Między wariatami. Opowieści terenowo-przygodowe

Trzeba przetrwać początek, gdzie są reportaże z afrykańskich wojen. Kiedy już chciałem dać sobie spokój z tą książką, okazało się że coś tu zaczyna się dziać i potem było już tylko lepiej.
Niektóre reportaże mogłyby wyjść pod nazwiskiem np. Clarksona i nikt by się nie zorientował. Humor, słowotwórstwo i prześmiewanie patologiczyn zachowań to niewątpliwie zalety tego audiobooka, która jest naprawdę świetnie przeczytany

Trzeba przetrwać początek, gdzie są reportaże z afrykańskich wojen. Kiedy już chciałem dać sobie spokój z tą książką, okazało się że coś tu zaczyna się dziać i potem było już tylko lepiej.
Niektóre reportaże mogłyby wyjść pod nazwiskiem np. Clarksona i nikt by się nie zorientował. Humor, słowotwórstwo i prześmiewanie patologiczyn zachowań to niewątpliwie zalety tego...

Autobiografia przeplatana najciekawszymi, zdaniem autora, felietonami, które zasługują na przypomnienie oraz uwiecznienie. Okazuje się, że im większy dystans czasowy, tym lepsza cenzura – to znaczy felietony z poprzedniego stulecia oraz te z początku dwudziestego pierwszego wieku są wybrane z większym pietyzmem niż te napisane całkiem niedawno. Moimi faworytami są wspomnienia autora z czasów, gdy był korespondentem z rejonów działań wojennych a także opowieść o podróży na mecz wraz z kibicami Legiuni ze szwedzką drużyną. Rewelacja. Natomiast eseje dotyczące spraw współczesnych dotyczą głównie rozgrywek politycznych i po pewnym czasie stają się męczące. Sam autor jawi się jako osobowość interesująca, posiadająca własne zdanie, a co więcej wypowiadająca je głosem zdecydowanym i pewnym. Nie boi się mieć innych poglądów niż większość i potrafi je uargumentować. Jednakże czasami czytelnik może odnieść wrażenie, że kontra pana Mellera w stosunku do poczynań i słów współczesnych prawicowych polityków, to w rzeczywistości takie rozgrzeszanie siebie. Usprawiedliwianie tego, że jednak na nich głosuje i daje im w ten sposób swoje poparcie. Natomiast biografia daje nadzieję rodzicom dzieci niepokornych, że mogą wyrosnąć z nich ludzie ciekawi i przenikliwi.
Niewątpliwym plusem tej książki jest to, że nie czyta jej autor. Natomiast lektor świetnie wczuł się w rolę i słuchanie to prawdziwa przyjemność.

Autobiografia przeplatana najciekawszymi, zdaniem autora, felietonami, które zasługują na przypomnienie oraz uwiecznienie. Okazuje się, że im większy dystans czasowy, tym lepsza cenzura – to znaczy felietony z poprzedniego stulecia oraz te z początku dwudziestego pierwszego wieku są wybrane z większym pietyzmem niż te napisane całkiem niedawno. Moimi faworytami są...

Bardzo dobre reportaże awanturnicze poprzetykane felietonami, które początkowo potraktowałem jako wypełniacze objętości, aby po wysłuchaniu całości stwierdzić, że cieszę się, że je przeczytałem i poznałem ciekawą postać autora.

Bardzo dobre reportaże awanturnicze poprzetykane felietonami, które początkowo potraktowałem jako wypełniacze objętości, aby po wysłuchaniu całości stwierdzić, że cieszę się, że je przeczytałem i poznałem ciekawą postać autora.

