Pomysł był bardzo ciekawe, ale im dalej, tym nudniej.

Pomysł był bardzo ciekawe, ale im dalej, tym nudniej.

Generalnie nigdy za bardzo nie lubiłem gdy reszta uniwersum Marvela ingerował w sprawy mutanckie. Zawsze traktowałem komiksy z X jako praktycznie oddzielne uniwersum. No tutaj akurat wszystko wyszło bardzo fajne.
Akcja jest płynna, logiczna nie ma żadnych dziur fabularnych - Bendis spisał się bardzo dobrze. Rysunkowo też jest spoko, ale bez szału - zwykła rzemieślnicza robota Oliviera Coipela.
Pomysł fabularny jest jednym z lepszych jakie pojawiły się w Marvelu w XXI wieku - dał nowe otwarcie dla wielu innych interesujących historii, których przynajmniej część muszę nadrobić/przypomnieć sobie.

Generalnie nigdy za bardzo nie lubiłem gdy reszta uniwersum Marvela ingerował w sprawy mutanckie. Zawsze traktowałem komiksy z X jako praktycznie oddzielne uniwersum. No tutaj akurat wszystko wyszło bardzo fajne.
Akcja jest płynna, logiczna nie ma żadnych dziur fabularnych - Bendis spisał się bardzo dobrze. Rysunkowo też jest spoko, ale bez szału - zwykła rzemieślnicza...

NIGDY WIĘCEJ MUTANTÓW

„Ród M”, rzecz powszechnie uważana za jeden z najważniejszych i najlepszych eventów od Marvela. I, jak niemal wszystkie takie z XXI wieku, cenione i uwielbia, nie jest rzeczą zbyt odkrywczą, bo coś podobnego już było, choćby w „Erze Apocalypse’a”, ale… No nadal świetnie jest, co tu dużo mówić, widowiskowo, blockbusterowo i z rozmachem konkretnym. Ja Bendisa uwielbiam i tu zdecydowanie dał radę, tworząc z ogranych motywów coś naprawdę wartego uwagi, szczególnie dla fanów X-Men i Avengers, choć powiem, że jako miłośnik Spider-Mana też byłem z tego wszystkiego bardzo zadowolony.

Po ostatnich tragicznych wydarzeniach X-Men i Avengers zbierają się, by zdecydować co właściwie zrobić teraz z oszalałą Wandą, której mocy nikt już nie jest w stanie okiełznać. Większość jest nawet gotowa zabić mutantkę, by zatrzymać zagrożenie, jakim się stała. Niestety dochodzi do dziwnego rozbłysku i…
… bohaterowie budzą się w nowej rzeczywistości, gdzie mutanci i ludzie żyją razem, w pozornej szczęśliwości. Jednak upragniony raj Xaviera, świat koegzystencji homo sapiens i homo superior, nie jest miejscem tak cudownym, jakby się wydawało. Do tego Wolverine okazuje się być świadomy tego, jak wyglądał świat przed wielką zmianą i chce to wszystko odkręcić. Ale czy ma szansę?

http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2023/10/rod-m-brian-michael-bendis-olivier.html

NIGDY WIĘCEJ MUTANTÓW

„Ród M”, rzecz powszechnie uważana za jeden z najważniejszych i najlepszych eventów od Marvela. I, jak niemal wszystkie takie z XXI wieku, cenione i uwielbia, nie jest rzeczą zbyt odkrywczą, bo coś podobnego już było, choćby w „Erze Apocalypse’a”, ale… No nadal świetnie jest, co tu dużo mówić, widowiskowo, blockbusterowo i z rozmachem konkretnym. Ja...

