Mam tego ebooka od 2014, a jednak dopiero teraz się za niego zabrałem. MRW tylko podglądam czasami na fejsie, nigdy nie czytałem jego blogów ani czasopism, do których pisał, a szkoda, bo mamy nieco zbliżony background: podobna data urodzenia, ośmiobitowy początek, Bajtek, później Amiga, papierowe erpegi, cyberpunk. Owszem, nie grałem w 90% opisywanych przez autora gier, ale mogę zrozumieć jego opinie i sentymenty. Oraz zgodzić się z tymi, które znam. Facet ma ostrą korbę na granie, a dla mnie to teraz dalece bardziej marginalne hobby, ale i tak czytało się świetnie.

Mam tego ebooka od 2014, a jednak dopiero teraz się za niego zabrałem. MRW tylko podglądam czasami na fejsie, nigdy nie czytałem jego blogów ani czasopism, do których pisał, a szkoda, bo mamy nieco zbliżony background: podobna data urodzenia, ośmiobitowy początek, Bajtek, później Amiga, papierowe erpegi, cyberpunk. Owszem, nie grałem w 90% opisywanych przez autora gier, ale...

Bardzo ciekawa opowieść o "kulturze grania" pokolenia wcześniejszego od mojego, chociaż tytułów nie znam, bo gdy szedłem na automaty to te już leżały w tyle zakurzone, a z konsolami nie miałem kontaktu przed PS3, to nadal budziło to u mnie zaciekawienie, choć wcześniej zwykle odrzucały mnielaurki pisane Pegasusowi w Internecie i inne opowieści o retrograniu.

Bardzo ciekawa opowieść o "kulturze grania" pokolenia wcześniejszego od mojego, chociaż tytułów nie znam, bo gdy szedłem na automaty to te już leżały w tyle zakurzone, a z konsolami nie miałem kontaktu przed PS3, to nadal budziło to u mnie zaciekawienie, choć wcześniej zwykle odrzucały mnielaurki pisane Pegasusowi w Internecie i inne opowieści o retrograniu.

Zaskakująco dobrze się czyta, jak na zbiór wpisów z bloga.

Zaskakująco dobrze się czyta, jak na zbiór wpisów z bloga.