Grupa kolegów z klasy zaangażowana jest w działalność w harcerstwie i w szkolnym oddziale Ligi Ochrony Przyrody. Najpierw tropią kłusowników, ale potem wplątują się w historię kryminalną. Książka powstała w roku 1978, jednak nie można oprzeć się wrażeniu, że została napisana o 20 lat za późno. Młodzież (ile mają lat, gdzie mieszkają? Okazuje się dopiero w drugiej połowie powieści) bierze wszystkie sprawy w swoje ręce, a ich biolog, który sprawuje nad nimi opiekę, jest postacią wręcz trzecioplanową. Sami próbują wykryć złodzieja klasowego, sami tropią niebezpiecznych przestępców, sami organizują śledztwo w sprawie kradzieży. Oczywiście, młodzież kiedyś była mądrzejsza i o wiele bardziej samodzielna, ale jest to napisane bez młodzieżowego polotu (jakże inaczej niż u Ożogowskiej, czy Bahdaja),a taka narracja była modna na przełomie lat 50 i 60. Mimo to powieść nawet wciąga i można przeczytać.

Grupa kolegów z klasy zaangażowana jest w działalność w harcerstwie i w szkolnym oddziale Ligi Ochrony Przyrody. Najpierw tropią kłusowników, ale potem wplątują się w historię kryminalną. Książka powstała w roku 1978, jednak nie można oprzeć się wrażeniu, że została napisana o 20 lat za późno. Młodzież (ile mają lat, gdzie mieszkają? Okazuje się dopiero w drugiej połowie...

Młodzieżowa opowieść o grupie szkolnych dzieciaków, które zaraz na początku książki razem ze swoim nauczycielem biologii tropią Leśnego Diabła.
Wplątują się także w kryminalną przygodę ze złodziejską szajką w tle. Przez opowiadanie przewijąją się przyjaźnie, relacje w klasie w czasach kiedy ręce bywały jeszcze przybrudzone atramentem, a nawet mądre metody resocjalizacji ;-) zbuntowanych uczniów :)
Przyjemna lektura dla młodszych i starszych.

Młodzieżowa opowieść o grupie szkolnych dzieciaków, które zaraz na początku książki razem ze swoim nauczycielem biologii tropią Leśnego Diabła.
Wplątują się także w kryminalną przygodę ze złodziejską szajką w tle. Przez opowiadanie przewijąją się przyjaźnie, relacje w klasie w czasach kiedy ręce bywały jeszcze przybrudzone atramentem, a nawet mądre metody resocjalizacji ;-)...