Zaklinacz słów

Trzeba przyznać, że to bardzo oryginalna pozycja, której nie sposób nie docenić, choć spodziewałam się po niej trochę czegoś innego (począwszy od miejsca pochodzenia autorki, która okazała się Polką piszącą pod pseudonimem).

Na uwagę zasługuje na pewno niezwykle plastyczny styl autorki, która skupia się na opisywaniu miejsc, zapachów, smaków... Jeśli czytelnik nastawia się na akcję to będzie zawiedziony - tutaj historia snuje się niespiesznie, za to nie sposób całkowicie się nie zanurzyć w opisywany świat. Autorka jest mistrzynią budowania klimatu, choć muszę przyznać, że momentami tendencja do rozwlekania opisów o kolejne, mało istotne szczegóły trochę mnie irytowała, szczególnie podczas poznawania historii bohaterów drugoplanowych. Na swój sposób mało wiarygodnym było też to, że każda z tych pobocznych postaci posługiwała się równie kwiecistym językiem. Wypadało ładnie, ale niezbyt prawdopodobnie. Choć czemu właściwie się tego czepiam w przypadku powieści, która tak naprawdę reprezentuje realizm magiczny?

Opowieść ma charakter szkatułkowy, oprócz wątku głównego mamy też do czynienia z kilkoma niejako odrębnymi historiami. Nietypowa jest także narracja, prowadzona w drugiej osobie. Nie zabrakło tutaj wątków dotyczących pisania i czytania książek (na które bardzo liczyłam). W pewnym momencie akcja przenosi się do mojego miasta, co również mnie ucieszyło. Odnoszę wrażenie, że autorka wykreowała główną bohaterkę niejako na swoje podobieństwo (chociażby fakt, że obie pochodzą z Lublina), ale ile jest w tym prawdy, to chyba tylko ona sama wie.

Reasumując: jeśli szukasz książki z wartką akcją - wybierz inny tytuł. Jeśli natomiast masz ochotę na opowieść, która "stoi" językiem, w której wątki magiczne płynnie przeplatają się z realistycznymi i która na wskroś przesiąknięta jest nawiązaniami do kultury Bliskiego Wschodu (miejscami odnosiłam wrażenie, że autorka próbuje się popisać tym, ile takich wyrażeń zna - słowniczek na końcu książki to bite 5 stron tekstu!) - to trafiłeś/trafiłaś idealnie.

Nie zamierzam do tej książki wracać, ale sam fakt, że czułam się niejako w obowiązku, żeby napisać o niej opinię już o czymś świadczy.

PS. Okładka dobrana IDEALNIE. Niebieska filiżanka odgrywa dość istotną rolę dla fabuły.

Trzeba przyznać, że to bardzo oryginalna pozycja, której nie sposób nie docenić, choć spodziewałam się po niej trochę czegoś innego (począwszy od miejsca pochodzenia autorki, która okazała się Polką piszącą pod pseudonimem).

Na uwagę zasługuje na pewno niezwykle plastyczny styl autorki, która skupia się na opisywaniu miejsc, zapachów, smaków... Jeśli czytelnik nastawia się...

Lubie arabskie bajdurzenie, ale wpleciony wątek milosny wszystko zepsuł.

Lubie arabskie bajdurzenie, ale wpleciony wątek milosny wszystko zepsuł.

Dla mnie to jest książka wybitna, ponieważ w barwny sposób maluje słowami obrazy, świat, ludzi. Czytając czuć smak i zapach. To jest książka do której z przyjemnością powrócę i na pewno odkryję inne sekrety i kolory.
"... słowa objawiły mi kolejną tajemnicę: zrozumiałam, że nazywają to, co kryje wyobraźnia."

Dla mnie to jest książka wybitna, ponieważ w barwny sposób maluje słowami obrazy, świat, ludzi. Czytając czuć smak i zapach. To jest książka do której z przyjemnością powrócę i na pewno odkryję inne sekrety i kolory.
"... słowa objawiły mi kolejną tajemnicę: zrozumiałam, że nazywają to, co kryje wyobraźnia."

