Książę Karol Orleański (Charles d’Orléans, 1394–1465) to nie tylko poeta równy natchnieniem Franciszkowi Villonowi – to także postać o wielce romantycznym życiorysie, a nade wszystko jedna z najciekawszych osobowości średniowiecznej literatury francuskiej. Ten wnuk i ojciec królów Francji jako kilkunastoletni chłopiec został sierotą, dziedzicem potężnej fortuny, a jednocześnie przywódcą wielkiego stronnictwa politycznego w czasie toczonej wówczas krwawej wojny domowej. W wieku lat dwudziestu poprowadził pod Azincourt szarżę rycerstwa francuskiego na wojska angielskie i dostał się do niewoli, w której jako więzień stanu spędził dwadzieścia pięć lat. Właśnie w niewoli zajął się pisaniem wierszy, w których zamknął targające nim uczucia: miłość, nadzieję, tęsknotę i spleen wygnańca. Gdy wrócił do kraju, jego ronda i ballady stały się niezmiernie popularne i wywarły ogromny wpływ na ówczesną poezję francuską. Resztę życia Karol spędził w swoim zamku w Blois, oddając się literackim zabawom, otoczony poetami i muzykami, wśród których nie zabrakło Franciszka Villona. Tomik rond i ballad, przełożonych przez Jacka Kowalskiego, to jedyny jak dotąd zbiór polskich przekładów poezji Karola Orleańskiego, jednego z najwybitniejszych liryków wszystkich epok.

Jacek Kowalski autor i wykonawca własnych piosenek i przekładów, laureat I nagrody Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie w 1988 roku. Z zawodu historyk sztuki, pracuje jako adiunkt na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Z zainteresowania kulturą staropolską wynikły jego cykle piosenek autorskich, poświęconych czasom I Rzeczypospolitej (kasety i płyty: Śpiewniczek Sarmacki, Konfederacja barska po Kowalsku). Fascynacja poezją średniowiecznej Francji zaowocowała przekładami trubadurów i truwerów, śpiewanymi przy wtórze dawnych instrumentów z zespołem Klub Świętego Ludwika (kaseta Trubadurzy i truwerzy po polsku) i autorską serią wydawniczą Chansons et Dits / Miniatury Starofrasncuskie, której pierwszą pozycją był przekład Małego Testamentu Franciszka Villona.