Oni

Ważna książka, ale wymaga dużej znajomości historii i krytycznego podejscia do źródła którego często mi brakowało. Niemniej ujrzenie perspektywy ludzi władzy słusznie-minionej-epoki jest warte, aby po tą pozycję sięgnąć.

Ważna książka, ale wymaga dużej znajomości historii i krytycznego podejscia do źródła którego często mi brakowało. Niemniej ujrzenie perspektywy ludzi władzy słusznie-minionej-epoki jest warte, aby po tą pozycję sięgnąć.

Książka z wadami, w mojej opinii, nie możliwymi do uniknięcia. Autorka wykazała się znaczną odwagą udając się do NICH, pytając o sprawy niewygodne (wg. rozmówców niecenzuralne nawet) - w czasach nadal działającego organu bezpieczeństwa. Myślę, że mało kto byłby w stanie zachować zimną krew w takiej sytuacji i zapytać o wszystko o co powinno się zapytać takie osoby. Lektura pobudza do rozmyślania nad granicami ludzkiej apologii dla własnych przekonań i zatwardziałej wiarze w ideały z czasów młodości. Szczególnie polecam rozmowę z Bermanem, Kasmanem i Budzyńską.

Książka z wadami, w mojej opinii, nie możliwymi do uniknięcia. Autorka wykazała się znaczną odwagą udając się do NICH, pytając o sprawy niewygodne (wg. rozmówców niecenzuralne nawet) - w czasach nadal działającego organu bezpieczeństwa. Myślę, że mało kto byłby w stanie zachować zimną krew w takiej sytuacji i zapytać o wszystko o co powinno się zapytać takie osoby. Lektura...

Książka, którą czytałem, denerwowałem tym co czytam, odkładałem, wracałem do niej, znowu się denerwowałem... Wiadomo, że obecnie patrzymy na tych ludzi i ich poglądy z dystansu, wiedząc jak się to skończyło. Na czas kiedy autorka z tymi kacykami rozmawiała wciąż bije z nich buta, przekonanie o tym, że mają rację. Niestety nie dożyli czasów gdy można by im w twarz wykrzyczeć- No i co?! Nie da się inaczej niż z sowietami?! Wydaje się, że autorka mogła być ostrzejsza w rozmowach, poruszać więcej drażliwych tematów. Sporo jest polityki, zakulisowych rozgrywek między działaczami co momentami nudzi. Mimo to warto przeczytać

Książka, którą czytałem, denerwowałem tym co czytam, odkładałem, wracałem do niej, znowu się denerwowałem... Wiadomo, że obecnie patrzymy na tych ludzi i ich poglądy z dystansu, wiedząc jak się to skończyło. Na czas kiedy autorka z tymi kacykami rozmawiała wciąż bije z nich buta, przekonanie o tym, że mają rację. Niestety nie dożyli czasów gdy można by im w twarz...

Niezwykła książka na wielu poziomach. Ktoś mógłby spytać: a po co gadać ze starymi komuchami?

Teresa Torańska miała jednak na to swój plan. Dziennikarka najpierw dawała się wygadać swoim rozmówcom o sprawach błahych, po czym znienacka atakowała. I trafiała celnie, o czym najlepiej świadczą emocjonalne reakcje przepytywanych.

Właściwie każdy wywiad to osobna historia. Najdłuższy jest ten z Bermanem, który kreuje siebie na chłodnego wyznawcę "Realpolitik", jednak ta maska szybko spada. Dalej zapomniany dziś Ochab ze swoim protekcjonalnym "córuś". Najciekawiej wypadają rozmowy z diabelnie inteligentnym Staszewskim oraz Werflem i Mincową, czyli komunistami z krwi i kości - czytałoby się to nawet jak skecz, gdyby nie fakt, że tacy ludzie rządzili Polską i życiem wielu Polaków - przez chwilę, ale jednak.

Słowem, "Oni" to ciekawe studium psychologiczne już na szczęście dawno minionej epoki i świadectwo niezwykłej odwagi autorki, zwłaszcza biorąc pod uwagę czas, w jakim ta książka powstawała.

Niezwykła książka na wielu poziomach. Ktoś mógłby spytać: a po co gadać ze starymi komuchami?

Teresa Torańska miała jednak na to swój plan. Dziennikarka najpierw dawała się wygadać swoim rozmówcom o sprawach błahych, po czym znienacka atakowała. I trafiała celnie, o czym najlepiej świadczą emocjonalne reakcje przepytywanych.

Właściwie każdy wywiad to osobna historia....

Każda książka ma swój czas. „Oni” mieli go wtedy, gdy je wydano po raz pierwszy w podziemiu w połowie lat 80, gdy ja się tym zaczytywałem, wraz z kolegami, podczas studiów.

Wtedy była to absolutnie „bombowa” literatura. Utwierdzała wszystkich w słusznym sprzeciwie wobec komuny. Ale i rodziła obawy, że tu nic się nigdy nie zmieni, skoro komuniści nie są zdolni do żadnej krytycznej refleksji po ilu już zakrętach ich ukochanej, a tak przez nas znienawidzonej, peerelii.

Pozostawała istotna warstwa informacyjna – spojrzenie w ich mroczną świadomość z lat 30., gdy się formowała. No i szczere ich wyznania, co myślą o nas, ich podanych – zwłaszcza ze strony Bermana i Ochaba.

