Ot, zwykłe czytadło. Jego tytuł miał chyba brzemieć: "Kinoterapia".

Mam kilka refleksji. Pierwsza to - jak bardzo ta książką się zestarzała w tak krótkim czasie! Rozpisywanie się autora o takich filmach jak Kac Vegas czy Miasto 44 itp. nużące i nieciekawe. Stare! Choć niedawne.

Do połowy tej książeczki autor jeszcze realizuje swój zamiar przedstawienia oglądania filmów jako terapii, ale potem błądzi już w jakieś niepotrzebne tematy, tak jakby publikował jakieś wydane gdzie indziej eseje.

Są w tej książeczce fragmenty ciekawsze - np. oglądanie kutrów, ość łososia tkwiąca w gardle przez rok itp. Najciekawsze (ale mało tego) są fragmenty związane z Zygmuntem Kałużyńskim. I to moja druga refleksja: między Kałużyńskim a Raczkiem chyba sformułowała się taka relacja Mistrz-Uczeń. Takie relacje są szalenie inspirujące, co wiadomo od czasów Platona-Arystotelesa-Aleksandra Macedońskiego. To jeden z tych przypadków, w którym geniusz jednej osoby zaraża w jakiś sposób swojego ucznia. Ponoć jeden z takich układów międzyludzkich, w których kształtują się niezwykłe umysły. Niestety - w moim odczuciu - umysł Raczka jest podzwonnym umysłu Kałużyńskiego.

Generalnie książeczka na jeden chapsik. Cyk i połknięta. Ani nie odradzam ani nie zniechęcam, ani, niestety nie namawiam :-)

Ot, zwykłe czytadło. Jego tytuł miał chyba brzemieć: "Kinoterapia".

Mam kilka refleksji. Pierwsza to - jak bardzo ta książką się zestarzała w tak krótkim czasie! Rozpisywanie się autora o takich filmach jak Kac Vegas czy Miasto 44 itp. nużące i nieciekawe. Stare! Choć niedawne.

Do połowy tej książeczki autor jeszcze realizuje swój zamiar przedstawienia oglądania filmów...

Tytuł trochę mylący, bo czytelnik sięga po niego szukając optymalnej metody oglądania filmów. Tymczasem to bardziej relacja jakie produkcje wywarły znaczący wpływ na znanego i sympatycznego krytyka. To jeszcze nie oznacza, że książka jest zła, choć można byłoby ją inaczej skonstruować. Czyta się ją wartko, autor uzupełnia lekturę o zagadki filmowe – bardzo celny pomysł! Zgadzam się z Panem Tomaszem z jednym: jest tyle wersji filmów, ilu oglądających. Każdy bowiem wynosi coś innego z projekcji. A wartość nadrzędną jest możliwość wymiany myśli i wrażeń…

Tytuł trochę mylący, bo czytelnik sięga po niego szukając optymalnej metody oglądania filmów. Tymczasem to bardziej relacja jakie produkcje wywarły znaczący wpływ na znanego i sympatycznego krytyka. To jeszcze nie oznacza, że książka jest zła, choć można byłoby ją inaczej skonstruować. Czyta się ją wartko, autor uzupełnia lekturę o zagadki filmowe – bardzo celny pomysł!...

Miałam nadzieję, że faktycznie poznam jakieś tricki, które pozwolą mi pogłębić odbiór filmów. Miałam, ale szybko straciłam ją, rozpoczynając lekturę tej książki. Bardziej jest o autorze, i jego przygodzie z filmem, a filozofię, która jest zawarta w tytule, można było przekazać w kilku prostych zdaniach. Lekkie rozczarowanie.

Miałam nadzieję, że faktycznie poznam jakieś tricki, które pozwolą mi pogłębić odbiór filmów. Miałam, ale szybko straciłam ją, rozpoczynając lekturę tej książki. Bardziej jest o autorze, i jego przygodzie z filmem, a filozofię, która jest zawarta w tytule, można było przekazać w kilku prostych zdaniach. Lekkie rozczarowanie.

Proste. Ładne. Fajne

Proste. Ładne. Fajne

brakuje tu jakiejś myśli przewodniej, konkretnej konstrukcji, lecz przede wszystkim pointy. książka w paskudny sposób nie urywa, żegnając nas mało interesującymi propozycjami gier i zabaw. choć teksty same w sobie są ciekawe i chętnie do nich wrócę, to nie udało mi się pozbyć wrażenia, iż "Kinopassana" powstała wyłącznie z pobudek komercyjnych.

brakuje tu jakiejś myśli przewodniej, konkretnej konstrukcji, lecz przede wszystkim pointy. książka w paskudny sposób nie urywa, żegnając nas mało interesującymi propozycjami gier i zabaw. choć teksty same w sobie są ciekawe i chętnie do nich wrócę, to nie udało mi się pozbyć wrażenia, iż "Kinopassana" powstała wyłącznie z pobudek komercyjnych.

No kurcze. Taki mądry człowiek, a marnuje się pisząc zbiór opowieści zza kulis wzbogaconych jakąś szczątkową filozofią. Czyta się miło i szybko, ale tak książka wydaje się być niegodna jego intelektu. Klika rozdziałów to naprawdę dobre eseje, ale jest ich mało i zajmują mało miejsca. Bardzo chętnie bym poczytał jakąś inną jego książkę, ale złożoną tylko z nich, bo tutaj są one tylko na doczepkę, a całość to jakaś szczątkowa filozofia i osobiste opowieści.

No kurcze. Taki mądry człowiek, a marnuje się pisząc zbiór opowieści zza kulis wzbogaconych jakąś szczątkową filozofią. Czyta się miło i szybko, ale tak książka wydaje się być niegodna jego intelektu. Klika rozdziałów to naprawdę dobre eseje, ale jest ich mało i zajmują mało miejsca. Bardzo chętnie bym poczytał jakąś inną jego książkę, ale złożoną tylko z nich, bo tutaj są...

Książka jest interesująca, ale biorąc pod uwagę autora i jego filmową wiedzę, to stanowczo za uboga. 2-3 rozdziały poświęcone analizie kiepskich filmów i afer z nimi związanymi uważam za niepotrzebne. Zagadki super pomysł!

Książka jest interesująca, ale biorąc pod uwagę autora i jego filmową wiedzę, to stanowczo za uboga. 2-3 rozdziały poświęcone analizie kiepskich filmów i afer z nimi związanymi uważam za niepotrzebne. Zagadki super pomysł!

Bardzo przyjemnie się czyta, a przy okazji znalazłem kilka inspiracji dotyczących filmów do obejrzenia.

Bardzo przyjemnie się czyta, a przy okazji znalazłem kilka inspiracji dotyczących filmów do obejrzenia.

Książka, a w zasadzie książeczka to myśli zebrane w formie małego elementarza autorstwa Tomasza Raczka. Mi osobiście się podobała, a szczególną uwagę zwróciłem na wątek odbierania filmu przez osoby głuchonieme...

Książka, a w zasadzie książeczka to myśli zebrane w formie małego elementarza autorstwa Tomasza Raczka. Mi osobiście się podobała, a szczególną uwagę zwróciłem na wątek odbierania filmu przez osoby głuchonieme...