Rewelacyjna książka. Naprawdę rzadko sięgam po polskich autorów, jednak ta pozycja zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Co prawda opis, który jest jednym dużym spoilerem trochę zepsuł mi przyjemność, lecz książka i tak zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Obie główne bohaterki i różnice między nimi są dobrze opisane. Choć dziecinna bezradność Uli trochę irytuje, to zachowanie Ewy budzi złość i sprzeciw. W końcu nikt nie ma prawa prześladować drugiej osoby tylko dlatego, że trochę inaczej się ubiera, czy po prostu jest sobą. Tu nawet nie chodzi o to, że Ewa jest rozpieszczoną księżniczką, lecz o jej bezwzględność i wręcz okrucieństwo. Nawet czytając fragmenty, które dzieją się w szpitalu odnosiłam wrażenie, że bardziej przeraża ją to, że wszystko może się wydać, niż fakt, że swoim zachowanie mogła doprowadzić do śmierci kuzynki. Natomiast postawa Uli wzbudziła u mnie ogromny podziw
i szacunek. Nie wiem, czy na jej miejscu postąpiłabym podobnie.

Rewelacyjna książka. Naprawdę rzadko sięgam po polskich autorów, jednak ta pozycja zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Co prawda opis, który jest jednym dużym spoilerem trochę zepsuł mi przyjemność, lecz książka i tak zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Obie główne bohaterki i różnice między nimi są dobrze opisane. Choć dziecinna bezradność Uli trochę irytuje, to zachowanie Ewy...

Mówi się, że z rodziną wychodzi się dobrze tylko na zdjęciach i 19-letnia Ewa pewnie zgodziłaby się z tym stwierdzeniem. Otóż dziewczyna, wraz młodszym bratem i rodzicami i uważa, że jej życie nie mogło być lepsze: mieszka w nowoczesnym domu, a do tego jest niezwykle piękna i popularna. Wydaje jej się, że nic nie mogłoby zniszczyć jej idealnego świata… do czasu. Pewnego dnia dowiaduje się, że do jej domu przyjeżdża na 2 tygodnie gruba i ruda kuzynka ze wsi, której Ewa zwyczajnie nie może znieść. Teraz istnieje ryzyko, że Ula nie tylko będzie psuła dziewczynie humor w domu, ale również może zniszczyć jej status szkolnej gwiazdy! Żeby temu zapobiec, blondynka postanawia wraz z przyjaciółmi uprzykrzyć namolnej kuzynce życie tak, by ta nie tylko wyjechała wcześniej z miasta, ale też już nigdy tu nie wróciła. Plan, wydawać by się mogło, idealny. Jednak jego skutki okażą się poważniejsze niż ktokolwiek mógł przewidzieć.
Podstawowym problemem tej książki jest jej długość. Wszystko dzieje się bardzo szybko, niektóre wydarzenia wydają się albo wepchnięte na siłę albo niepotrzebne. Głównie, dlatego, że większości wątków poświęcono zbyt mało czasu by mogły rozwinąć się. Zabrakło mi też jakiegoś elementu zaskoczenia. Autorka starała się w pewnym momencie zaskoczyć czytelnika, ale wszystko zepsuł opis z tyłu książki, na którym zwyczajnie był dość duży spoiler. Nie byłoby to problemem, gdyby postawiono nacisk na wewnętrzną zmianę charakterów i światopoglądów postaci, ale tak nie jest.
Następnie mamy bohaterów, którzy nie są jacyś szczególnie interesujący. Tak jak wcześniej pisałam, Ewa jest bardzo ładną blondynką, o charakterze stereotypowego szkolnego prześladowcy, która zaczyna niszczyć życie dobrej i niewinnej Uli. Reszta postaci nie odgrywa żadnej większej roli. Obie są dość nijakie i nie są zbyt interesujące, jako postaci.
Po przeczytaniu tej książki jestem w stanie wskazać tylko dwie zalety i to raczej szukając już na siłę. Otóż zawsze warto pochwalić autorkę za poruszenia tematu prześladowania w szkole oraz braku akceptacji otoczenia. Nie jest to najlepsza próba, ale warto pochwalić za chęci. Widać też w pewnych momentach, że był jakiś pomysł na historię, ale ponownie, książka jest tak krótka, że wszystko przypomina bardziej ogólny zarys, który przez przypadek został dany do druku.
Mówiąc szczerze, jestem naprawdę zawiedziona. Praktycznie nic w tej książce nie gra tak jak powinno i wielka szkoda, bo gdyby poświęcić „Lekcji życia” trochę więcej czasu, moglibyśmy mieć całkiem dobrą książkę dla młodzieży. Czy mogę jednak komuś ją polecić? Cóż, jeżeli nie macie, co czytać i szukacie krótkiej książki na jedno popołudnie, to można spróbować. Reszta niech kupi/wypożyczy coś innego.
***
(Zapraszam również na mojego bloga z recenzjami: http://recenzje-ksiazek-okularnicy.blogspot.com/)