Żadko zachwycam się okładkami ale ta jest cudna, treść też jest wyjątkowa warto zagłębić się w te opowieści,przemyśleć ,zatrzymać się a chwilę.Będę chciała wrócić do niej za kilka lat napewno odbiorę ją jeszcze inaczej ,wyciągNe z niej więcej polecam

Żadko zachwycam się okładkami ale ta jest cudna, treść też jest wyjątkowa warto zagłębić się w te opowieści,przemyśleć ,zatrzymać się a chwilę.Będę chciała wrócić do niej za kilka lat napewno odbiorę ją jeszcze inaczej ,wyciągNe z niej więcej polecam

Ta książka jest piękna. I nie chodzi tylko o okładkę, która przykuwa wzrok, ale też o styl, w jakim jest napisana. Można rozsmakować się opowieścią jak z Dalekiego Wschodu, najlepiej przy filiżance dobrej kawy.

Ta książka jest piękna. I nie chodzi tylko o okładkę, która przykuwa wzrok, ale też o styl, w jakim jest napisana. Można rozsmakować się opowieścią jak z Dalekiego Wschodu, najlepiej przy filiżance dobrej kawy.

Słowa mają ogromną moc, o czym przekonać się możemy w Prologu Ewangelii wg Św. Jana, w którym pojawia się zapis „Na początku było Słowo…” (Jan 1,1-2).
Właśnie o słowach, a także bajkach i baśniach, pisze w swym debiucie, pochodząca z Lublina Shirin Kader. Jej bohaterka Nina trafia do Londynu, gdzie na prestiżowej uczelni ma pisać doktorat z bajarstwa. Mimo, że akcja dzieje się w Londynie, to ciągle występują tu nawiązania to kultury Orientu, Baśni tysiąca i jednej nocy oraz jej głównej bohaterki Szeherezady.
W trakcie pobytu w Londynie napotyka Gabriela, który jest bajarzem. Kimś dla Niny wymarzonym i jak się okazuje nie spotkanym zupełnie przypadkowo. Pomiędzy nimi rodzi się silne uczucie. Nina i Gabriel podróżują po mieście i spotykają się z różnymi ludźmi, którzy opowiadają im różne historie, które niekiedy są wręcz niesamowite. Właśnie te spotkania z ludźmi to najciekawsze części książki. Niestety pomiędzy nimi występują opisy chodzenia po angielskiej stolicy i w tych miejscach książkach niesamowicie się dłuży i wybija z rytmu czytania.
Jak już wspomniałem wcześniej te opowieści napotkanych ludzi są naprawdę magiczne i trudno w nie uwierzyć. Jednak te ciągłe wędrówki i opisy, co Nina i Gabriel jedli, pili, którędy się przemieszczali bardzo skutecznie utrudniały i spowalniały mi czytanie. Przez to „Zaklinacza słów” czytało mi się dosyć ciężko. Książka ma 309 stron, a ja potrzebowałem osiem posiedzeń oraz dziewięć dni, żeby ją przeczytać. Ogólnie książka nie należy do złych. Mimo jej wad, chciałbym Wam tę książkę polecić, gdyż jest momentami niesamowita.

Ocena: 7/10

https://www.facebook.com/czytamnatronie

Słowa mają ogromną moc, o czym przekonać się możemy w Prologu Ewangelii wg Św. Jana, w którym pojawia się zapis „Na początku było Słowo…” (Jan 1,1-2).
Właśnie o słowach, a także bajkach i baśniach, pisze w swym debiucie, pochodząca z Lublina Shirin Kader. Jej bohaterka Nina trafia do Londynu, gdzie na prestiżowej uczelni ma pisać doktorat z bajarstwa. Mimo, że akcja dzieje...

Trudno się zaczynała, ale dałam jej szansę i w końcu wkręciłam się w historię - kocham magiczne klimaty, a tutaj ich nie brakuje, wątek miłosny - a jakże, niezwykła historia, nieprzeciętna na pewno, no i oczywiście facet niebanalny - a to kocham najbardziej. 10 punktów za magiczny nienachalny świat serwowany małą łyżeczką co sprawia że można się delektować . Czytałam w wakacje i jak dla mnie idealny czas na te książkę - polecam, bo inna.

Trudno się zaczynała, ale dałam jej szansę i w końcu wkręciłam się w historię - kocham magiczne klimaty, a tutaj ich nie brakuje, wątek miłosny - a jakże, niezwykła historia, nieprzeciętna na pewno, no i oczywiście facet niebanalny - a to kocham najbardziej. 10 punktów za magiczny nienachalny świat serwowany małą łyżeczką co sprawia że można się delektować . Czytałam w...

