Książkę czytałam naprawdę długo i podzielam opinie, które już dotychczas się pojawiły - momentami książka bardzo ciekawa, momentami dłużyła się i nudziła. Wynikało to głównie z tego, że o wielu autorach i pozycjach wcześniej nigdy nie słyszałam. Mimo wszystko pozycja warta przeczytania by zobaczyć, jak cenzura działała na przestrzeni wieków, jaką moc w ogóle ma książka, ilu pisarzy się narażało, by swoje dzieła publikować i jakie spotkały ich za to konsekwencje.

Książkę czytałam naprawdę długo i podzielam opinie, które już dotychczas się pojawiły - momentami książka bardzo ciekawa, momentami dłużyła się i nudziła. Wynikało to głównie z tego, że o wielu autorach i pozycjach wcześniej nigdy nie słyszałam. Mimo wszystko pozycja warta przeczytania by zobaczyć, jak cenzura działała na przestrzeni wieków, jaką moc w ogóle ma książka, ilu...

Książka nierówna, ale warto. Ogólnie można powiedzieć, że przez całą historię książki były zakazywane i kto kojarzy to tylko z Kościołem Katolickim, to bardzo się myli.
Ciekawe opisy dotyczące zakazywania książek w XX wieku.
Mimo, że to podobno krótka historia chwilami się dłuży, bo autor bardzo szczegółowo opisuje zakazy książek których nikt kompletnie nie zna. Ale dużo bardzo zajmujących fragmentów.

Książka nierówna, ale warto. Ogólnie można powiedzieć, że przez całą historię książki były zakazywane i kto kojarzy to tylko z Kościołem Katolickim, to bardzo się myli.
Ciekawe opisy dotyczące zakazywania książek w XX wieku.
Mimo, że to podobno krótka historia chwilami się dłuży, bo autor bardzo szczegółowo opisuje zakazy książek których nikt kompletnie nie zna. Ale dużo...

Nie jestem zachwycona. Książka jak dla mnie bardzo nierówna, momentami super ciekawa, momentami nudna. Fajne ujęcie tematu.

Nie jestem zachwycona. Książka jak dla mnie bardzo nierówna, momentami super ciekawa, momentami nudna. Fajne ujęcie tematu.

książka naprawdę interesująca; szczególnie dla osób, które obracają się wśród literatury albo skończyli bibliotekoznawstwo, autor zna się na rzeczy i widać to w każdym obszernym rozdziale, a przede wszystkim ciekawie napisanym

mamy tutaj smutną, a czasem wręcz tragiczną, historię książek, które w pewnych kręgach były zakazane albo po prostu ocenzurowane, na kartkach przewiną nam się takie nazwiska jak: Jürgen Thorwald, Arthur Miller, J. K. Rowling, John Grisham... i wiele, wiele innych - tych bardziej i tych mniej znanych

publikacja warta uwagi, bo dowiemy się z niej, że nie tylko Dostojewski czy Nabokov byli "ścigani" za swoją twórczość, ale też inni, o których nie mówi się tak dużo, o większości się słyszy (np. "Zabić drozda", "Buszujący w zbożu"),ale niektórzy mogą być zaskoczeni, że jakaś ich lubiana powieść gdzieś jest "wyklęta"

a co niektórzy mogą być naprawdę zaskoczeni, że z cenzurą mamy do czynienia również i dziś... ;)

książka naprawdę interesująca; szczególnie dla osób, które obracają się wśród literatury albo skończyli bibliotekoznawstwo, autor zna się na rzeczy i widać to w każdym obszernym rozdziale, a przede wszystkim ciekawie napisanym

mamy tutaj smutną, a czasem wręcz tragiczną, historię książek, które w pewnych kręgach były zakazane albo po prostu ocenzurowane, na kartkach...

Świetna książka, choć może nieco chaotyczna. Napisana ze sporą domieszką gorzkiej ironii, naszpikowana trafnymi odautorskimi komentarzami.

Prześladowanie książek (i ich autorów) kojarzy się zwykle ze Świętą Inkwizycją i paleniem zakazanej literatury przez nazistów. No, może jeszcze z cenzurą, wprowadzoną po wojnie przez komunistów. A tu okazuje się, że literatura podlegała prześladowaniu i niszczeniu w zasadzie już od samych początków swojego istnienia. Starożytni Grecy, Rzymianie i Chińczycy palili utwory, które uznali za nazbyt krytyczne, potem na scenie pojawiło się chrześcijaństwo - i cała niszczycielska zabawa dopiero nabrała rozpędu. I ów karnawał ognia, gdzie hipokryzja przekrzykuje się z obłudą, trwa w zasadzie do dziś (i nie chodzi tu nawet o islamskich ekstremistów, palących wszystko, co nie jest Koranem, ale o współczesne zachodnie społeczeństwa, które np. niszczą "Harry'ego Pottera", bo w ich mniemaniu propaguje się w nim czarodziejstwo...).

