Przyzwoita pozycja jak na standardy wydawnictwa i serii. Jest sporo powtórzeń i lania wody, oczywiście klasycznie dla Infortu znajdziemy tu trochę literówek i pozostałości po nieudanej redakcji. Te wady wynagradza wyczerpująca bibliografia, dobre mapki i naprawdę szczegółowy opis działań w krótkim okresie czasu. Przy okazji analizy tego ciekawego starcia można poszerzyć wiedzę na temat specyfiki ówczesnych zmagań. Cieszy, że ukazuje się coraz więcej publikacji na temat wojny północnej. Dla zainteresowanych tematyką.

Przyzwoita pozycja jak na standardy wydawnictwa i serii. Jest sporo powtórzeń i lania wody, oczywiście klasycznie dla Infortu znajdziemy tu trochę literówek i pozostałości po nieudanej redakcji. Te wady wynagradza wyczerpująca bibliografia, dobre mapki i naprawdę szczegółowy opis działań w krótkim okresie czasu. Przy okazji analizy tego ciekawego starcia można poszerzyć...

Dobra rekonstrukcja bitwy. Autor skrupulatnie przedstawia walczące strony, opisuje wyposażenie i wyszkolenie obu armii oraz omawia wszystkie sporne kwestie jak sama data bitwy. Walka oraz sytuacja operacyjna przedstawione są niezwykle plastycznie. Sceptycznie podchodziłem do książki tego autora jednak pozytywnie zaskoczyłem się. Od Konstantynowa do Piławiec oceniłem znacznie gorzej i miałem mnóstwo krytycznych uwag.

Dobra rekonstrukcja bitwy. Autor skrupulatnie przedstawia walczące strony, opisuje wyposażenie i wyszkolenie obu armii oraz omawia wszystkie sporne kwestie jak sama data bitwy. Walka oraz sytuacja operacyjna przedstawione są niezwykle plastycznie. Sceptycznie podchodziłem do książki tego autora jednak pozytywnie zaskoczyłem się. Od Konstantynowa do Piławiec oceniłem...

Generalnie jest dobrze, prace polecam, material ilustracyjny robi bardzo dobre wrazenie, natomiast jest tutaj niestety takze sporo lania wody i mnostwo powtorzen, szczegolnie przy opisie samej bitwy, zupelnie jakby Plowy chcial sztucznie wydluzyc niektore fragmenty by ksiazka miala wiecej stron.

Nie jestem rowniez przekonany co do zawartego w pracy twierdzenia, ze bitwa odbywala sie w kompletnych ciemnosciach. Te 5 szarz kawalerii szwedzkiej i czas potrzebny na przegrupowanie sie jakos kloca mi sie z walka podczas mroku, tym bardziej, ze autor podkresla, iz szwedzkie stanowisko dowodzenia bylo w oddali na wzgorzu i tam widocznosc tez nie powinna byc najlepsza. Zwlaszcza jesli doda sie do tego jeszcze dymy prochowe.

Takze ochy i achy na czesc Schulenburga jakos do mnie nie docieraja. Tzn autor sam podkresla wprawdzie, ze "sukces" Schulenburga byl iscie pyrrusowy w obliczu utraty polowy armii, jednak dziwi mnie, ze nie zajal sie kompletnie stagnacja Sasow w pierwszej fazie bitwy.
Moze to moja wina jako laika, ale na logike jakos ja sam nie moge pojac dlaczego Szulenburg, stojac na wzgorzu, nie zwrocil piechoty ku oskrzydlajacej go konnicy szwedzkiej, tylko stal jak ten wol. Nie rozumiem tez dlaczego konnica Sasow bezczynnie czekala na atak Szwedow idacych pod gorke, zamiast wykorzystac atut pozycji by przypuscic atak samemu.
Ale, jak mowie, moze stanie nieruchomo w miejscu i czekanie az sie zostanie oskrzydlonym bylo oczywista sprawdzona saska taktyka, a to tylko ja doszukuje sie tu bledow :/

Niemniej, lektura byla bardzo przyjemna i chetnie siegne po innego prace pana Plowego, a i mam po niej wielka chrapke na wiecej publikacji o starciach Wielkiej Wojny Polnocnej, ot, chocby tych mniejszych czy mniej rozslawiony, jak wlasnie tytulowy Poniec :)

Generalnie jest dobrze, prace polecam, material ilustracyjny robi bardzo dobre wrazenie, natomiast jest tutaj niestety takze sporo lania wody i mnostwo powtorzen, szczegolnie przy opisie samej bitwy, zupelnie jakby Plowy chcial sztucznie wydluzyc niektore fragmenty by ksiazka miala wiecej stron.

Nie jestem rowniez przekonany co do zawartego w pracy twierdzenia, ze bitwa...