"Baśń i rzeczywistość nie są przeciwieństwem, sprzecznością, nie są też dopełnieniem ani tłem dla siebie nawzajem, w co niegdyś wierzyłam. Przenikają się, tak jak różne dziedziny sztuki według wyznawców romantycznej idei korespondencji sztuk. Sztuka życia i sztuka opowieści. Rzeczywistość i baśń. Każdy przedmiot, budynek, wszystko to, czego dotykamy i na co patrzymy, musiało najpierw zostać wymyślone. Świat to ożywiona wyobraźnia, wymysł, któremu nadano kształt, ale codzienność przesłania nam wzrok, nie pozwalając tego zauważyć. Baśń rozmywa się w realiach życia, w zabieganiu, w czasie traconym na głupstwa, w błahych rozmowach i nic nieznaczących, powtarzanych do znudzenia czynnościach, dlatego wciąż nam umyka."

Ta książka jest magiczna, wprost baśniowa, czyta się ją jak "Baśnie z tysiąca i jednej nocy", jak opowieści snute przez opowiadaczy nocy na marokańskim targu, czy placu w Marrakeszu.
Bohaterka, która jest Polką, dorabia sobie do stypendium w londyńskiej kawiarni El Kahima, gdzie pewnego wieczoru spotyka bajarza, co staje się początkiem magicznej historii, a właściwie ich ciągu, bowiem gdy jedna się kończy, zaczyna się druga, splatając się ze sobą nierozerwalnie, ale żadna z nich jakby nie ma zakończenia.

Losy Niny i Gabriela są w specyficzny i niewyjaśniony sposób połączone, a ich wspólne wędrówki po Londynie prowadzą do tajemniczych miejsc, osób, do ciekawych opowieści z przeszłości, do tajemniczych historii. Każdy bohater tych historii ma jakiś bagaż doświadczeń, jakąś przeszłość, tajemnice, która nie zawsze prowadzą prosto do celu. Klimat Londynu, miejsc w jakich przebywają i poruszają się bohaterowie, przypomina klimat krajów arabskich, atmosferę Orientu; kolory, kawiarenki, zaułki, zapachy, napotykani ludzie - wszystko to stanowi specyficzny obraz, jakbyśmy poruszali się w świecie baśni, pełnym tajemnic, magii, dziwnych historii. Nietuzinkowa, wciągająca historia, choć owiana do końca tajemnicą.

"Baśń i rzeczywistość nie są przeciwieństwem, sprzecznością, nie są też dopełnieniem ani tłem dla siebie nawzajem, w co niegdyś wierzyłam. Przenikają się, tak jak różne dziedziny sztuki według wyznawców romantycznej idei korespondencji sztuk. Sztuka życia i sztuka opowieści. Rzeczywistość i baśń. Każdy przedmiot, budynek, wszystko to, czego dotykamy i na co patrzymy,...

Książka jest jedną z tych, które wzięłam w ciemno. Stała na półce w bibliotece, zaciekawił mnie tytuł i opis z okładki. Książka sama w sobie nie jest zła.Napisana jest stylem, którego nie lubię (poetycko-oniryczny, troszkę podobny do"Sklepów cynamonowych"), ale to indywidualne upodobania. Rozczarowała mnie znikoma ilość wplecionych historii, które obiecywał opis. Tak naprawdę liczyłam na powieść szkatułkową. Pomijając prywatne oczekiwania i nastawienie, książkę polecam.

Książka jest jedną z tych, które wzięłam w ciemno. Stała na półce w bibliotece, zaciekawił mnie tytuł i opis z okładki. Książka sama w sobie nie jest zła.Napisana jest stylem, którego nie lubię (poetycko-oniryczny, troszkę podobny do"Sklepów cynamonowych"), ale to indywidualne upodobania. Rozczarowała mnie znikoma ilość wplecionych historii, które obiecywał opis. Tak...

Dawno nie czytałam tak nudnej i beznadziejnej książki.Długie opisy w ciągu których bardzo łatwo zgubić wątek. Moim zdaniem oprócz kilku słów użytych w obcym języku mało orientalny klimat. Fabuła monotonna i mało ciekawa. Spodziewałam się czegoś innego.

Dawno nie czytałam tak nudnej i beznadziejnej książki.Długie opisy w ciągu których bardzo łatwo zgubić wątek. Moim zdaniem oprócz kilku słów użytych w obcym języku mało orientalny klimat. Fabuła monotonna i mało ciekawa. Spodziewałam się czegoś innego.