W pogoni za proroctwem

"W pogoni za proroctwem" to już ostatnia część trylogii. Podobało mi się patrzenie na wydarzenia rozgrywające się w Lyrianie z kilku perspektyw. Przygody Rachel oraz Jasona były ciekawe. Niestety, nadal nie przekonałam się do postaci Jasona. O ile Rachel bardzo rozwinęła się i w tej części stała się moją ulubienicą, tak Jason nadal był dla mnie obojętny. Rozczarował mnie również epilog. Mimo wszystko "Pozaświatowcy" to seria warta polecenia, zwłaszcza dla młodszych czytelników

"W pogoni za proroctwem" to już ostatnia część trylogii. Podobało mi się patrzenie na wydarzenia rozgrywające się w Lyrianie z kilku perspektyw. Przygody Rachel oraz Jasona były ciekawe. Niestety, nadal nie przekonałam się do postaci Jasona. O ile Rachel bardzo rozwinęła się i w tej części stała się moją ulubienicą, tak Jason nadal był dla mnie obojętny. Rozczarował mnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

według mnie absolutnie najlepszy cykl Brandona Mulla. od pierwszej do (przed) ostatniej strony nie mogłem przestać myśleć o Lyrianie, postaciach, intrygach. Książka praktycznie bez potknięć (oceniam tu cały cykl 3 tomów), może poza trochę miałkim ostatnim rozdziałem - tak jakby autor czuł się zmęczony i chciał do domu. Niezależnie od tego 10/10, czytałem ją z zaciekawieniem ze 3 razy.

według mnie absolutnie najlepszy cykl Brandona Mulla. od pierwszej do (przed) ostatniej strony nie mogłem przestać myśleć o Lyrianie, postaciach, intrygach. Książka praktycznie bez potknięć (oceniam tu cały cykl 3 tomów), może poza trochę miałkim ostatnim rozdziałem - tak jakby autor czuł się zmęczony i chciał do domu. Niezależnie od tego 10/10, czytałem ją z zaciekawieniem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dla osób lubiących fantastykę. Fajna trylogia, fabuła wciąga.

Dla osób lubiących fantastykę. Fajna trylogia, fabuła wciąga.

Pokaż mimo to

Wspaniałe, pełne zwrotów akcji, poświęceń i wybuchów zakończenie trylogii.

Wspaniałe, pełne zwrotów akcji, poświęceń i wybuchów zakończenie trylogii.

Pokaż mimo to

Ostatni tom to dalej świetna zabawa, ale odrobinę słabsza niż przy poprzednich częściach. Winne są rozmyślania i gdybania bohaterów o niczym, które fabularnie do niczego nie prowadzą. Tak więc mamy rozpisane na 10 kartek, jak planują wejść na łódź, zejść na plażę czy wejść do twierdzy, co dałoby się streścić w kilku zdaniach. Powinno wykasować się 1/4 książki, bo to naprawdę denerwuje, gdyż zwalnia akcję i powoduje, że chce się książkę odłożyć na potem. Drugi poważny minus to wyżywanie się autora na wszystkich najlepszych bohaterach, a oszczędzanie tych nijakich. Poza tymi dwoma minusami błędów większych nie widzę. Podobało mi się bardzo, że autor panował nad treścią i detalami, i często szczegół z pierwszego tomu miał znaczenie w trzecim.

Ostatni tom to dalej świetna zabawa, ale odrobinę słabsza niż przy poprzednich częściach. Winne są rozmyślania i gdybania bohaterów o niczym, które fabularnie do niczego nie prowadzą. Tak więc mamy rozpisane na 10 kartek, jak planują wejść na łódź, zejść na plażę czy wejść do twierdzy, co dałoby się streścić w kilku zdaniach. Powinno wykasować się 1/4 książki, bo to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie tak bardzo przesłodzona z satysfakcjonującym zakończeniem. Gandalf prowadzi wielką armię na bramy Mordoru, gdzie na dłuższą metę i tak nie ma szans, podczas gdy resztki drużyny pierścienia próbują wykonać tajną misję, która nawet jeśli się powiedzie to nie wiadomo czy przyniesie ostateczny sukces... A nie, to nieco inna opowieść ale bardzo podobna. Na pewno dużo przyjemniejsza w odbiorze. Polecam.