Skala zjawiska jest porażająca. Szczególnie, gdy sobie człowiek uzmysłowi, jakie straty poniosłaby światowa kultura, gdyby udało się w pełni zrealizować plany co niektórych fanatyków. Zginęłaby cała wielka literatura, z Szekspirem na czele, z wielkimi prozaikami pierwszej połowy XX wieku. Zostałaby Biblia, może Koran (zależnie od tego, która religia zwyciężyłaby w walce na stosy) i jakieś miałkie, bałwochwalcze czytadła, duchowo podobne do utworów socrealistycznych. Choć i tak wszystko zależy od tego, kto akurat dzierżyłby władzę i jakie miał zapatrywania na kwestie kultury...

Ciarki przechodzą po plecach...

Świetna książka, choć może nieco chaotyczna. Napisana ze sporą domieszką gorzkiej ironii, naszpikowana trafnymi odautorskimi komentarzami.

Prześladowanie książek (i ich autorów) kojarzy się zwykle ze Świętą Inkwizycją i paleniem zakazanej literatury przez nazistów. No, może jeszcze z cenzurą, wprowadzoną po wojnie przez komunistów. A tu okazuje się, że literatura podlegała...

Męczyłam ją od sierpnia. Może nie dlatego że była zła, ale spodziewałam się czegoś innego. Chciałam sobie zrobić swoją listę kontrowersyjnych książek do przeczytania, ale niestety spora część pozycji wspomnianych w tej książce nie budzi już dziś takich emocji, część nie ma polskiego tłumaczenia, część została wspomniana, ale nadal nie wiem o czym są... no ale jednak kilka tytułów sobie spisałam. ;)
Ciekawe były niektóre absurdalne powody zakazania poszczególnych książek.

Męczyłam ją od sierpnia. Może nie dlatego że była zła, ale spodziewałam się czegoś innego. Chciałam sobie zrobić swoją listę kontrowersyjnych książek do przeczytania, ale niestety spora część pozycji wspomnianych w tej książce nie budzi już dziś takich emocji, część nie ma polskiego tłumaczenia, część została wspomniana, ale nadal nie wiem o czym są... no ale jednak kilka...

Jestem zawiedziona tą książką. Zapowiadała się szalenie ciekawe, jednak im więcej stron przeczytałam, tym większy czułam zawód. Autor (pewnie z racji pochodzenia) skupił się w znacznym stopniu na historii prześladowania autorów i zakazywania ich książek przede wszystkim w Niemczech, o innych krajach wspominając "przy okazji".

Jestem zawiedziona tą książką. Zapowiadała się szalenie ciekawe, jednak im więcej stron przeczytałam, tym większy czułam zawód. Autor (pewnie z racji pochodzenia) skupił się w znacznym stopniu na historii prześladowania autorów i zakazywania ich książek przede wszystkim w Niemczech, o innych krajach wspominając "przy okazji".

Niemiecki literaturoznawca, Werner Fuld, napisał książkę o historii cenzury - miejmy nadzieję, nieocenzurowaną ;) - od starożytności po czasy współczesne. W ciekawy sposób opowiada o przyczynach i podstawach zastosowania tego środka władzy, o przypadkach, gdy prześlizgnęły się przez nią utwory, które władzy mogłyby zagrozić, a także o absurdach cenzury.

Z poszczególnych rozdziałów dowiemy się na przykład, dlaczego tak naprawdę Kościół stworzył indeks ksiąg zakazanych i jaką ceremonią było palenie książek (kat odczytywał wyrok i skazywał dany wolumin na spalenie),kiedy indeks przestał obowiązywać, jak ciężko było publikować w Rosji carów i w Rosji komunistów, w jak niewygodnym położeniu znaleźli się pisarze w NRD, czego zakazuje purytańska Ameryka, ile niekiedy trzeba poświęcić czasu i energii (i godności),by doprowadzić do publikacji własnej książki, a także z niejakim zaskoczeniem odkryjemy, że cenzura nie zginęła. Niegdyś była narzędziem walki z samodzielnym myśleniem i rewolucyjnymi ideami, dziś stanowi oręż w walce o ochronę dóbr osobistych - rozumianą tak szeroko, że znów zakrawa o absurd. Dla mnie istnienie cenzury we współczesnych Stanach czy w Niemczech było sporym zaskoczeniem.

Książka jest bardzo dobrze napisana - i równie dobrze przetłumaczona. Narrator prowadzi czytelnika gładko od stulecia do stulecia, z kraju do kraju, przywołując i głośne, i mniej znane utwory. Naturalnie, skupia się przede wszystkim na historii cenzury niemieckiej (podczas reformacji, za nazistów, w NRD, ale i współczesnej),czytelnik zaś z niesłabnącym (przynajmniej w moim skromnym przypadku) zainteresowaniem śledzi losy książek zakazanych. Polecam :)

Niemiecki literaturoznawca, Werner Fuld, napisał książkę o historii cenzury - miejmy nadzieję, nieocenzurowaną ;) - od starożytności po czasy współczesne. W ciekawy sposób opowiada o przyczynach i podstawach zastosowania tego środka władzy, o przypadkach, gdy prześlizgnęły się przez nią utwory, które władzy mogłyby zagrozić, a także o absurdach cenzury.

Z poszczególnych...

Autor wnikliwie przygląda się dziejom książek zakazanych. Nie robi tego jednak w jakiś mocno systematyczny sposób. Jego książka to raczej zbiór esejów traktujących o ciekawych przypadkach książek, których w danym okresie drukować nie było wolno.

Najbardziej znany indeks ksiąg zakazanych - "Index librorum prohibitorum" zlikwidowany został dopiero w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku! Co ciekawe, poszerzanie indeksu odbywało się najczęściej w drugiej połowie XIX wieku. Miejscem skrywania książek zakazanych były bardzo często biblioteki, w których jedynie bibliotekarz znał zawartość półek w jakimś zamkniętym na spusty pomieszczeniu. Tłumaczono, że nie można niszczyć tego, co zakazane, bo trzeba znać choć w zarysach treść owych niebezpiecznych ksiąg (od 1933 roku zbierano taką literaturę w naukowych i państwowych bibliotekach, uzasadniając: znajomość zagrożenia jest konieczna). Wielkie znaczenie w historii palenia książek miało zniszczenie Biblioteki Aleksandryjskiej (Aleksandria była swego czasu ośrodkiem nauki, z którym kojarzą się nam takie postaci, jak: Euklides, Eratostenes, Ptolemeusz). Werner Fuld opowiada nie tylko o samych książkach, lecz przytacza także fragmenty życiorysów niektórych autorów. Wspomina na przykład o sytuacjach, kiedy autorzy/autorki celowo kreowali się jako twórcy jednego dzieła, wstydząc się swoich wcześniejszych "dzieci". Tak było na przykład z Margaret Mitchell.

Wielokrotnie Fuld udowadnia, że im głośniejsza krytyka... tym większa popularność danego dzieła:
Już Tacyt pisał: "Dopóki posiadanie zakazanych pism było niebezpieczne, dopóty był na nie popyt czytelników. Gdy później zakaz został zniesiony, rychło popadły w zapomnienie." (s. 52)


całość na:
http://in-bed-with-books.blogspot.com/2015/04/werner-fuld-krotka-historia-ksiazek.html#more

Autor wnikliwie przygląda się dziejom książek zakazanych. Nie robi tego jednak w jakiś mocno systematyczny sposób. Jego książka to raczej zbiór esejów traktujących o ciekawych przypadkach książek, których w danym okresie drukować nie było wolno.

Najbardziej znany indeks ksiąg zakazanych - "Index librorum prohibitorum" zlikwidowany został dopiero w latach sześćdziesiątych...

Na coś takiego czekałem i chcę się tylko powiedzieć: więcej takich książek. Autor ciekawie podszedł do tematu. Zabawnie opowiada anegdoty. Nie wiem czy tylko ja mam takie odczucia że jest to opisane w lekkim bałaganie, że przydałaby się jakaś chronologiczna lista, jakaś kolejność ale to tylko moje osobiste zdanie. Pewnie dużo jest takich książek i wciąż zaskakujące że cały czas lista owoców zakazanych się powiększa. To w jakiś sposób według mnie pokazuje co czytać. W końcu musi być jakiś konkretny powód zakazu. A najczęściej jest nim dotknięcie prawdy.

Na coś takiego czekałem i chcę się tylko powiedzieć: więcej takich książek. Autor ciekawie podszedł do tematu. Zabawnie opowiada anegdoty. Nie wiem czy tylko ja mam takie odczucia że jest to opisane w lekkim bałaganie, że przydałaby się jakaś chronologiczna lista, jakaś kolejność ale to tylko moje osobiste zdanie. Pewnie dużo jest takich książek i wciąż zaskakujące że cały...