Sama książka i styl pisania bardzo mi się spodobał. Jednak końcówka historii... Dla mnie trochę zbyt mroczna.

Sama książka i styl pisania bardzo mi się spodobał. Jednak końcówka historii... Dla mnie trochę zbyt mroczna.

Mocna książka. Przeze mnie pochłonięta bardzo szybko.
To nie jest pozycja dla każdego.
Do tej książki trzeba mieć inne podejście.
Nie każdy czytelnik zrozumie zamysł historii. Szkoda, że przez ignorancję i zamknięte umysły książka ma tak słabą ocenę.

Mocna książka. Przeze mnie pochłonięta bardzo szybko.
To nie jest pozycja dla każdego.
Do tej książki trzeba mieć inne podejście.
Nie każdy czytelnik zrozumie zamysł historii. Szkoda, że przez ignorancję i zamknięte umysły książka ma tak słabą ocenę.

książka, która raczej nie zostanie ze mną na długo

książka, która raczej nie zostanie ze mną na długo

Nie wiem, czegoś mi tu zabrakło... Spodziewałam się po tej książce czegoś bardziej pikantnego, zmysłowego, dosadnego. Klimat jakiś jest, ale ogólnie słabo... I niewiele tej Sycylii, która mnie tak cieszyła, kiedy kupowałam tę książkę. Ogólnie raczej przeciętnie.

Nie wiem, czegoś mi tu zabrakło... Spodziewałam się po tej książce czegoś bardziej pikantnego, zmysłowego, dosadnego. Klimat jakiś jest, ale ogólnie słabo... I niewiele tej Sycylii, która mnie tak cieszyła, kiedy kupowałam tę książkę. Ogólnie raczej przeciętnie.

Niby okay, ale spodziewałam się po tej książce czegoś więcej.

Niby okay, ale spodziewałam się po tej książce czegoś więcej.

Fantasmagoryczna, ciężka upałem literatura, faktycznie przypominająca filmy Polańskiego, językiem oddany klimat, w którym nie wiadomo, co jest prawdą, co ułudą, wrażeniem odnoszonym przez główną bohaterkę, niezwykła książka, niezwykła także tym, że szybko się ją kończy, co pozwala na jednorazowe kompletne zatopienie się w narracji, okiem popadającej w obłęd kobiety, która straciła dziecko, a razem z nim - rozum.

Fantasmagoryczna, ciężka upałem literatura, faktycznie przypominająca filmy Polańskiego, językiem oddany klimat, w którym nie wiadomo, co jest prawdą, co ułudą, wrażeniem odnoszonym przez główną bohaterkę, niezwykła książka, niezwykła także tym, że szybko się ją kończy, co pozwala na jednorazowe kompletne zatopienie się w narracji, okiem popadającej w obłęd kobiety, która...

MOCNE

MOCNE

Sycylia, miasto w pobliżu Etny. Upał i skwar. A w tym wszystkim kobieta, która coraz to bardziej pogrąża się w rozpaczy po utracie dziecka. Aby mogła dojść do pełni sił, ona i jej maż zatrudniają do pomocy w domu młodą dziewczynę z Ukrainy.

Powieść jest napisana niesamowicie – czytając, odczuwa się to samo co główna bohaterka (bo to jej oczami patrzymy na świat),ten sam żar, to samo gorąco, tą samą duchotę, która przenosi myśli ze szlaku logiki na zupełnie inną drogę. Tak jak dzień spędzony w upale toczy się leniwie, tak samo akcja powieści to właściwie drobne wydarzenia. One wszystkie spowodowane są zarówno rozpaczą głównej bohaterki (oraz tym, do czego ona prowadzi) jak i obecnością młodej dziewczyny, która coraz to bardziej zadomawia się u nich. Myśli głównej bohaterki, spędzającej większość czasu w domu, skupiają się na pogodzie oraz na zachowaniu męża i Ukrainki. Jednak wszystko, co się dzieje w ich domu jest bardzo niejednoznaczne, wielokrotnie można poddać w wątpliwość zdrowy rozsądek głównej bohaterki oraz to, jak ona postrzega świat – jednak nie mając pewności co do słuszności naszych spostrzeżeń.