A dziś? Chyba nawet nie chciałoby mi się do tego zajrzeć. Dziś są zupełnie inne problemy. Takich komunistów już nie ma. Są za to….,........

Każda książka ma swój czas. „Oni” mieli go wtedy, gdy je wydano po raz pierwszy w podziemiu w połowie lat 80, gdy ja się tym zaczytywałem, wraz z kolegami, podczas studiów.

Wtedy była to absolutnie „bombowa” literatura. Utwierdzała wszystkich w słusznym sprzeciwie wobec komuny. Ale i rodziła obawy, że tu nic się nigdy nie zmieni, skoro komuniści nie są zdolni do żadnej...

Z całego cyklu książek Teresy Torańskiej "Onych" przeczytałem jako ostatnią. Nie jest to łatwa książka. Trzeba się mocno skupić na wypowiedziach. Szczególnie Bermana bo wywiad z nim, objętościowo zajmuje prawie 40% całej książki. Wywiad z Ochabem uważam za najciekawszy. A wywiad z Panią Michale za kwintesencję hipokryzji. Torańska poszukiwała odpowiedzi na to czym był komunizm i paradoksalnie najbliżej odpowiedzi była Mincowa. Jej hipokryzja w swoich wypowiedziach aż bije po oczach. Większość rozmówców skupia się na czasach wojny i zaraz po wojnie, mniej więcej do 56 roku. "Oni" to dobra książka ale ze wszystkich trzech czytało mi się ją najtrudniej. ""Aneks" jest drugi, a "Byłych" uważam za najlepszą. W każdej książce widać kunszt autora, który z każdą książką coraz bardziej się uwydatnia.

Z całego cyklu książek Teresy Torańskiej "Onych" przeczytałem jako ostatnią. Nie jest to łatwa książka. Trzeba się mocno skupić na wypowiedziach. Szczególnie Bermana bo wywiad z nim, objętościowo zajmuje prawie 40% całej książki. Wywiad z Ochabem uważam za najciekawszy. A wywiad z Panią Michale za kwintesencję hipokryzji. Torańska poszukiwała odpowiedzi na to czym był...

Mam wrażenie, że chyba główna wartość pozycji uległa z czasem znacznej inflacji. Gdzieniegdzie trafia się smakowite zdanie, wtrącenie; które wnosi dużo więcej niż poprzedzające je kilkadziesiąt stron historii i oczywistości. Liczyłem na mnogość takich zdań ale to pewnie moje naiwne i wygórowane oczekiwania. Szkoda że nie udało się Torańskiej przeptyać ich wszystkich...

Mam wrażenie, że chyba główna wartość pozycji uległa z czasem znacznej inflacji. Gdzieniegdzie trafia się smakowite zdanie, wtrącenie; które wnosi dużo więcej niż poprzedzające je kilkadziesiąt stron historii i oczywistości. Liczyłem na mnogość takich zdań ale to pewnie moje naiwne i wygórowane oczekiwania. Szkoda że nie udało się Torańskiej przeptyać ich wszystkich...

Jedna z tych książek, która otworzyła mi oczy na zbrodnie komunizmu. Wielka odwaga Pani Teresy i wiedza pozwoliła dobrze poznać Rządzących Polską dygnitarzy oraz obalić hipokryzję tego ustroju.

Jedna z tych książek, która otworzyła mi oczy na zbrodnie komunizmu. Wielka odwaga Pani Teresy i wiedza pozwoliła dobrze poznać Rządzących Polską dygnitarzy oraz obalić hipokryzję tego ustroju.

Niesamowite studium komunizmu i PRLu (zwłaszcza lat 45-56'). Uszanowania dla Teresy Torańskiej za odwagę, z jaką zadaje pytania, czasem wręcz oskarża najbardziej prominentnych działaczy partii. Oczywiście nie ma pewności, że rozmówcy odpowiadali szczerze i zgodnie z faktami, ciężko jest uwierzyć, że tak mało wiedzieli o okropieństwach systemu. Być może tak bardzo chcieli zapomnieć, że sami sobie to wmówili. Niektórzy zdobyli się na rozbrajającą wprost szczerość, co jest podejrzane biorąc pod uwagę, że książka powstała jeszcze w latach 80tych. Najbardziej chyba w pamięć zapada najkrótszy wywiad, z Julią Minc, brzmiący nieco jak opowieść o sekcie. Z tą tylko różnicą, że osoby pokroju pani Minc, chciały w tej sekcie być i jej służyć...

Niesamowite studium komunizmu i PRLu (zwłaszcza lat 45-56'). Uszanowania dla Teresy Torańskiej za odwagę, z jaką zadaje pytania, czasem wręcz oskarża najbardziej prominentnych działaczy partii. Oczywiście nie ma pewności, że rozmówcy odpowiadali szczerze i zgodnie z faktami, ciężko jest uwierzyć, że tak mało wiedzieli o okropieństwach systemu. Być może tak bardzo chcieli...

Rewelacja. Obowiązkowa książka dla interesujących się historią i pierwszymi latami istnienia Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej.

Rewelacja. Obowiązkowa książka dla interesujących się historią i pierwszymi latami istnienia Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej.