Jedna z lepszych powieści historycznych jakie przeczytałem. Zofia Kossak potrafiła przez pryzmat dziejów swojej rodziny przybliżyć nam świat Polski w I tomie przed wybuchem Powstania Styczniowego, a w II tomie w jego trakcie. Ta bogata mozaika skomponowana z różnych warstw społecznych i wielu historycznych postaci ukazuje moim zdaniem, po mistrzowsku, co się wtedy działo i dlaczego. Dramatyzm naszego geograficznego położenia wdzierający się boleśnie w indywidualne losy zwykłych ludzi w większości bardzo dzielnych i wielkodusznych.
Użyję patosu, kto kocha Polskę pokocha też tę powieść i Zofię Kossak.

Jedna z lepszych powieści historycznych jakie przeczytałem. Zofia Kossak potrafiła przez pryzmat dziejów swojej rodziny przybliżyć nam świat Polski w I tomie przed wybuchem Powstania Styczniowego, a w II tomie w jego trakcie. Ta bogata mozaika skomponowana z różnych warstw społecznych i wielu historycznych postaci ukazuje moim zdaniem, po mistrzowsku, co się wtedy działo i...

W zasadzie moja opinia o książce, jest taka sama jak w przypadku I części ,, Dziedzictwa". Moim zdaniem nie jest to saga rodziny Kossaków tylko książka historyczna. Wzmianek o Kossakach jest w niej tyle co kot napłakał. Dowiedziałam się jedynie, że Juliusz z żoną, bliźniakami Wojtkiem i Tadeuszem oraz młodszym synem Stefanem wrócili do kraju i zamieszkali w Warszawie. Tu na świat przyszła ich kolejna pociecha, córeczka Zosia. Reszta to opowieść o niespokojnych czasach poprzedzających wybuch powstania styczniowego.
Szkoda, trzecią część już sobie odpuszczam , jestem rozczarowana tym, że wnuczka Juliusza Kossaka o swoich przodkach napisała tak niewiele.

W zasadzie moja opinia o książce, jest taka sama jak w przypadku I części ,, Dziedzictwa". Moim zdaniem nie jest to saga rodziny Kossaków tylko książka historyczna. Wzmianek o Kossakach jest w niej tyle co kot napłakał. Dowiedziałam się jedynie, że Juliusz z żoną, bliźniakami Wojtkiem i Tadeuszem oraz młodszym synem Stefanem wrócili do kraju i zamieszkali w Warszawie. Tu...

Nie miałam żadnych oczekiwań co do tej książki, nie czytałam też o czym będzie. Zakupiłam ją przypadkiem, żeby mi się spiął darmowy koszyk na znanym serwisie. Dopiero w trakcie czytania, kiedy u panienki Zosi pojawił się konkurent Juliusz Kossak, moje zwoje zaskoczyły. Kossakami interesuję się intensywnie, ale zaczęłam od najmłodszego pokolenia, więc Zofia de domo Gałczyńska i jej rodzice nie byli mi znani. Ponieważ jestem też niezbyt biegła z historii (w szkole, przytłoczona wkuwaniem dat, bardzo nie lubiłam tego przedmiotu),najpierw uznałam tę powieść za całkowitą fikcję literacką, dopiero po pewnym czasie zrozumiałam, że to wszystko prawdziwi ludzie i autentyczne wydarzenia. Podziwiam panią Zofię za trud, jaki włożyła w rekonstrukcję dziejów własnego rodu i tła historycznego. Historia przygotowywania powstania bardzo mnie wciągnęła, tak samo jak dzieje państwa Kossaków. Dla mnie to wspaniała powieść.

Nie miałam żadnych oczekiwań co do tej książki, nie czytałam też o czym będzie. Zakupiłam ją przypadkiem, żeby mi się spiął darmowy koszyk na znanym serwisie. Dopiero w trakcie czytania, kiedy u panienki Zosi pojawił się konkurent Juliusz Kossak, moje zwoje zaskoczyły. Kossakami interesuję się intensywnie, ale zaczęłam od najmłodszego pokolenia, więc Zofia de domo...

,, Dziedzictwo'' Zofii Kossak przeczytałam ze względu na to, że książka opowiada o protoplastach rodu Kossaków. W pierwszej części poznajemy rodzinę Gałczyńskich z Siąszyc. Wojciech i Aniela są rodzicami sześciu córek, a jedna z nich Zofia zostaje żoną Juliusza Kossaka. Moim zdaniem Zofia Kossak zbyt wiele miejsca poświęciła historii, a za mało swoim przodkom, a to przecież o nich miała być książka. Poza tym szczerze mówiąc nie do końca podoba mi się styl Kossak Szczuckiej, autorka posługuje się archaicznym językiem, co może dobrze oddaje klimat epoki, jednak mnie to przeszkadza w czytaniu.

,, Dziedzictwo'' Zofii Kossak przeczytałam ze względu na to, że książka opowiada o protoplastach rodu Kossaków. W pierwszej części poznajemy rodzinę Gałczyńskich z Siąszyc. Wojciech i Aniela są rodzicami sześciu córek, a jedna z nich Zofia zostaje żoną Juliusza Kossaka. Moim zdaniem Zofia Kossak zbyt wiele miejsca poświęciła historii, a za mało swoim przodkom, a to...

Boże, jak ja się namęczyłam z tą książką! Co najmniej dwadzieścia razy chciałam ją odłożyć, ale coś kazało mi czytać dalej... Pierwszy tom - opowieść o dziadkach pisarki - bardzo przyjemny, niestety, później robi się z tego nieomal "Wojna i pokój" w warunkach powstania styczniowego. Nagle lecimy przez wszystkie warstwy społeczne, nie pomijając i carskiego pałacu, przez książkę zaczyna przewijać się setka osób, w których trudno się połapać... Ględzę, ale były w "Dziedzictwie" momenty autentycznie dobre i ostatecznie cieszę się, że dobrnęłam do końca.

Boże, jak ja się namęczyłam z tą książką! Co najmniej dwadzieścia razy chciałam ją odłożyć, ale coś kazało mi czytać dalej... Pierwszy tom - opowieść o dziadkach pisarki - bardzo przyjemny, niestety, później robi się z tego nieomal "Wojna i pokój" w warunkach powstania styczniowego. Nagle lecimy przez wszystkie warstwy społeczne, nie pomijając i carskiego pałacu, przez...

Tacy twórcy,jak Zofia Kossak-Szczucka powinni mieć zagwarantowaną długość życia i tworzenia co najmniej do 200 lat.

Tacy twórcy,jak Zofia Kossak-Szczucka powinni mieć zagwarantowaną długość życia i tworzenia co najmniej do 200 lat.