Razem z dziewczynkami przeczytałyśmy drugi tom poświęcony perypetiom Charliego i Pana Wonki pt. "Charlie i wielka szklana winda" autorstwa Roalda Dahla.
Jednogłośnie orzekłyśmy, że druga część podoba nam się zdecydowanie bardziej od pierwszej.
Wspaniale opisane przygody w kosmosie, kosmiczny hotel i Knudle Plugawcy oraz Vita-Wonk i Wonka-Vita na plusowanie i minusowanie człowieka bardzo przypadły nam do gustu i sprawiły, że czytałyśmy oczarowane zaśmiewając się w głos.
Uważam, że jest to zabawna, przemyślana, skrojona na miarę małego czytelnika powieść. A z doświadczenia wiem, że u Roalda Dahla z dobrymi nawykami i wzorcami postępowania bywa często różnie i niekoniecznie miło oraz poprawnie.
Książka niosła ze sobą kilka chwalebnych nauk. Pojawia się przesłanie o wartości, jaką niesie ze sobą zmierzenie się z przeciwnościami, niepoddawaniem się, zrobieniem przysłowiowego kroku z łóżka i czerpaniu garściami z życia oraz eksploracji otaczającego nas fascynującego świata. To była też porządna lekcja, że lekkomyślność i niefrasobliwość nie popłaca.

Dopatrzyłam się też kilku dobitnych zgrzytów w obrębie fabuły i kontrowersji w kreacji bohaterów. Rozwinięty wątek satyry polityków w moim odczuciu nie był skierowany do najmłodszych. Zupełnie nie przystawał, wprawiał w konsternację, zamiast bawić. W tym tomie też dziadkowie i rodzice Charliego byli zrzędliwi, egoistyczni i pazerni, co kłóciło się w zupełności z obrazem tych postaci z pierwszej części przygód.
Te incydentalne "wybryki" pisarskie Dahla nie przyniosły jednak ujmy całej historii. Nadal pozostaje ona wg nas świetną pozycją rozrywkową dla dzieci.

Nie sposób nie wspomnieć o doskonałym i spójnym przekładzie Michała Rusinka. Wiersze Umpa-Lumpasów w Jego tłumaczeniu są mistrzowskie!

Jeśli podoba Wam się moja recenzja, to zapraszam po więcej:
https://www.instagram.com/anemonenemorose/

Razem z dziewczynkami przeczytałyśmy drugi tom poświęcony perypetiom Charliego i Pana Wonki pt. "Charlie i wielka szklana winda" autorstwa Roalda Dahla.
Jednogłośnie orzekłyśmy, że druga część podoba nam się zdecydowanie bardziej od pierwszej.
Wspaniale opisane przygody w kosmosie, kosmiczny hotel i Knudle Plugawcy oraz Vita-Wonk i Wonka-Vita na plusowanie i minusowanie...

Bardzo mnie zaskoczyło, o ile ta książka jest śmieszniejsza od poprzedniej części - jak i również to, jak inny jest to humor.

W "Charliem i fabryce czekolady" humor był oparty o przerysowaną narrację i absurdalne poczucie humoru WIlly'ego Wonki. Natomiast w tej książce autor jawnie wyśmiewa potęgę Stanów Zjednoczonych i ogólnie rzecz biorąc, politykę najwyższego szczebla. Willy Wonka odgrywa jeszcze większą rolę i jest jeszcze bardziej szalony, niż w poprzedniej części - i to właśnie on i to wybuchowe poczucie humoru są najmocniejszymi punktami tej książki, ale niestety to tyle, bo sama fabuła jest dosyć przeciętna.

Dla równowagi, jako ciekawostkę dodam, że, ze względu na ekspresywne dialogi, "Charlie i wielka szklana winda" kapitalnie nadaje się do czytania na głos.

Bardzo mnie zaskoczyło, o ile ta książka jest śmieszniejsza od poprzedniej części - jak i również to, jak inny jest to humor.

W "Charliem i fabryce czekolady" humor był oparty o przerysowaną narrację i absurdalne poczucie humoru WIlly'ego Wonki. Natomiast w tej książce autor jawnie wyśmiewa potęgę Stanów Zjednoczonych i ogólnie rzecz biorąc, politykę najwyższego szczebla....

Bardzo dobrze ukazuje realia rządzące współczesny światem.

Bardzo dobrze ukazuje realia rządzące współczesny światem.

IG:ksiazki_wloczykija
To kontynuacja niezwykłych losów młodego Charliego, który stał się właścicielem słynnej fabryki czekolady Pana Willy'ego Wonki. Jednak tym razem czeka go jeszcze większa i bardziej niezwykła przygoda.

Fabuła książki rozpoczyna się od chwili, gdy Charlie, Pan Wonka i jego rodzina wsiadają do tajemniczej i ekscentrycznej szklanej windy. Jednak to nie jest zwyczajna winda - to urządzenie, które wybiera się w kosmiczną podróż na orbitę okołoziemską. Rozpoczyna się niesamowita odyseja przez przestrzeń kosmiczną, pełna zawrotnych wydarzeń i niebezpieczeństw.

Roald Dahl, jak zawsze, wplata w swoją opowieść mnóstwo humoru, magii i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Bohaterowie, których pokochaliśmy w "Charlie i fabryka czekolady", powracają w tej książce, gotowi na nowe wyzwania i przygody. Charlie staje przed próbą godzenia życia na orbicie z obowiązkami jako właściciel fabryki czekolady, a Pan Wonka kontynuuje swoje szalone eksperymenty i odkrycia.

Ilustracje autorstwa Quentina Blake'a dodają książce wyjątkowego uroku i pomagają ożywić opowieść. Ich lekkość i humor doskonale oddają ducha powieści i przyciągają uwagę czytelników, zarówno tych młodszych, jak i starszych.

"Charlie i wielka szklana winda" to kontynuacja opowieści, która zachwyciła już miliony czytelników na całym świecie. To książka, która daje nam jeszcze więcej słodyczy, marzeń i emocji. To historia o odwadze, przyjaźni i odkrywaniu nieznanych horyzontów, zarówno w kosmicznej przestrzeni, jak i w naszych własnych sercach. Roald Dahl wciąż potrafi nas zachwycić swoim niezwykłym talentem do opowiadania historii, które pozostają z nami na zawsze.

IG:ksiazki_wloczykija
To kontynuacja niezwykłych losów młodego Charliego, który stał się właścicielem słynnej fabryki czekolady Pana Willy'ego Wonki. Jednak tym razem czeka go jeszcze większa i bardziej niezwykła przygoda.

Fabuła książki rozpoczyna się od chwili, gdy Charlie, Pan Wonka i jego rodzina wsiadają do tajemniczej i ekscentrycznej szklanej windy. Jednak to nie...

To poszło w bardzo dziwnym kierunku. Nagle mamy kosmos i głupiego prezydenta z nianią. Wszystko jest nagle zbyt nierealne jak na to, że odbywa się to w prawdziwym świecie.
Pierwszy tom był dużo lepszy.

To poszło w bardzo dziwnym kierunku. Nagle mamy kosmos i głupiego prezydenta z nianią. Wszystko jest nagle zbyt nierealne jak na to, że odbywa się to w prawdziwym świecie.
Pierwszy tom był dużo lepszy.

Książka sama w sobie była ciekawa i zabawna. Jednak spodziewałam się trochę czegoś innego. Myślałam że znowu wydarzenia znowu przeniosą się na teren fabryki czekolady a nie w kosmos co lekko mnie rozczarowało. Ciekawa jestem co będzie się działo w trzecim tomie.

Książka sama w sobie była ciekawa i zabawna. Jednak spodziewałam się trochę czegoś innego. Myślałam że znowu wydarzenia znowu przeniosą się na teren fabryki czekolady a nie w kosmos co lekko mnie rozczarowało. Ciekawa jestem co będzie się działo w trzecim tomie.

To kontynuacja przygód Charliego. Poprzednia część kończy się wylotem windy poza fabrykę i zabranie na jej pokład całej rodziny Benetów. Tu mamy właśnie podróż tejże windy o wiele dalej, niż pan Wonka przewidywał. Okazuje się, że mały błąd w zbyt późnym wciskaniu guzików tablicy spowodował, że winda wyleciała poza ziemską atmosferę. Bohaterów czeka niesamowita przygoda w kosmosie, ale też niemałe kłopoty. Dla mnie jest to wprawdzie już zbyt fantastyczna i nierealna opowieść, ale dziecio może się podobać taki obrót rzeczy. Czy uda im się cało wrócić na Ziemię?