Komiks dostaje dobre oceny, ale ja kompletnie nie kupuje tej historii. Pomysł całkiem niezły, ale warstwa "obyczajowa" jest bardzo płytka, potraktowana skrótowo. No i komiks zakłada, że doskonale znamy te wszystkie postaci, ich osobistą historię, w przeciwnym razie kompletnie brakuje kontekstu dla zdarzeń. Do tego fabuła jest mocno powierzchowna i pozorna - jak alternatywny świat w którym się rozgrywa. Całość oparta jest na tzn. deux ex machina - mamy postać, która może do woli i wedle kaprysu zmieniać świat, tworzyć i niszczyć alternatywne rzeczywistości, instalować ludziom nowe wspomnienia i zastępować nimi te prawdziwe. A skoro mamy tak wszechmocną, 'boską" istotę, to o co w ogóle toczy się konflikt? Czy jest jakakolwiek stawka? Jakie ma znaczenie co zrobią bohaterowie opowieści, skoro za chwilę wszystko może zostać odmienione? A tymczasem na koniec okazuje się, że to opowieść właściwie o niczym. Co prawda dzieje się coś co niby "odmienia świat" i komiks bardzo stara się czytelnikowi wcisnąć do głowy, że to ma jakieś znaczenie (zasypując ostatnie strony tekstem tłumaczącym czemu to takie ważne),ale w samej opowieści w ogóle tego nie czuć. Ostatecznie X-Men i Avengers są dokładnie w tym samym punkcie wyjścia, w którym byli na początku historii, poza Magneto nic się u nich nie zmieniło, w żaden sposób nie rozwiązali sprawy, nad którą na początku debatowali. Może tylko Spider-Man zapłacze po cichu do poduszki...

Komiks dostaje dobre oceny, ale ja kompletnie nie kupuje tej historii. Pomysł całkiem niezły, ale warstwa "obyczajowa" jest bardzo płytka, potraktowana skrótowo. No i komiks zakłada, że doskonale znamy te wszystkie postaci, ich osobistą historię, w przeciwnym razie kompletnie brakuje kontekstu dla zdarzeń. Do tego fabuła jest mocno powierzchowna i pozorna - jak...

Spoko kreska - nowoczesna, ale trochę karykaturalna (w inny sposób niż infantylna Cassaday'a, taka "amerykańska" - z kwadratowymi głowami i ostrym cieniowaniem),co miejscami burzy klimat. Fabuła nie jest jakaś zachwycająca, ale ładnie się buduje na przestrzeni kolejnych zeszytów. Nie ma przesadnego przeładowania walką, choć i tej w momentach kulminacyjnych nie brakuje, aczkolwiek nie robią takiego wrażenia jak te z Age of Apocalypse czy z Civil War. Jak to w evencie - postaci jest wiele i są zróżnicowane, jednak brakowało mi osadzenia całości na bardziej lubianych przeze mnie bohaterach (Logan - OK, Emma Frost i Wanda - tak sobie). Dodatkowo, przy tak szerokim ich wachlarzu, nie ma szansy tak naprawdę zobaczyć nikogo w pełniejszym obrazie, ale znowu - taka jest chyba natura tego rodzaju krótkich marvelowych wydarzeń.

Spoko kreska - nowoczesna, ale trochę karykaturalna (w inny sposób niż infantylna Cassaday'a, taka "amerykańska" - z kwadratowymi głowami i ostrym cieniowaniem),co miejscami burzy klimat. Fabuła nie jest jakaś zachwycająca, ale ładnie się buduje na przestrzeni kolejnych zeszytów. Nie ma przesadnego przeładowania walką, choć i tej w momentach kulminacyjnych nie brakuje,...

Jak mam ocenić ten album? Jak na literaturę, koszmarnie wtórne. Zaś jak na komiks superbohaterski genialnie odkrywcze. W każdym bądź razie bardzo mocne i skłaniające do chwilowej zadumy. Bendis po raz kolejny udowadnia, iż jeżeli mu się tylko zechce, to może wznosić się na najwyższe szczyty. Niestety przez większość czasu mu się nie chce...
Do tego jeszcze klimatyczne rysunki Coipela (ach te stroje, te mundury... oczu oderwać od nich nie można).
Dla mnie rzecz świetna. Polecam.

