

Jest to moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, nie wiedziałam, czego się spodziewać. Czyta się nieźle, bez blokad, dosyć szybko. Jednak nie zrobiła na mnie wrażenia. Owszem, podejmuje się trudnych tematów, tego nie mogę jej zabrać, jednak chyba jestem za duża na tę powieść dla młodzieży. Nie zachwyciła mnie może ze względu na to, że temat śmierci jest mi znany, miałam z nim styczność i nie wzbudza we mnie już takich emocji, a może po prostu to sposób, w jaki opisała to autorka? Całkiem możliwe. I nie twierdzę, że śmierć, samob*jstwo mnie nie rusza, bo rusza bardzo, ale w tym przypadku było tak po prostu nijak, zwyczajnie...
Na ten moment w ogóle nie czuje się przekonana, żeby sięgać po dalsze pozycje od autorki. Może gdybym czytała te książkę będąc młodsza osobą, bardziej by mi przypadła do gustu, kto to wie...

Postacie wykreowane są dobrze, są to młodzi ludzie, których możemy, ale nie musimy polubić. Są specyficzni i jedno z nich tak bardzo chciałoby zacząć żyć pełną piersią, a drugie wręcz przeciwnie. I jak wiecie, że przeciwieństwa się przyciągają, tak nasi bohaterowie nawiązują nić porozumienia.
Jednak nie przypadli mi do gustu na tyle, bym ich polubiła. Szczerze im współczułam, bo to, co działo się w ich życiu nie było łatwe. Czy to, co było w przeszłości, a wciąż bolało. Rozumiałam ich, ale nie potrafiłam polubić, niestety...

Książka jak najbardziej odpowiednia dla młodszych czytelników, przez wzgląd na tematykę, jakiej dotyczy. Tematy tabu, o których nikt nie chce rozmawiać, bo są trudne... ale trzeba uświadamiać innych, że w porę udzielona pomoc może naprawdę wiele zdziałać. Młodzi mogą potraktować tę powieść jako przykład, kiedy jest za późno, kiedy brak wyciągniętej ręki nie zwróci drugiej osoby, kiedy brak rozmowy, hejt, wyśmiewanie może doprowadzić człowieka na skraj urwiska...
Uczy i to jest ważne. Dlatego młodszemu gronu serdecznie polecam.

Reasumując jest to smutna, trudna książka (dla młodszych może być trudna w odbiorze),którą możecie przeczytać. Ja, jako że książek z tym tematem mam wiele za sobą, nie zrobiła na mnie wrażenia, ale to nie oznacza, że jestem nieczuła na krzywdę innych ludzi, szczególnie młodych, pogubionych, niezrozumianych. Nie raz sama spotykałam się z hejtem, który naprawdę wyrządzić może duże szkody w naszej psychice. Dlatego zawsze TRZEBA ROZMAWIAĆ!!! I wyciągać dłoń po pomoc, póki nie jest za późno. Może obejrzę na Netflixie film, by sprawdzić jak to wygląda na ekranizacji. Warto ją przeczytać, ze względu na poruszaną tematykę. Mnie do końca nie przypadła do gustu, ale wiem, że wielu osobom może się spodobać i wywołać lawinę emocji. I tego Wam życzę. :)

Okładka książki, która obecnie jeszcze jest w moim posiadaniu, jest filmowa. Widzimy dwójkę ludzi, którzy się obejmują i uśmiechają do siebie. Nie posiada niestety skrzydełek, przez co nie ma dodatkowej ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi. Ma kremowe strony, czcionkę wystarczającą dla oka, marginesy i odstępy między wersami zostały zachowane. Podzielona została na...

Boże, jakie to było smutne. Świetne. Ale nigdy więcej.

Boże, jakie to było smutne. Świetne. Ale nigdy więcej.

Naprawdę poruszająca i piękna.

Naprawdę poruszająca i piękna.

Piękna opowieść o dorastaniu, miłości , bardzo wzruszająca i ma bardzo ważny przekaz . Po przeczytaniu nie da się nie myśleć o niej i o problemie który porusza. Łzy same cisnęły się do oczu, dawno nie czytałam książki która tak mnie poruszyła.

Piękna opowieść o dorastaniu, miłości , bardzo wzruszająca i ma bardzo ważny przekaz . Po przeczytaniu nie da się nie myśleć o niej i o problemie który porusza. Łzy same cisnęły się do oczu, dawno nie czytałam książki która tak mnie poruszyła.

Straciłam przyjaciela poprzez samobójstwo i przeżyłam parę prób bliskich mi osób ( zdarzyło się, że pomoc przyjechała w ostatniej chwili). Nie umiem sobie wyobrazić książki, która lepiej by podsumowała emocje towarzyszące przy takich wydarzeniach. Jest to jedna z tych opowieści, które zmuszają do przemyśleń i jednocześnie odkrywają nową prawdę. Bardzo się cieszę, że na nią trafiłam.

Straciłam przyjaciela poprzez samobójstwo i przeżyłam parę prób bliskich mi osób ( zdarzyło się, że pomoc przyjechała w ostatniej chwili). Nie umiem sobie wyobrazić książki, która lepiej by podsumowała emocje towarzyszące przy takich wydarzeniach. Jest to jedna z tych opowieści, które zmuszają do przemyśleń i jednocześnie odkrywają nową prawdę. Bardzo się cieszę, że na nią...

