Uznanie za istotę inteligentną czy wręcz ludzką nawet na Ziemi często nie było traktowane jako powód do nadania równych praw, a co dopiero na odległej planecie. Co z tego, że to ludzie są tam obcymi przybyszami - historia lubi się powtarzać, a przykładów podbojów dalekich lądów i traktowania tamtejszych autochtonów z pewnością nie brakuje. Może za tysiące lat w końcu zdołamy rozwinąć się nie tylko technologicznie, ale i moralnie? Czy pewnego rodzaju niewola lub podobna zależność może być akceptowana, jeśli mimo wszystko stanowi układ najbardziej odpowiadający obu stronom?

Uznanie za istotę inteligentną czy wręcz ludzką nawet na Ziemi często nie było traktowane jako powód do nadania równych praw, a co dopiero na odległej planecie. Co z tego, że to ludzie są tam obcymi przybyszami - historia lubi się powtarzać, a przykładów podbojów dalekich lądów i traktowania tamtejszych autochtonów z pewnością nie brakuje. Może za tysiące lat w końcu...

Tak jak w przypadku poprzedniej części, opowieść jest sielankowa i lekka a także miła w czytaniu. Przygoda z kudłaczami niestety zakończy się równie szybko co rozpocznie bo nie są to zbyt obszerne powieści. Od tak książka na niedzielę aby odpocząć po ciężkim tygodniu. Jednak radość jaką sprawia pomimo tego jaka jest krótka jest bardzo duża i warta sięgnięcia na półkę.
Z pewnością na wielki plus działa opis rozumowania kudłaczy, ich zachowanie i beztroskość. Pod każdym względem przypominają małe dzieci i tak jak one dodają najwięcej uroku tej opowieści.
Polecam Wszystkim
Adrian Jeżak

Tak jak w przypadku poprzedniej części, opowieść jest sielankowa i lekka a także miła w czytaniu. Przygoda z kudłaczami niestety zakończy się równie szybko co rozpocznie bo nie są to zbyt obszerne powieści. Od tak książka na niedzielę aby odpocząć po ciężkim tygodniu. Jednak radość jaką sprawia pomimo tego jaka jest krótka jest bardzo duża i warta sięgnięcia na półkę.
Z...

Choć nadal dosyć dobrze się czyta, to przygody sympatycznych misiowatych tubylców z planety Zaratustra nie budzą tym razem wielkich emocji. Problemów do rozwiązania nawet więcej niż w części pierwszej, jednak nie zwiększa to atrakcyjności fabuły. Warto wszakże się z tym tomem uporać, by w nagrodę przejść do kolejnego - najlepszego w całej trylogii.

Choć nadal dosyć dobrze się czyta, to przygody sympatycznych misiowatych tubylców z planety Zaratustra nie budzą tym razem wielkich emocji. Problemów do rozwiązania nawet więcej niż w części pierwszej, jednak nie zwiększa to atrakcyjności fabuły. Warto wszakże się z tym tomem uporać, by w nagrodę przejść do kolejnego - najlepszego w całej trylogii.