Generalnie lubię czytać książki Barbary Wood. Zawsze przenoszą mnie w świat fantazji i mistycznych historii. I ta książka właściwe też taka jest. Choć do końca nie przekonała forma opowiadań, których bohaterem - łącznikiem jest niebieski kamień. Ale oczywiście polecam do przeczytania.

Generalnie lubię czytać książki Barbary Wood. Zawsze przenoszą mnie w świat fantazji i mistycznych historii. I ta książka właściwe też taka jest. Choć do końca nie przekonała forma opowiadań, których bohaterem - łącznikiem jest niebieski kamień. Ale oczywiście polecam do przeczytania.

Różne historie z różnych czasów i tylko jeden kamień łączący wszystkie wątki. Część z tych historii przeciętna. Nim dalej w las tym ciekawiej. Ilość historii sprawia,że nie są one dopracowane pod względem szczegółów. Jednak w tym przypadku daje to duże pole dla wyobraźni.

Różne historie z różnych czasów i tylko jeden kamień łączący wszystkie wątki. Część z tych historii przeciętna. Nim dalej w las tym ciekawiej. Ilość historii sprawia,że nie są one dopracowane pod względem szczegółów. Jednak w tym przypadku daje to duże pole dla wyobraźni.

Zaczęło się całkiem obiecująco. Niestety, od mniej więcej połowy przyjemność czytania została zastąpiona oczekiwaniem na koniec.. Po lekturze chociażby "Zielonego miasta w słońcu" spodziewałam się czegoś lepszego.

Zaczęło się całkiem obiecująco. Niestety, od mniej więcej połowy przyjemność czytania została zastąpiona oczekiwaniem na koniec.. Po lekturze chociażby "Zielonego miasta w słońcu" spodziewałam się czegoś lepszego.

Książka jest o tyle nietypowa, że jej głównym „bohaterem” jest meteoryt- kamień znaleziony wiele tysięcy lat temu. Książka składa się z wielu opowiadań, w każdym właściciel przedmiotu- częściej kobieta niż mężczyzna- w jakiś sposób zmieniał swoje życie, czasem też życie innych ludzi.

„Kamień Przeznaczenia" czyta się dobrze, jednak na moją ocenę wpływ miała forma opowiadań- nieopowiadań, za którą nie przepadam. W czasie lektury wielokrotnie myślałam sobie, czy autorka nie straciła kilku pomysłów na dobre powieści, bo gdyby niektóre wątki rozwinąć, kto wie, co wyszłoby spod pióra pani Wood. Na plus przemówił początek książki, nie czytałam chyba do tej pory żadnej książki, gdzie główni bohaterowie byliby ludźmi pierwotnymi. Ciekawy pomysł.

Książka jest o tyle nietypowa, że jej głównym „bohaterem” jest meteoryt- kamień znaleziony wiele tysięcy lat temu. Książka składa się z wielu opowiadań, w każdym właściciel przedmiotu- częściej kobieta niż mężczyzna- w jakiś sposób zmieniał swoje życie, czasem też życie innych ludzi.

„Kamień Przeznaczenia" czyta się dobrze, jednak na moją ocenę wpływ miała forma...

Moje drugie podejście do tej książki - tym razem udane.
Ciekawe historie, zaskakująca wyobraźnia.

Moje drugie podejście do tej książki - tym razem udane.
Ciekawe historie, zaskakująca wyobraźnia.

Treścią książki są losy ludzi na przełomie różnych wieków, którzy są w jakiś sposób powiązani z błękitnym kamieniem

Treścią książki są losy ludzi na przełomie różnych wieków, którzy są w jakiś sposób powiązani z błękitnym kamieniem

To w zasadzie zbiór luźno połączonych opowiadań, dlatego raczej "nie wciąga". A że i długie przeraźliwie, więc 6tka to i tak awansem.

To w zasadzie zbiór luźno połączonych opowiadań, dlatego raczej "nie wciąga". A że i długie przeraźliwie, więc 6tka to i tak awansem.

Książka magiczna, napisana pięknym językiem. To ten rodzaj książki gdzie opisy się czyta i nie przerzuca literek. Opisy są zbyt barwne by ich nie czytać. I tak toczy się i przemija życie. Cudowna książka.

Książka magiczna, napisana pięknym językiem. To ten rodzaj książki gdzie opisy się czyta i nie przerzuca literek. Opisy są zbyt barwne by ich nie czytać. I tak toczy się i przemija życie. Cudowna książka.

Tym razem nie jedna bohaterka, a wiele, wobec czego historie krótsze, nie ma tego rozmachu. Jest za to przekrój przez wieki, różnorodność postaci. Zajmująca lektura.

Tym razem nie jedna bohaterka, a wiele, wobec czego historie krótsze, nie ma tego rozmachu. Jest za to przekrój przez wieki, różnorodność postaci. Zajmująca lektura.

Waham się między 6 a 7. Z jednej str. jak na tyle mini-opowieści to autorka poradziła sobie całkiem skutecznie, lecz jakoś tępo. Pozostawia niedosyt? Coś koło tego.

Same związki hetero :/ (nie wpłynęło na ocenę).

Waham się między 6 a 7. Z jednej str. jak na tyle mini-opowieści to autorka poradziła sobie całkiem skutecznie, lecz jakoś tępo. Pozostawia niedosyt? Coś koło tego.

Same związki hetero :/ (nie wpłynęło na ocenę).