Biografia autorstwa I. McCalmana, poświęcona osobie Józefa Balsamo, alias hrabiego Cagliostro – osiemnastowiecznego awanturnika, szalbierza, cudotwórcy, alchemika, uzdrowiciela, mistrza własnej loży masońskiej, wreszcie heretyka, który zmarł w więzieniu rzymskiej Inkwizycji, to pozycja popularnonaukowa. Barwna postać sławnego awanturnika, który fascynował ówczesne społeczeństwo oświeconej Europy, brany przez jednych za hochsztaplera, przez innych za geniusza o nadprzyrodzonych zdolnościach, a który poprzez swój mimowolny udział w słynnej, kompromitującej monarchię francuską aferze diamentowego naszyjnika królowej Marii Antoniny uznany został współcześnie za wroga starych porządków i sprawcę wybuchu rewolucji (którą jakoby przepowiedział),stanowi doskonały materiał do pracy napisanej w sposób lekki, z zamiarem przyciągnięcia uwagi Czytelnika. W tym właśnie kierunku poszedł Autor, koncentrując się na zbeletryzowanych niekiedy i udramatyzowanych opisach przygód bohatera, zaczerpniętych z licznych pamiętników z epoki wspominających postać samozwańczego hrabiego, jak również z jeszcze liczniejszych paszkwili pisanych i publikowanych przez jego wrogów (a miał ich bardzo wielu). Ten beletrystyczno-awanturniczy rys nadaje charakter całej książce, chociaż I McCalman podejmuje też w zakończeniu próbę głębszego wyjaśnienia fenomenu „ostatniego maga Europy”. Nie chodzi tu przy tym o przeniknięcie tajemnicy uzdrowień i innych nadprzyrodzonych cudowności, ale o zanalizowanie przyczyn sławy, którą hrabia cieszył się za życia oraz legendy towarzyszącej mu po śmierci. Jeżeli porównamy tę biografię ze starszą, dostępną w języku polskim, pozycją R. Gervaso „Cagliostro” (Warszawa 1992),to wyróżnia ją właśnie ten nacisk na wydobyte ze źródeł barwne opisy wyczynów bohatera, podczas gdy biografia autorstwa R. Gervaso (chociaż w zasadzie również popularnonaukowa) stanowi opracowanie poważniejsze i bardziej kompleksowe (np. w zdecydowanie bardziej uporządkowany sposób przedstawia kolejne podróże hrabiego).
Dla polskiego Czytelnika zaletę publikacji I. McCalmana stanowi z pewnością szerokie przedstawienie pobytu awanturnika w Polsce (w 1780 r. - przy okazji natrafiamy na bardzo pochlebne akapity pod adresem mecenatu i talentów artystycznych króla Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz wyglądu i życia kulturalno-towarzyskiego ówczesnego miasta Warszawy, miłe pod piórem autora zamieszkałego w dalekiej Australii). Pobyt ten stał się tematem paszkwilu ogłoszonego drukiem w języku francuskim przez jednego z polskich najpierw admiratorów, a następnie zaprzysięgłych wrogów alchemika, pod znamiennym tytułem „Cagliostro zdemaskowany w Warszawie”, dostarczając bogatego materiału współczesnemu biografowi. Dla porównania, R. Gervaso poświęcił temu polskiemu epizodowi zaledwie kilka zdań. Również w zakończeniu pojawia się, cokolwiek makabryczny, akcent polski. Otóż w 1797 r. oficerowie Legionów Polskich Jana Henryka Dąbrowskiego, po zdobyciu papieskiej fortecy San Leo (w której Cagliostro zmarł jako więzień) mieli ekshumować zwłoki hrabiego i wykorzystać czaszkę do wznoszenia toastów ku jego czci. Dość szczególny sposób okazania szacunku, zapewne to jednak tylko legenda (poważniejsza praca R. Gervaso nic o tym nie wspomina).
Podsumowując, lektura ciekawa i lekko napisana, oddająca koloryt epoki, nie pozbawiona przy tym poważniejszych akcentów. Skrytykować należy natomiast pracę redaktorów wydawnictwa Bellona. Literówki oraz błędy w pisowni dat rocznych to częsta przypadłość tego rodzaju publikacji. Gorzej, że w opisie książki, zamieszczonym na tylnej stronie okładki, pomylono dwie powieści A. Dumasa: znanych szeroko „Trzech muszkieterów” i mniej już popularny „Naszyjnik królowej”. Cóż, oczytanie nie jest obecnie zaletą zbytnio cenioną na rynku pracy, okazuje się jednak, że nie wymaga się go również od redaktorów profesjonalnego wydawnictwa.

Biografia autorstwa I. McCalmana, poświęcona osobie Józefa Balsamo, alias hrabiego Cagliostro – osiemnastowiecznego awanturnika, szalbierza, cudotwórcy, alchemika, uzdrowiciela, mistrza własnej loży masońskiej, wreszcie heretyka, który zmarł w więzieniu rzymskiej Inkwizycji, to pozycja popularnonaukowa. Barwna postać sławnego awanturnika, który fascynował ówczesne...

Historią swojego życia, Cagliostro mógłby obdzielić wielu ludzi, bowiem życie miał tak barwne, że aż nieprawdopodobne.Cóż, będąc przebiegłym, sprytnym człowiekiem, pozbawionym wszelkich skrupułów bazował na głupocie i naiwności innych.

Warto przeczytać.

Historią swojego życia, Cagliostro mógłby obdzielić wielu ludzi, bowiem życie miał tak barwne, że aż nieprawdopodobne.Cóż, będąc przebiegłym, sprytnym człowiekiem, pozbawionym wszelkich skrupułów bazował na głupocie i naiwności innych.

Warto przeczytać.

Historia życia czytana jak dobra powieść awanturnicza :)

Historia życia czytana jak dobra powieść awanturnicza :)