Zacznę od tego, że komiks jest ładnie wydany: twarda okładka, bardzo dobrej jakości papier, ciekawa kolorystyka, rysunki i tekst nie zlewają się ze sobą, całość jest przejrzysta i dobrze się czyta. Jeśli chodzi o samą treść to jest unikalna,ale także ciężka w odbiorze. Opowieść ta jest trochę zagmatwana, wielowątkowa i można chwilami mieć problem,aby się w niej połapać. Tematyka komiksu też na pewno nie przypadnie każdemu do gustu. Bez wątpienia jest to jeden z najwybitniejszych komiksów i pomimo zawikłanej treści oraz mrocznego klimatu wciąga i nurtuje. Gwiazdka więcej za intrygującą i zagadkową postać V.

Zacznę od tego, że komiks jest ładnie wydany: twarda okładka, bardzo dobrej jakości papier, ciekawa kolorystyka, rysunki i tekst nie zlewają się ze sobą, całość jest przejrzysta i dobrze się czyta. Jeśli chodzi o samą treść to jest unikalna,ale także ciężka w odbiorze. Opowieść ta jest trochę zagmatwana, wielowątkowa i można chwilami mieć problem,aby się w niej połapać....

To chyba mój ulubiony komiks Alana Moore'a. Fabuła naprawdę mnie zaciekawiła i nie nudziła mnie tak jak w pozostałych dziełach tego scenarzysty.

To chyba mój ulubiony komiks Alana Moore'a. Fabuła naprawdę mnie zaciekawiła i nie nudziła mnie tak jak w pozostałych dziełach tego scenarzysty.

Dawno nie czytałem komisku/powieści graficznej i wydaje mi się, że wybierając pozycję do przeczytania trafiłem całkiem nieźle. Jest to wciągająca, miejscami zagmatwana, wielowątkowa historia. Szkoda jednak, że tak mało w niej V.

Dawno nie czytałem komisku/powieści graficznej i wydaje mi się, że wybierając pozycję do przeczytania trafiłem całkiem nieźle. Jest to wciągająca, miejscami zagmatwana, wielowątkowa historia. Szkoda jednak, że tak mało w niej V.

Kim jest V? Protagonistą czy antagonistą? Terrorystą czy romantycznym bojownikiem o wolność? Mordercą czy wyzwolicielem? Człowiekiem czy Ideą? Zakończenie komiksu nie przyniosło mi odpowiedzi, a kolejne pytania. V ja Vendetta to komiks, który jednocześnie uważam za arcydzieło, ale i przeintelektualizowany bełkot. Momentami mnie męczył, ale i zachwycał. Dzieło Alana Moore'a oceniam na 7. Być może przy kolejnym podejściu do tego komiksu ocena będzie wyższa.

Kim jest V? Protagonistą czy antagonistą? Terrorystą czy romantycznym bojownikiem o wolność? Mordercą czy wyzwolicielem? Człowiekiem czy Ideą? Zakończenie komiksu nie przyniosło mi odpowiedzi, a kolejne pytania. V ja Vendetta to komiks, który jednocześnie uważam za arcydzieło, ale i przeintelektualizowany bełkot. Momentami mnie męczył, ale i zachwycał. Dzieło Alana Moore'a...

Z jednej strony muszę pochwalić sugestywny i ciężki klimat, niepowtarzalny portret głównego protagonisty V, co do którego na przestrzeni całej lektury pojawiają się sprzeczne emocje oraz sam motyw zemsty. Zaś z drugiej strony wiele elementów świata przedstawionego, zwłaszcza tych ideologicznych, to totalny groch z kapustą i wywrócenie pojęć - co wspominam, bo zaważa to jednak na fabule i nie pozwalało mi traktować tej historii do końca poważnie.
Podsumowując, nie żałuję przeczytania, ale bez zachwytów.

Z jednej strony muszę pochwalić sugestywny i ciężki klimat, niepowtarzalny portret głównego protagonisty V, co do którego na przestrzeni całej lektury pojawiają się sprzeczne emocje oraz sam motyw zemsty. Zaś z drugiej strony wiele elementów świata przedstawionego, zwłaszcza tych ideologicznych, to totalny groch z kapustą i wywrócenie pojęć - co wspominam, bo zaważa to...

"V jak Vendetta" to absolutny majstersztyk, który bezlitośnie eksploruje ciemne zakamarki ludzkiej psychiki i społeczeństwa. Wizja totalitarnego reżimu, gdzie wolność słowa i myśli zostały zduszone, jest przerażająco aktualna w dzisiejszych czasach. Alan Moore i David Lloyd stworzyli opowieść pełną symboliki, która trafia w samo sedno naszych najgłębszych obaw.

Postać V to nie tylko bohater, ale i symbol buntu i wolności. Jego nieustraszona determinacja, by obalić totalitaryzm, inspiruje i porusza do głębi. Sposób, w jaki komiks ukazuje proces transformacji Evey, jest absolutnie fascynujący. To opowieść o odrodzeniu i przemianie.

Rysunki Davida Lloyda są znakomicie wykonane, a każdy panel pełen jest detali, które dodają głębi historii. Nie sposób nie docenić roli wizualnej w tej opowieści.