Bardzo przejmująca historia o miłości, stracie i demonach w psychice człowieka. To naprawdę dobra młodzieżówka. Jedna z tych, o których myśli się długo po ich przeczytaniu. To jest właśnie jedna z tego rodzaju książek, którą jedni wypierają, a drudzy angażują się w nią całym sercem. Każdy wyniesie z niej coś innego. Warto ją przeczytać.

Bardzo przejmująca historia o miłości, stracie i demonach w psychice człowieka. To naprawdę dobra młodzieżówka. Jedna z tych, o których myśli się długo po ich przeczytaniu. To jest właśnie jedna z tego rodzaju książek, którą jedni wypierają, a drudzy angażują się w nią całym sercem. Każdy wyniesie z niej coś innego. Warto ją przeczytać.

Teodor'a Finch'a i Violet Markey łączy jedno, chęć targnięcia się na swoje życie. Violet zmaga się ze śmiercią straszej siostry, która zginęła w wypadku, z którego Violet wyszła niemal cało. Theo również nie ma łatwego życia, ponieważ poprzez swoje "wybryki" zyskał w szkole miano świra i samobójcy. Oboje odliczają czas, Finch od przebudzenia, natomiast V czas do zakończenia szkoły. Spotykają się na szkolnej dzwonnicy kiedy to oboje chcą zakończyć swoje życie skacząc z niej. Theo widząc rozpacz i strach Violet postanawia jej pomóc, aby tego nie robiła. Nie odstępuje dziewczyny na krok i chce poznać ją bliżej. Violet próbuje unikać chłopaka, ale po pewnym czasie coś się zmienia..

Czy Violet pomoże Theo zacząć żyć na nowo, a może to Finch pomoże w tym Violet?
Czy ta historia będzie miała happy end?

Po przeczytaniu książki "Wszystkie jasne miejsca" nie wiedziałam co napisać... Nie była to łatwa lektura. Znalazłam w niej wiele emocji, które pod koniec książki doprowadziły mnie do łez. Dawno żadna czytana przeze mnie historia nie sprawiła, że zapragnęłam sama zmienić zakończenie, ponieważ to nie może się tak skończyć... Choć przyznaję, że mnie również Finch na początku wydawał się dziwny, to z czasem go polubiłam. Violet mogę zrozumieć, ponieważ strata kogoś bliskiego to niewyobrażalny ból lecz nie powinna się do końca zamykać w sobie... Autorka w naprawdę świetny choć bolesny sposób ukazała historię dwojga młodych ludzi, którzy zmagają się ze swoimi demonami. Nie zapominajmy jak wiele młodych ludzi kończy swoje życie, czasami przez jakby niektórym się wydawało głupotę. Nie oceniamy, a próbujmy zrozumieć. Nie odwracajmy się, a spróbujmy pomóc...
Jeśli będziecie mieli ochotę sięgnąć po tę książkę przygotujcie chusteczki bo będą Wam potrzebne.

Polecam 😉

Teodor'a Finch'a i Violet Markey łączy jedno, chęć targnięcia się na swoje życie. Violet zmaga się ze śmiercią straszej siostry, która zginęła w wypadku, z którego Violet wyszła niemal cało. Theo również nie ma łatwego życia, ponieważ poprzez swoje "wybryki" zyskał w szkole miano świra i samobójcy. Oboje odliczają czas, Finch od przebudzenia, natomiast V czas do zakończenia...

Historia dwójki nastolatków, których drogi przecinają się pewnego dnia w szkole w dość nietypowym miejscu i dość nietypowych okolicznościach. Violet nie jest tym zachwycona i za wszelką cenę stara się unikać Fincha – a więc oczywiście znowu się spotykają – tym razem, żeby razem robić projekt na jedne z zajęć.

Jedyne, na co Violet czeka to koniec roku szkolnego i wolność, którą to niesie. Finch za to „cieszy się” każdym dniem, a przynajmniej przeżywa je w taki sposób, jaki umie, a także stara się pokazać Violet, że odliczanie dni nie musi być jedyną rzeczą, jaką robi w swoim życiu – mimo swoich trosk, problemów i częstym unikaniem myślami w inne miejsca, czas spędzony z dziewczyną, utrzymuje go w ryzach.

***

Niestety nie wszystkie książki mają szczęśliwe zakończenie i szczerze – dawno nie czytałam tak smutnej historii – przeszłość bohaterów, niepewna przyszłość…

Czytanie tego, o czym myślą sprawiało, że miałam ochotę uronić kilka łez. I nie chodzi o to, że bohaterowie byli przerysowani przez autorkę. Chodzi o to, że byli tak realistyczni, że to samo spotyka ludzi w każdym wieku i nikt o tym nie mówi. Wszystko jest jeszcze smutniejsze, gdy uświadomimy sobie, że podobne rzeczy dzieją się w życiu każdego z nas – zwłaszcza, gdy sami zrozumiemy, że niektórzy mogą się utożsamiać z myślami bohaterów.

Historia dwójki nastolatków, których drogi przecinają się pewnego dnia w szkole w dość nietypowym miejscu i dość nietypowych okolicznościach. Violet nie jest tym zachwycona i za wszelką cenę stara się unikać Fincha – a więc oczywiście znowu się spotykają – tym razem, żeby razem robić projekt na jedne z zajęć.

Jedyne, na co Violet czeka to koniec roku szkolnego i wolność,...