Mówi się, że z rodziną wychodzi się dobrze tylko na zdjęciach i 19-letnia Ewa pewnie zgodziłaby się z tym stwierdzeniem. Otóż dziewczyna, wraz młodszym bratem i rodzicami i uważa, że jej życie nie mogło być lepsze: mieszka w nowoczesnym domu, a do tego jest niezwykle piękna i popularna. Wydaje jej się, że nic nie mogłoby zniszczyć jej idealnego świata… do czasu. Pewnego...

Kolejna książka z mojej szkolnej biblioteki. Poziom, moim zdaniem, bardzo niski. Dość oklepana historia, trochę moralizująca, jak książki z mojego dzieciństwa. Postaci niezbyt wiarygodne i rozwinięte, a zakończenie (szczególnie ostatnie zdanie) zrobione bardzo "na szybko" i bardzo słabo. Wciąż brakuje dobrej literatury dla młodzieży, którą naprawdę warto byłoby polecać i czytać.

Kolejna książka z mojej szkolnej biblioteki. Poziom, moim zdaniem, bardzo niski. Dość oklepana historia, trochę moralizująca, jak książki z mojego dzieciństwa. Postaci niezbyt wiarygodne i rozwinięte, a zakończenie (szczególnie ostatnie zdanie) zrobione bardzo "na szybko" i bardzo słabo. Wciąż brakuje dobrej literatury dla młodzieży, którą naprawdę warto byłoby polecać i...

Dumna Ewa z miasta i jej najnormalniejsza kuzynka Ula ze wsi to dwie glowne bohaterki. Ula na dwa tygodnie przyjezdza do Ewy, bede razem mieszkac w Ewy pokoju, uczyc sie w jednej szkole. Ewa nie chce kuzynki, ani w domu, ani w szkole. Swoim zachowaniem i planami wobec Uli, doprowadza do tragedii. Jednak i jej zycie utrze nosa. Ksiazka pokazuje jak pietnowane sa osoby odbiegajace zarowno skromniejszym i biedniejszym lub po prostu zwyklym ubiorem / wygladem, rozniace sie tym ze sa po prostu soba , sa szczere i mile i chca sie tylko zaprzyjaznic i poznac kogos nowego. Nie pasujesz tu, zrobimy wszystko bys tu nie wrocil.

Dumna Ewa z miasta i jej najnormalniejsza kuzynka Ula ze wsi to dwie glowne bohaterki. Ula na dwa tygodnie przyjezdza do Ewy, bede razem mieszkac w Ewy pokoju, uczyc sie w jednej szkole. Ewa nie chce kuzynki, ani w domu, ani w szkole. Swoim zachowaniem i planami wobec Uli, doprowadza do tragedii. Jednak i jej zycie utrze nosa. Ksiazka pokazuje jak pietnowane sa osoby...

W bibliotece znalazłam na stoliczku tę oto książkę i pomyślałam: "No, co tam... Może być fajne". Taaa... oczywiście.

Tematem wiodącym powieści "Lekcja życia" jest "gorzka" przyjaźń dwóch kuzynek, licealistek. Jedna ze wsi, Ula, przeciętna, dość naiwna i "prosta" dziewczyna przyjeżdża w odwiedziny do swojej kuzynki z miasta - Ewy, ładnej, atrakcyjnej blondynki. Ewa gardzi Ulą, nie chce się nią zajmować itd. Obie w tym czasie chodzą do tej samej klasy. Wizyta Uli w mieście kończy się dość tragicznie. Ula, cały czas poniżana przez kuzynkę i jej środowisko, doprowadzona do rozpaczy wybiega ze szkoły i wpada wprost pod koła samochodu, trafiając do szpitala. Czy dziewczyny będą w stanie ostatecznie się porozumieć i polubić?

Zacznijmy od początku - czyli od przeczytania opisu. Wy też zauważacie to rażące w oczy "itd"? Na warsztatach literackich nauczono mnie, że w ten sposób nie wolno (wręcz jest to zakazane) pisać w książkach. Jest to nieprofesjonalne. A tu proszę - "itd" znajduje się już na okładce!