Mocna, mroczna, i przede wszystkim, niezwykle aktualna. "V jak Vendetta" to komiks, który zostawi trwały ślad w twojej duszy i skłoni do refleksji nad kondycją ludzkości. To absolutna konieczność dla każdego miłośnika komiksów i literatury.

"V jak Vendetta" to absolutny majstersztyk, który bezlitośnie eksploruje ciemne zakamarki ludzkiej psychiki i społeczeństwa. Wizja totalitarnego reżimu, gdzie wolność słowa i myśli zostały zduszone, jest przerażająco aktualna w dzisiejszych czasach. Alan Moore i David Lloyd stworzyli opowieść pełną symboliki, która trafia w samo sedno naszych najgłębszych obaw.

Postać V to...

"W obliczu odrzucenia zrobiłem to, co uczyniłby każdy poważny artysta. Poddałem się."
- Alan Moore, z posłowia "V jak Vendetta".

"W obliczu odrzucenia zrobiłem to, co uczyniłby każdy poważny artysta. Poddałem się."
- Alan Moore, z posłowia "V jak Vendetta".

Kolejny komiks/powieść graficzna za mną. Tym razem niestety nie było to tak udane spotkanie. Przeczytałem tylko pierwszy tom i nie wiem, czy sięgnę po więcej. Najbardziej z samej lektury podobał mi się świat przedstawiony, mroczny, przepełniony przemocą, po wojnie atomowej wywołanej podczas interwencji Związku Radzieckiego w Polsce.

“Chcesz mnie zabić? Nie ma ciała i krwi do zabicia pod tym płaszczem. Jest tylko idea. A idee są kuloodporne.”

Niestety w komiksie najsłabiej wypadają główni bohaterowie. Szczególnie partnerka V - Evey. Jedynie motyw teatru, sztuki, maskarady przypadł mi do gustu. Może czegoś wartościowego tutaj nie dostrzegam, coś przeoczyłem? Warto przeczytać drugi tom? Może jestem uprzedzony, bo nie jestem wielkim wielbicielem anarchii.

Kolejny komiks/powieść graficzna za mną. Tym razem niestety nie było to tak udane spotkanie. Przeczytałem tylko pierwszy tom i nie wiem, czy sięgnę po więcej. Najbardziej z samej lektury podobał mi się świat przedstawiony, mroczny, przepełniony przemocą, po wojnie atomowej wywołanej podczas interwencji Związku Radzieckiego w Polsce.

“Chcesz mnie zabić? Nie ma ciała i krwi...

„Remember, remember, the fifth of November”
„V jak Vendetta” autorstwa mistrza Alan Moore’a to komiks o statusie kultowego. Historia rzuca czytelnika do alternatywnej, totalitarnej Anglii pełnej rasizmu i nietolerancji. Rządom terroru jako jedyny próbuje przeciwstawić się tajemniczy „V”. Postać głównego bohatera jest na pewno jednym z głównych atutów tej historii. Kontrowersyjny anarchista, o skomplikowanej osobowości, co rusz wciąga odbiorcę w kolejne rozważania na tematy światopoglądowe i polityczne. Cały zresztą komiks jest bardzo zaangażowany politycznie i stanowi krytykę totalitaryzmu oraz idei konserwatywnych. Na piedestale zaś stawia anarchię i wolność.
Zagłębiając się dalej w opowieść napotkamy świetnie napisanych, intrygujących bohaterów pobocznych. Najciekawszą z nich wydała mi się żona szefa tajnej policji – Rosemary Almond. Jej wypełnione cierpieniem losy wywarły na mnie największe wrażenie i z niecierpliwością wypatrywałem każdego jej pojawienia się na kartach komiksu.
Oczywiście nie jest to dzieło doskonałe i można się przyczepić do paru aspektów. Styl graficzny, który na początku wydaje się ciekawy po dłuższym czasie zaczyna męczyć, a część bohaterów jest rysowana praktycznie tak samo i czasami ciężko jest ich rozróżnić. W fabule znajdzie się też kilka nieścisłości, głupotek i niedociągnięć. Mimo tego uważam, że jest to świetny komiks i każdy fan tej formy literackiej powinien się z nim zapoznać.
A no i na koniec: "Wolność! Na zawsze!"

„Remember, remember, the fifth of November”
„V jak Vendetta” autorstwa mistrza Alan Moore’a to komiks o statusie kultowego. Historia rzuca czytelnika do alternatywnej, totalitarnej Anglii pełnej rasizmu i nietolerancji. Rządom terroru jako jedyny próbuje przeciwstawić się tajemniczy „V”. Postać głównego bohatera jest na pewno jednym z głównych atutów tej historii....

Komiks politycznie zaangażowany, wirtuozersko pomyślany od strony kompozycyjnej. A kreska Lloyda przypomina plakaty propagandowe w wydaniu ekspresjonistycznym.

Komiks politycznie zaangażowany, wirtuozersko pomyślany od strony kompozycyjnej. A kreska Lloyda przypomina plakaty propagandowe w wydaniu ekspresjonistycznym.