Ciekawa książka warto przeczytać.

Ciekawa książka warto przeczytać.

Pozycja wartosciowa,skłaniająca do refleksji a przedewszystkim jak sama nazwa wskazuje, wyjasniająca kilka często powielanych mitów.

Pozycja wartosciowa,skłaniająca do refleksji a przedewszystkim jak sama nazwa wskazuje, wyjasniająca kilka często powielanych mitów.

Bardzo dobra pozycja dla czytelników, którzy chcą poszerzyć wiedzę o II Rzeczypospolitej. Świetna, naukowa książka o specyfice tamtego okresu: od odzyskania niepodległości aż po wybuch II wojny światowej.

Bardzo dobra pozycja dla czytelników, którzy chcą poszerzyć wiedzę o II Rzeczypospolitej. Świetna, naukowa książka o specyfice tamtego okresu: od odzyskania niepodległości aż po wybuch II wojny światowej.

Ceniony Autor, piszący ze znawstwem o 20-leciu międzywojennym, tym razem oddał do rąk czytelników 7 esejów opisujących 7 mitów związanych z II RP. Mamy więc prometeizm, Zaolzie i spór z Czechami (mit ofiary),zabójstwa polityczne, mit jedności państwa i kościoła, wzajemne relacje "piłsudczyków" ze zwolennikami Dmowskiego, kwestie organizacji takich jak ONR, Ozon itd. Przewijają się kolejne nazwiska, ugrupowania polityczne i wydarzenia odsłaniając przed czytelnikiem wewnętrzne walki i rywalizację w II RP. Książka ciekawa, dla laików może być ciężkostrawna, pisana przyjemnym językiem.

Ceniony Autor, piszący ze znawstwem o 20-leciu międzywojennym, tym razem oddał do rąk czytelników 7 esejów opisujących 7 mitów związanych z II RP. Mamy więc prometeizm, Zaolzie i spór z Czechami (mit ofiary),zabójstwa polityczne, mit jedności państwa i kościoła, wzajemne relacje "piłsudczyków" ze zwolennikami Dmowskiego, kwestie organizacji takich jak ONR, Ozon itd....

Po niedawno zmarłym profesorze Andrzeju Garlickim pozostał bardzo bogaty dorobek naukowy. Zdominowały go prace poświęcone okresowi dwudziestolecia międzywojennego w Polsce, choć znaczna część spuścizny to różne formy biografii Józefa Piłsudskiego, którego biografię zresztą wydał. Poza tym wyraźnie daje się zauważyć przewaga tematyki politycznej nad każdą inną. Ale to nie przeszkadza uznać autora "Siedmiu mitów..." za znawcę epoki. Nie dziwi więc praca, w której Garlicki mierzy się z mitami historycznymi swej ulubionej epoki. Tylko czy to na pewno mity?
Wydaje się, że tytuł jest nieco na wyrost. Na pewno ma duże walory marketingowe, ale nie odzwierciedla rzeczywistej treści książki. Właściwie sam tytuł jest mitem, bowiem z rzekomymi mitami, które Garlicki przedstawia, często już wcześniej (także i sam profesor) się rozprawiono. Ale może chodzi o to, aby laik chciał sięgnąć po opracowanie historyczne, choćby popularnonaukowe i dlatego warto nadać mu chwytliwą otoczkę w postaci na przykład atrakcyjnego tytułu. Jeśli tak, to zabieg okazał się skuteczny.
A cóż przedstawił Garlicki w swej książce? Ano na przykład zabójstwa polityczne, których przedstawił całkiem sporo, ale nie tylko dla zawodowca są one znane i wielokrotnie przytaczane. Nie obala więc żadnego mitu, chyba że za taki potraktujemy powtarzana przez niedouczonych dziennikarzy przypadkowe informacje historyczne opatrzone rzekomo naukowym komentarzem. Dla choć trochę obeznanego z historią czytelnika - nic nowego pod słońcem... Przykładowo mit o jedności państwa i Kościoła w dwudziestoleciu w nauce historycznej już dawno nie istnieje, więc autor jedynie relacjonuje powyższe stosunki, a nie wyważa drzwi błędów. Rozdział o trwałości ideowych podziałów to z kolei interesujący obraz głównych kierunków politycznych i ich relacji.
I tak moglibyśmy analizować każdy rozdział, ale niczego to nie zmienia. Praca Garlickiego jest raczej zbiorem esejów na intrygujące, godne uwagi zagadnienia z okresu polskiego dwudziestolecia międzywojennego, przedstawione przez pryzmat różnych poglądów na ten temat, ale bez wielkiej walki z podobno mityczną wersją tychże zagadnień. A jednak do opracowania warto zajrzeć. Dlaczego? Bo mamy przed sobą solidny kawał historii. Bo mamy przedstawienie problemowe, a nie chronologiczne wielkiej historii. Bo czytamy solidną pracę, udokumentowaną, opierającą się na źródłach, a nie domniemaniach i plotkach. Bo wreszcie autor przedstawia nam zagadnienia pięknym językiem, wystarczająco potocznym, by można to szybko czytać, ale też wystarczająco naukowym, by nie mieć wrażenia, że to kolejne czytadło bez wartości naukowych. Może właśnie żywa i sugestywna narracja czyni "Siedem mitów Drugiej Rzeczpospolitej" pracą wartościową i wartą przeczytania.

Po niedawno zmarłym profesorze Andrzeju Garlickim pozostał bardzo bogaty dorobek naukowy. Zdominowały go prace poświęcone okresowi dwudziestolecia międzywojennego w Polsce, choć znaczna część spuścizny to różne formy biografii Józefa Piłsudskiego, którego biografię zresztą wydał. Poza tym wyraźnie daje się zauważyć przewaga tematyki politycznej nad każdą inną. Ale to nie...

Podziały polityczne. Sprawa Ukraińska. Wątpliwe referenda. Afera o krzyż. Walka państwa z Kościołem. Starcia bojówek. Brzmi jak codzienne wiadomości? Owszem, ale to historia naszego międzywojnia.
Aktualność problemów z czasów Dmowskiego po prostu mnie zaskoczyła. Potwierdziła tezę o historii, nauczycielce życia. O historii która się powtarza. A doskonale wiemy, co nastąpiło potem...

Podziały polityczne. Sprawa Ukraińska. Wątpliwe referenda. Afera o krzyż. Walka państwa z Kościołem. Starcia bojówek. Brzmi jak codzienne wiadomości? Owszem, ale to historia naszego międzywojnia.
Aktualność problemów z czasów Dmowskiego po prostu mnie zaskoczyła. Potwierdziła tezę o historii, nauczycielce życia. O historii która się powtarza. A doskonale wiemy, co nastąpiło...

http://my-paper-paradise.blogspot.com/2013/12/andrzej-garlicki-siedem-mitow-drugiej.html

http://my-paper-paradise.blogspot.com/2013/12/andrzej-garlicki-siedem-mitow-drugiej.html