Ogromna przyjemność! I jak dobrze,że różni się od serialu. Bardzo dobrze się czyta, niezmiennie mnie opowieści o Władku,Michale ,Bronku i Janku nie nudzą i mimo,że prawie znam na pamięć budzą ciągle emocje.

Ogromna przyjemność! I jak dobrze,że różni się od serialu. Bardzo dobrze się czyta, niezmiennie mnie opowieści o Władku,Michale ,Bronku i Janku nie nudzą i mimo,że prawie znam na pamięć budzą ciągle emocje.

Uwielbiam! Główni bohaterowie skradli moje serce w serialu i w kolejnej części ich przygód opisanych w książce.

Uwielbiam! Główni bohaterowie skradli moje serce w serialu i w kolejnej części ich przygód opisanych w książce.

Książka bardzo dobra, ale nie ma w niej niczego odkrywczego, co by czytelnika zadziwiło. Znacząco różni się od wersji telewizyjnej, choć nie znaczy to nic złego. Niekoniecznie jednak dobre jest takie rozplanowanie akcji, jakie ma miejsce w książce. Ostatnia akcja jest potraktowana wręcz po macoszemu, napisana jakby na szybko, z kolei inne zdarzenia, dużo mniej ważne, są rozpisane i ciągnięte przez kilka rodzajów. Lars Rainer jest tak samo świetną postacią, sposób jego wykreowania zadziwia i nie daje jednoznacznej odpowiedzi po której strony barykady on stoi. To samo można powiedzieć o Tadeuszu, niby został przedstawiony jako postać stojąca po jednej stronie, ale jego wewnętrzne dylematy nie potwierdzają tego.

Książka bardzo dobra, ale nie ma w niej niczego odkrywczego, co by czytelnika zadziwiło. Znacząco różni się od wersji telewizyjnej, choć nie znaczy to nic złego. Niekoniecznie jednak dobre jest takie rozplanowanie akcji, jakie ma miejsce w książce. Ostatnia akcja jest potraktowana wręcz po macoszemu, napisana jakby na szybko, z kolei inne zdarzenia, dużo mniej ważne, są...

Ostatnia już część cyklu. Podobała mi się równie mocno co poprzednie części. Jestem wielką fanką serialu i jak się okazuje książek też. Polecam każdemu kogo interesuje tematyka II wojny światowej i temu, kto po prostu chce dobrze spędzić swój czas.

Ostatnia już część cyklu. Podobała mi się równie mocno co poprzednie części. Jestem wielką fanką serialu i jak się okazuje książek też. Polecam każdemu kogo interesuje tematyka II wojny światowej i temu, kto po prostu chce dobrze spędzić swój czas.

Drugi tom "Czasu honoru" jest równie dobry jak pierwszy. Jarosław Sokół bardzo ciekawie opisuje zarówno losy bohaterów jak i życie w okupowanej Warszawie. Polecam!

Drugi tom "Czasu honoru" jest równie dobry jak pierwszy. Jarosław Sokół bardzo ciekawie opisuje zarówno losy bohaterów jak i życie w okupowanej Warszawie. Polecam!

Polecam czytelnikom , którzy lubią tematykę wojenna. Książka jest świetna , jak również serial. Opisy Warszawy oraz wątki z historii pobudzają wyobraźnie. Moja ocena to 10/10

Polecam czytelnikom , którzy lubią tematykę wojenna. Książka jest świetna , jak również serial. Opisy Warszawy oraz wątki z historii pobudzają wyobraźnie. Moja ocena to 10/10

Jak najbardziej nie polecam. Książka oparta na tępych schematach,narracja nudna,świata przedstawiony niedopracowany.Nie wnosi nic nowego i ciekawego do historii II wojny światowej.Pod względem językowym napisana surowo i topornie.

Jak najbardziej nie polecam. Książka oparta na tępych schematach,narracja nudna,świata przedstawiony niedopracowany.Nie wnosi nic nowego i ciekawego do historii II wojny światowej.Pod względem językowym napisana surowo i topornie.

Polecam.

Polecam.

Serial "Czas honoru" bardzo lubię i cieszę się, że takie historyczno--wojenno-kostiumowe produkcje, coraz częściej powstają w naszym kraju. Jednak książka jest zlepkiem wydarzeń, które nijak mają się do akcji toczącej się w serialu... Nie chcę krytykować, ale czas akcji, ba! bohaterowie są poplątani z pomieszanym. Inny rok, inne nazwisko, inne fakty, inne wydarzenia. Niemniej - przeczytać książkę do niejakiego innego spojrzenia - można. Ja powstrzymam się od słów krytyki. Po prostu wolę grę aktorską, którą zaprezentowało na serio grono bardzo dobrze dobranych aktorów i mam do "Czasu honoru" sentyment. Książka, która wygląda jak skrót scenariusza filmowego - tak naprawdę nie byłaby mi do szczęścia potrzebna ;)

Serial "Czas honoru" bardzo lubię i cieszę się, że takie historyczno--wojenno-kostiumowe produkcje, coraz częściej powstają w naszym kraju. Jednak książka jest zlepkiem wydarzeń, które nijak mają się do akcji toczącej się w serialu... Nie chcę krytykować, ale czas akcji, ba! bohaterowie są poplątani z pomieszanym. Inny rok, inne nazwisko, inne fakty, inne wydarzenia....

Kolejna część przygód polskich Cichociemnych pochłonęła mnie bez reszty. Oczywiście polecam nie tylko fanom serialu, bo dla tych jest to pozycja obowiązkowa. Cieszy fakt, że powstają takie książki, bo można poznawać historię naszego kraju, a wszystko to łącząc przyjemne z pożytecznym.

Kolejna część przygód polskich Cichociemnych pochłonęła mnie bez reszty. Oczywiście polecam nie tylko fanom serialu, bo dla tych jest to pozycja obowiązkowa. Cieszy fakt, że powstają takie książki, bo można poznawać historię naszego kraju, a wszystko to łącząc przyjemne z pożytecznym.