Ale to nie jedyne błędy, które występują w "Lekcji życia". Każdy wprawiony czytelnik zauważy w czasie czytania takie błędy ortograficzne jak: "Mimo, że" - gdzie przecież przecinek stawiamy przed całym tym połączeniem, jak również "Mi" na początku zdania zamiast "Mnie". Wnioski? Ta książka nie jest profesjonalnie przygotowana do wydania. Czy możemy zatem sądzisz, że treść będzie udana? Nie.

Historia Ewy i Uli jest banalna. Takie książki powinny zostać głęboko ukryte w szafie traktowane jako trofeum przygotowujące do kolejnego pisania - trofeum tego rodzaju nie daje się do wydania. Oprócz niedopatrzeń edytorskim, znajdujemy również tutaj niedopatrzenia autorskie. Mam wrażenie, że autorka sama nie wiedziała, co tak naprawdę chce nam przekazać.

Książki nie polecam. Jest mdła, nieciekawa. Co prawda czyta się ją szybko - ale tylko dlatego, że z czystym sumieniem można omijać tekst. Co jest dla mnie trochę dziwne, bo z tego co zauważyłam, nie jest to jedyna książka Martyny Jacewicz, która wyszła z założenia, że jej czytelnicy pomimo przeczytania całej treści, nie będą wiedzieli, co chciała im przekazać - postanowiła to na końcu napisać.

W bibliotece znalazłam na stoliczku tę oto książkę i pomyślałam: "No, co tam... Może być fajne". Taaa... oczywiście.

Tematem wiodącym powieści "Lekcja życia" jest "gorzka" przyjaźń dwóch kuzynek, licealistek. Jedna ze wsi, Ula, przeciętna, dość naiwna i "prosta" dziewczyna przyjeżdża w odwiedziny do swojej kuzynki z miasta - Ewy, ładnej, atrakcyjnej blondynki. Ewa gardzi...

Dała mi ją do przeczytania babcia,historia dość banalna i przewidywalna.

Dała mi ją do przeczytania babcia,historia dość banalna i przewidywalna.

Mimo niechęci do drugiej osoby,nie powinniśmy jej tego okazywać...
LEKCJA ŻYCIA

Ostatnio przeczytałam bardzo ciekawą książkę Martyny Jacewicz pt : ,,Lekcja życia ''. Ewa-piękna blondynka z miasta dowiaduje się , że przyjedzie do niej kuzynka ze wsi - Ula-przeciętna , naiwna dziewczyna przy kości o rudych włosach . Już w pierwszych chwilach po przyjeździe kuzynki , Ewa czuje do niej niechęć i nie chce mieć z nią nic wspólnego . Gdy okazuje się , że Ula będzie chodziła przez dwa tygodnie do szkoły z Ewa , ta postanawia uprzykrzyć życie kuzynce . Dziewczyna ze wsi ze względu swojego wyglądu i stylu ubierana zostaje poniżana w szkole , co doprowadza ją do rozpaczy . W końcu nie wytrzymuje - wybiega ze szkoły i wpada prosto pod nadjeżdżający samochód ,po czym trafia do szpitala . Czy Ewa zrozumie swoje naganne zachowanie wobec kuzynki? Czy dziewczyny będą w stanie się pogodzić? Dowiecie się czytając tę książkę .

Mimo niechęci do drugiej osoby,nie powinniśmy jej tego okazywać...
LEKCJA ŻYCIA

Ostatnio przeczytałam bardzo ciekawą książkę Martyny Jacewicz pt : ,,Lekcja życia ''. Ewa-piękna blondynka z miasta dowiaduje się , że przyjedzie do niej kuzynka ze wsi - Ula-przeciętna , naiwna dziewczyna przy kości o rudych włosach . Już w pierwszych chwilach po przyjeździe kuzynki , Ewa...

strasznie prosta jak historyjka w brawo. nie polecam strata czasu

strasznie prosta jak historyjka w brawo. nie polecam strata czasu

Pospolita historia, przejaskrawieni bohaterowie - typowa książka dla jedenastolatek ( choć ja czytając ją w tym wieku byłam wielce zażenowana)

Pospolita historia, przejaskrawieni bohaterowie - typowa książka dla jedenastolatek ( choć ja czytając ją w tym wieku byłam wielce zażenowana)

Dla nastolatek 13 letnich krótka to się nawet szybko czyta niczym nie wyróżniającą się książka a czasem nawet mdła od szarości lub zwyczajności

Dla nastolatek 13 letnich krótka to się nawet szybko czyta niczym nie wyróżniającą się książka a czasem nawet mdła od szarości lub zwyczajności