Nie tak bardzo przesłodzona z satysfakcjonującym zakończeniem. Gandalf prowadzi wielką armię na bramy Mordoru, gdzie na dłuższą metę i tak nie ma szans, podczas gdy resztki drużyny pierścienia próbują wykonać tajną misję, która nawet jeśli się powiedzie to nie wiadomo czy przyniesie ostateczny sukces... A nie, to nieco inna opowieść ale bardzo podobna. Na pewno dużo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

szkoda że to koniec

szkoda że to koniec

Pokaż mimo to

Brandon Mull jak zwykle zabłysnął pomysłowością i oddał do rąk czytelnika wspaniałe dzieło. To trzymająca w dużym napięciu książka, w której nie brakuję humoru. Moim zdaniem jest to najlepsza z trzech książek w tej serii. Odnosząc sie do fabuły, uważam, że jednak trochę za dużo osób zgineło i w wielu przypadkach pisarz mógł oszczędzić bohaterów takich jak np. Nedwin, Ferrin czy Nia. Z pozytywów: bardzo podoba mi się to, że na końcu książki autor zastosował inne rozwiązanie niż wielka bitwa. Jednakże, chociaż Brandon ma wiele pomysłów czytelnik może się już w tym wszystkim pogubić. Gdyby Mull zastosował trochę mniej skomplikowanych potoków wydarzeń z pewnością nie umniejszyłoby to wspaniałości jego dzieła.

Brandon Mull jak zwykle zabłysnął pomysłowością i oddał do rąk czytelnika wspaniałe dzieło. To trzymająca w dużym napięciu książka, w której nie brakuję humoru. Moim zdaniem jest to najlepsza z trzech książek w tej serii. Odnosząc sie do fabuły, uważam, że jednak trochę za dużo osób zgineło i w wielu przypadkach pisarz mógł oszczędzić bohaterów takich jak np. Nedwin, Ferrin...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

I właśnie tak Mull skopał mnie mentalnie. Zabił 3 moich ulubionych bohaterów, jeden po drugim. Przez tydzień mózg będzie trwał w książkowym świecie żałoby. To ta książka gdy stajesz całym sercem "za sprawą" a endomickie zaklęcia lub stalowe miecze az drżą w Twoim mózgu. Wybitna robota Panie Mill.

I właśnie tak Mull skopał mnie mentalnie. Zabił 3 moich ulubionych bohaterów, jeden po drugim. Przez tydzień mózg będzie trwał w książkowym świecie żałoby. To ta książka gdy stajesz całym sercem "za sprawą" a endomickie zaklęcia lub stalowe miecze az drżą w Twoim mózgu. Wybitna robota Panie Mill.

Pokaż mimo to

Hm, trochę mam z tym Brandonem Mullem problem. Z jednej strony jego książki leżą w Empiku na półce w dziale z lekturą dla najmłodszych, a ich jaskrawe okładki sugerują zawartość lekką, przyjemną i niekoniecznie ambitną. Do tego w opisach dowiadujemy się, że główni bohaterowie to nastolatki z gatunku młodszych, cudem przeniesieni do innego świata i oczywiście walczący o jego uratowanie, czyli motyw zgrany przez wszelakiej maści autorów do samego dna – i chyba nawet jeszcze trochę.

A potem zaczynamy lekturę i z pewnym zdziwieniem konstatujemy, że bohaterowie może i mają 13 lat, ale myślą, mówią i zachowują się jak dorośli. Potem widzimy, że wykreowany świat może i jest sztampowy, ale zbudowany konsekwentnie, plastycznie i jakkolwiek dziwnie to zabrzmi, wiarygodnie. Do tego dodajemy wyraziste postaci, które z miejsca wzbudzają naszą sympatię lub antypatię (Copernum anyone?), wielokrotnie akcentowane motywy przyjaźni, poświęcenia i bohaterstwa, które rodzi się w pocie, znoju i krwi. Co do tej ostatniej, jest jej sporo, trup ściele się całkiem gęsto i nie omija tych których zdążyliśmy w międzyczasie polubić. Do tego gdzieś w tle przewijają się motywy niezbyt gorących relacji z rodzicami albo dla odmiany, tęsknoty za szczęśliwym domem.

A wszystko to w towarzystwie ciekawej historii, która jakkolwiek nie powala oryginalnością, jest świetnie skonstruowana, nierzadko zaskakująca, a przede wszystkim wciąga. Tak, zgadza się, po same uszy.

Więc tak jak mówiłem, mam z tym Brandonem problem. Niby nic powinno wskazywać, że jego książki miałyby zainteresować dorosłego, a tymczasem interesują i nawet coś mi mówi, że dorosły znajdzie w nich więcej niż nastolatek. Nie żebym sugerował jakąś szczególną głębię przekazu czy artyzm formy, raczej odświeżenie prostych prawd ta temat tego co jest w życiu ważne i że warto być zawsze przyzwoitym.

Za to Brandonowi dziękuję, podobnie jak dziękowałem Astrid Lindgren za Braci Lwie Serce.

Polecam więc Pozaświatowców, to dobra lektura. Nawet bardzo.

P.S. zyskuje w wersji słuchanej :)

Hm, trochę mam z tym Brandonem Mullem problem. Z jednej strony jego książki leżą w Empiku na półce w dziale z lekturą dla najmłodszych, a ich jaskrawe okładki sugerują zawartość lekką, przyjemną i niekoniecznie ambitną. Do tego w opisach dowiadujemy się, że główni bohaterowie to nastolatki z gatunku młodszych, cudem przeniesieni do innego świata i oczywiście walczący o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to