Ciężko mi jest napisać cokolwiek więcej, aby niczego nie zdradzić, ale jeśli lubicie nietypowe powieści – a „Nieprzyzwoite” z pewnością do takich należy – to gorąco polecam.

Sycylia, miasto w pobliżu Etny. Upał i skwar. A w tym wszystkim kobieta, która coraz to bardziej pogrąża się w rozpaczy po utracie dziecka. Aby mogła dojść do pełni sił, ona i jej maż zatrudniają do pomocy w domu młodą dziewczynę z Ukrainy.

Powieść jest napisana niesamowicie – czytając, odczuwa się to samo co główna bohaterka (bo to jej oczami patrzymy na świat),ten sam...

Książka na początku wydawała się mdła, miałam nadzieję, ze fabuła jakoś się rozwinie, ale było jakoś tak nijako. Zakończenie,boże zakończenie,zakończenie to było coś ... na prawdę mnie poruszył o i nie mogła spać :) książka, którą z czystym sumieniem mogę polecić wszystkim :)

Książka na początku wydawała się mdła, miałam nadzieję, ze fabuła jakoś się rozwinie, ale było jakoś tak nijako. Zakończenie,boże zakończenie,zakończenie to było coś ... na prawdę mnie poruszył o i nie mogła spać :) książka, którą z czystym sumieniem mogę polecić wszystkim :)

W końcu książka, która nie jest jakimś tanim romansem, i nie udaje niczego. Nie czytało się łatwo tej książki, bo był to zapis "z głowy" głównej bohaterki, a w głowie tej nie działo się dobrze. Tam rodziło się szaleństwo. Bohaterka urodziła martwe dziecko i chyba od tego momentu zaczyna się równia pochyła. Chyba, bo niczego nie możemy być pewni w tej książce. Ona i jej mąż zatrudniają jako pomoc domową młodą Ukrainkę, która chyba ma zastąpić nieżyjące dziecko. Mąż chyba troszczy się o żonę, ale z tych szaleńczych strzępków wyławiamy, że ta troska to wlewanie w nią kropli nasennych i spędzanie nocy z młodą Ukrainką. Spędzanie nie takie jednoznaczne, bo za każdym razem mają dla bohaterki wytłumaczenie (i o dziwo - logiczne) - a to sobie rozmawiają, a to nie mogła zasnąć, a to oglądają telewizję. Ludmiła (młoda Ukrainka) chyba też nie pełni w domu funkcji, do jakiej została zatrudniona, bo w zasadzie nigdy jej nie ma. Chyba nieszczególnie dba o dom. Chyba wykrada bohaterce całą jej biżuterię. W ogóle z domu giną różne przedmioty, ale czasem okazuje się, że bohaterka je sama zniszczyła/schowała, czasem się okazuje, że są na swoim miejscu, a czasem nic się nie okazuje. Najstraszniejsze wydają mi się zapisy bohaterki dotyczące nieprzyjaznego domu i przyrody. Ciągle jej się wydaje, że dom żyje swoim życiem - że coś w nim hałasuje, że jest zaatakowany przez insekty, myszy, pleśń, wilgoć, że przecieka, nie oddycha. Zmieniające się pory roku też chyba odzwierciedlają stany psychiczne. Nie jesteśmy nawet pewni, czy w efekcie rzeczywiście mąż opuszcza żoną, a ona morduje Ukrainkę... . Niczego nie jesteśmy pewni. A nasza głowa potrafi być największym więzieniem.

W końcu książka, która nie jest jakimś tanim romansem, i nie udaje niczego. Nie czytało się łatwo tej książki, bo był to zapis "z głowy" głównej bohaterki, a w głowie tej nie działo się dobrze. Tam rodziło się szaleństwo. Bohaterka urodziła martwe dziecko i chyba od tego momentu zaczyna się równia pochyła. Chyba, bo niczego nie możemy być pewni w tej książce. Ona i jej mąż...