Zbiór felietonów autora z Polityki, Wprost i Newsweeka. Napisane z dużym humorem, trafnie oddające atmosferę, która panowała gdy były pisane. Lekkie pióro autora, sprawia, że nawet o trudnych tematach, czyta się z przyjemnością. Jest tu i polityka i Sport i władza i pieniądze. Dla każdego coś miłego. Polecam

Zbiór felietonów autora z Polityki, Wprost i Newsweeka. Napisane z dużym humorem, trafnie oddające atmosferę, która panowała gdy były pisane. Lekkie pióro autora, sprawia, że nawet o trudnych tematach, czyta się z przyjemnością. Jest tu i polityka i Sport i władza i pieniądze. Dla każdego coś miłego. Polecam

Powiem tak: "fajnie się to czyta". Lubię lekkie, moze trochę w tym przypadku przydługawe, pióro Pana Marcina.
Ps. wiem, że "lekkie pióro" trochę mierzi Pana Marcina, ale dlaczego chłop miałby mieć....lekko😊

Powiem tak: "fajnie się to czyta". Lubię lekkie, moze trochę w tym przypadku przydługawe, pióro Pana Marcina.
Ps. wiem, że "lekkie pióro" trochę mierzi Pana Marcina, ale dlaczego chłop miałby mieć....lekko😊

To druga książka Marcina Mellera, jaką przeczytałam. Mam po lekturze mieszane uczucia, bo ten zbiór przypomina groch z kapustą, jakby autor na siłę chciał w jednym miejscu upchnąć i klasyczne reportaże, i felietony, i teksty publicystyczne, będące polityczno-społecznymi komentarzami.
Czasem mniej znaczy więcej, a zatem i lepiej.

Nie mam żadnych zastrzeżeń do poziomu i tematyki poszczególnych tekstów. Nawet nie wiedziałam, że pan Maller napisał takie dobre reportaże, dotychczas znałam go jedynie jako dziennikarza i felietonistę. A tu taka miła niespodzianka!
Trzeba przyznać, że reporterskie relacje robią wrażenie, bo autor bywał w niebezpiecznych miejscach i umie ciekawie, dynamicznie podzielić się wrażeniami oraz opisać świat z perspektywy obserwatora i uczestnika zdarzeń.
Spodobało mi się patrzenie na wielką historię przez pryzmat zwykłych ludzi, cywilów, którzy podczas wojen stają się najbardziej bezbronnymi i poszkodowanymi ofiarami.

Marcin Meller ma lekkie pióro, pisze błyskotliwie, umie łączyć powagę z poczuciem humoru.
Szkoda tylko, że - jak wspomniałam na początku - zrobił z tej książki miszmasz. Nie lubię takich gierek, bo kojarzą mi się przede wszystkim z chęcią sprzedania towaru za wszelką cenę.

Książkę jednak polecam; zawsze można czytać teksty w dowolnej kolejności albo skupić się tylko na wybranych fragmentach.
Niestety, w przypadku audiobooka jest to trudne, więc odsłuchałam od początku do końca. Może gdybym miała papierowe wydanie, lektura byłaby bardziej udana...

To druga książka Marcina Mellera, jaką przeczytałam. Mam po lekturze mieszane uczucia, bo ten zbiór przypomina groch z kapustą, jakby autor na siłę chciał w jednym miejscu upchnąć i klasyczne reportaże, i felietony, i teksty publicystyczne, będące polityczno-społecznymi komentarzami.
Czasem mniej znaczy więcej, a zatem i lepiej.

Nie mam żadnych zastrzeżeń do poziomu i...

mocno autobiograficzna podróż z autorem, przez czas i przestrzeń - oczywiście głównie Polska, sporo Afryki, trochę Kaukazu i byłej Jugosławii. Mocny plus za ocenienie rzeczywistości w szerszym kontekście i nie szukanie na siłę prostych odpowiedzi.

mocno autobiograficzna podróż z autorem, przez czas i przestrzeń - oczywiście głównie Polska, sporo Afryki, trochę Kaukazu i byłej Jugosławii. Mocny plus za ocenienie rzeczywistości w szerszym kontekście i nie szukanie na siłę prostych odpowiedzi.

Nie znoszę polityki a tu jest jej sporo ciężko się czytało raczej nie dla mnie

Nie znoszę polityki a tu jest jej sporo ciężko się czytało raczej nie dla mnie

sprawnie napisane felietony, w tym awanturniczo - przygodowe. idealna na urlop

sprawnie napisane felietony, w tym awanturniczo - przygodowe. idealna na urlop

Ok, dobrze się czyta! Ciekawe przemyślenia autora.

Ok, dobrze się czyta! Ciekawe przemyślenia autora.