PS.
Eeech ten Pan Bendis... Niczym stereotypowy uczeń "Zdolny, ale leń"! ;)

Jak mam ocenić ten album? Jak na literaturę, koszmarnie wtórne. Zaś jak na komiks superbohaterski genialnie odkrywcze. W każdym bądź razie bardzo mocne i skłaniające do chwilowej zadumy. Bendis po raz kolejny udowadnia, iż jeżeli mu się tylko zechce, to może wznosić się na najwyższe szczyty. Niestety przez większość czasu mu się nie chce...
Do tego jeszcze klimatyczne...

Wrzucam swoją recenzję komiksu, którą dawno temu napisałem dla Wirtualnej Polski. Nie wiem czy jest dobra, bo pisana dawno temu, ale nic w niej nie będę zmieniał. :)

Obyczajówka o superbohaterach

Świat wykreowany przez Briana Bendisa, w którym przyszło żyć grupom X-men i Avengers z opowieści na opowieść staje się coraz mroczniejszy. W albumie "Avengers Disassembled" śmierć poniosło troje członków tytułowej grupy. Co gorsza sprawczynią była jedna z nich - Scarlet Witch, kobieta dysponująca przerażającymi mocami.

Pół roku później obie grupy superbohaterów spotykają się, aby zdecydować o jej losie. W grę wchodzi nawet uśmiercenie.

Zanim dokonują ostatecznego wyboru, Wanda Maximoff (Scarlet Witch) znika a jej umiejętności zostają połączonego z mocami Charlesa Xaviera i świat zostaje wywrócony do góry nogami, do tego stopnia, że nawet już dawno nieżyjący krewni Petera Parkera (Spider-Mana) stąpają po tej planecie, jakby nic złego się im nie przydarzyło. To świat, w którym rządzą mutanci, a nie homo-sapiens. Czy są kolejnym ogniwem w ewolucji, czy zwyczajnie dziwolągami? Na to pytanie ciężko znaleźć odpowiedź.

Tak właśnie zaczyna się historia, opisana w "Rodzie M". Komiks superbohaterski Marvela nie stoi obecnie w intelektualnej opozycji do powieści graficznych, wydawanych przez mniejszych edytorów. Życiowe problemy postaci w kostiumach są nie mniej dramatyczne od tych, z którymi muszą się zmierzyć bohaterowie obyczajowych opowieści z komiksów Thompsona czy Peetersa. I co ważniejsze, nie mniej wiarygodne! Czytając "Ród M" nie można oprzeć się wrażeniu, że te wszystkie spektakularne walki (oczywiście komiks jest nimi naszpikowany) i barwne wdzianka, doskonale przedstawione przez znakomitego rysownika jakim jest Coipel, są tylko tłem. Na plan pierwszy wysuwają się trudne wybory, chociażby Petera Parkera, który walcząc po stronie dobra (słowo użyte bardzo umownie),straci rodzinę! Hawkeye, jedna z trzech ofiar masakry wywołanej przez Scarlet Witch, stając po słusznej stronie (znowu umownie),ponownie straci życie. Przykłady można mnożyć. Bendis tak skonstruował opowieść, że czytelnik nie ma pojęcia po której stronie stanąć. Tak naprawdę nie ma jednej właściwej.

Dzięki temu komiks o superbohaterach zmienia się w zbiór opowieści obyczajowych, połączonych głównym wątkiem, jakim jest problem rasizmu, będący główną przyczyną nieszczęść. Sprawa nieufności homo-sapiens wobec mutantów jest częstym motywem, przewijającym się przez kolejne odsłony X-Men. Bendis, który widać dostał pole do popisu (czytaj: totalną wolność w kreowaniu opowieści),nie mniejsze niż autorzy z konkurencyjnego dla Marvela Vertigo, poprowadził opowieść w zupełnie nieprzewidywalne rejony, czym zyskał przychylność amerykańskiego czytelnika (a teraz z pewnością i polskiego).

Rasizm w "Rodzie M" to rzecz, która doprowadza do kilku spektakularnych tragedii. Tak wielkiego finału nie było w komiksie superbohaterskim chyba od czasu, kiedy Ozymandiasz wcielił w życie swój plan w "Strażnikach" Alana Moore'a i Dave'a Gibbonsa. "Ród M" to bardzo wartościowa pozycja. Po jednej stronie stoją bohaterowie, którzy nadal wierzą w możliwość życia obok siebie mutantów i zwykłych ludzi. Po drugiej Ród Magnusa, który przedkłada szczęście mutantów nad wszystko inne. Bardzo ważny jest też wątek rodzinny. Pewien przedstawiciel Rodu M stawia na tę wartość i trudno mu nie kibicować. Chce tylko ochronić swoją siostrę, wiedząc o tym, że ona może być zagrożeniem dla wszystkich wkoło. Przedkłada miłość rodzinną nad dobro ogółu. W tych wzruszających momentach dziwimy się szlachetności Spider-Mana, który niejako walczy przeciw własnej rodzinie. Jeśli wygra, straci ją na zawsze. Wybiera dobro ogółu, kiedy może żyć szczęśliwie z ciotką, wujkiem Benem i swoją żoną. Strony walczące zapomniały jednak o jednym. Ich potyczki są czymś niezwykle śmiesznym, w porównaniu z tym, co może zrobić Scarlet Witch. I to ona dokonuje ostatecznego wyboru: homo-superior czy homo-sapiens.

"Ród M" Briana Bendisa i Olivera Coipel jest dojrzałą mroczną opowieścią, która spodoba się czytelnikom poszukującym czegoś więcej. Tak, na nieco ponad dwustu stronach jest wiele typowej nawalanki i całostronicowych kadrów z napakowanymi herosami, ale to obyczajowe wątki są siłą tej opowieści. To bardzo dobry komiks. Wart polecenia nawet czytelnikom, którym ciężko jest się przekonać do trykociarzy. Warto powtórzyć: to obyczajówka ubrana w kostium superbohaterski.

http://komiks.wp.pl/title,Obyczajowka-o-superbohaterach,tpl,2,wid,16123918,wiadomosc.html

Wrzucam swoją recenzję komiksu, którą dawno temu napisałem dla Wirtualnej Polski. Nie wiem czy jest dobra, bo pisana dawno temu, ale nic w niej nie będę zmieniał. :)

Obyczajówka o superbohaterach

Świat wykreowany przez Briana Bendisa, w którym przyszło żyć grupom X-men i Avengers z opowieści na opowieść staje się coraz mroczniejszy. W albumie "Avengers Disassembled"...

Wzorowy blockbuster.

Wzorowy blockbuster.

Powtórka z "X-men: Age of Apocalypse". Odgrzewane kotlety Marvela, pod każdym względem.

Powtórka z "X-men: Age of Apocalypse". Odgrzewane kotlety Marvela, pod każdym względem.

"Komiks ten jest bezpośrednią kontynuacją Avengers: Disassembled u nas lepiej znany jako Upadek Avengers, który to wspominam naprawdę źle. Z tyłu okładki wtedy przeczytałem, że to niesamowita opowieść pełna zapierającej dech w piersi akcji na zawsze zmieniająca świat superbohaterów..."

Zapraszam na http://coszzupelnieinnejbeczki.pl/2015/02/380-house-of-m-scen-brian-michael-bendis-rys-olivier-coipel/ gdzie można się zapoznać z całym tekstem.

"Komiks ten jest bezpośrednią kontynuacją Avengers: Disassembled u nas lepiej znany jako Upadek Avengers, który to wspominam naprawdę źle. Z tyłu okładki wtedy przeczytałem, że to niesamowita opowieść pełna zapierającej dech w piersi akcji na zawsze zmieniająca świat superbohaterów..."

Zapraszam na...