Więcej na: https://konfabula.pl/roald-dahl-charlie-i-fabryka-czekolady/

To kontynuacja przygód Charliego. Poprzednia część kończy się wylotem windy poza fabrykę i zabranie na jej pokład całej rodziny Benetów. Tu mamy właśnie podróż tejże windy o wiele dalej, niż pan Wonka przewidywał. Okazuje się, że mały błąd w zbyt późnym wciskaniu guzików tablicy spowodował, że winda wyleciała poza ziemską atmosferę. Bohaterów czeka niesamowita przygoda w...

Mam wrażenie że ta książka to typowy przykład dorabianie drugiej części na bazie dużego sukcesu pierwszej części. O ile pierwsza część jest zaskakująca, intrygująca i odkrywa świat Williego Wonki, to ta część jest przesadzona, dłużąca, lekko nawet nurząca. W kilku miejscach jest śmieszna, ale w zaledwie kilku.
Być może to kwestia lat jakie upłynęły od napisania książki, ale w obliczu współczesnych książek dla dzieci i młodzieży ta pozycja wydaje się poprostu nudna. Pojawiają się potwory, ale w zasadzie tylko na moment.
Pierwsza część książki można opisać dosłownie w zdaniu - wylatują w kosmos winda, zaczepiają się o sztuczną satelitę i wracają. Druga część tomu ma się w zasadzie nijak do tytułu, no chyba że weźmiemy pod uwagę że w dwóch zdaniach jest opisana podróż windą do głębi ziemi, jednak akcja i wydarzenia w zasadzie wogole nie mają nic powiązanego z windą.
W naszym przypadku książka raczej przemęczona niż z zachwytem czytana od deski do deski.

Mam wrażenie że ta książka to typowy przykład dorabianie drugiej części na bazie dużego sukcesu pierwszej części. O ile pierwsza część jest zaskakująca, intrygująca i odkrywa świat Williego Wonki, to ta część jest przesadzona, dłużąca, lekko nawet nurząca. W kilku miejscach jest śmieszna, ale w zaledwie kilku.
Być może to kwestia lat jakie upłynęły od napisania książki,...

"Charlie i fabryka czekolady" ma swoje problemy, o czym pisałam w swojej opinii, ale książka była zwięzła i miała konkretne przesłanie. Tutaj wszystko rozłazi się na dwie zdecydowanie oddzielne części: kosmiczną z wątkiem prezydenta (całkiem dobra satyra, choć trochę za długo to trwa) oraz witaminową z odmładzaniem dziadków.

Morał jest taki, że warto się ruszyć z łóżka, przeżywać, podróżować i odkrywać - i bardzo słusznie. Za dużo jest jednak przeliczania tabletek, sterowania windą, kosmicznych robali oraz wersów niemającego wspólnego z niczym wiersza o dziewczynce z przeczyszczeniem.

Wonka nadal jest niepoprawnie szalony, dziadkowie są zrzędliwi nie do zniesienia, a Charlie niesamowicie genialny i wielkoduszny. Cienka, dwustustronnicowa książeczka mnie po prostu wymęczyła. Być może w 3 części, o wizycie w Białym Domu, byłaby poprawa, ta niestety nie zdążyła powstać. A szkoda, bo prezydent i jego niania mieli jeszcze sporo potencjału.

"Charlie i fabryka czekolady" ma swoje problemy, o czym pisałam w swojej opinii, ale książka była zwięzła i miała konkretne przesłanie. Tutaj wszystko rozłazi się na dwie zdecydowanie oddzielne części: kosmiczną z wątkiem prezydenta (całkiem dobra satyra, choć trochę za długo to trwa) oraz witaminową z odmładzaniem dziadków.

Morał jest taki, że warto się ruszyć z łóżka,...

Wszystko to co można się po książce Dahla spodziewać. Jednak trochę już pisane na siłę, nie ma takiej świeżości jak w jego klasyce czy pierwszej części. Jednak warto przeczytać.

Wszystko to co można się po książce Dahla spodziewać. Jednak trochę już pisane na siłę, nie ma takiej świeżości jak w jego klasyce czy pierwszej części. Jednak warto przeczytać.