Bezpowrotna góra. Baśnie japońskie

BAŚNIOWA JAPONIA

Baśnie to coś o wiele więcej, niż tylko opowieści do snucia dzieciom najlepiej przed snem, zawierające poza samą interesującą treścią przesłanie i pochwałę pewnych konkretnych postaw. To także (przede wszystkim?) świadectwo swoich czasów, a zarazem rzut oka na kulturę, w której powstały. Właśnie dlatego słowo „baśnie” kojarzy nam się tak egzotycznie. I w ten kontekst doskonale wpasowuje się tam „Bezpowrotna góra”, który zabiera nas do odległej Japonii.

Od opowieści o odważnym i walecznym młodym księciu Haitamagusuku, który na wieść o urodzie pięknej księżniczki Tomanomino z dalekiego królestwa, wyrusza zdobyć jej rękę, i historii Yasuny który pomógł uciec lisowi umykającemu przed polowaniem, przez opowiadanie o człowieku, który pod względem posiadania miał wszystko, a jednak czegoś mu brakowało oraz przypowieści o rzece, przez którą nikt nie potrafił się przeprawić, po baśnie o spotkaniu sieroty z żurawiem i ofiarach składanych władczyni trzęsawiska. Mityczne stworzenia, samurajowie, potwory, księżniczki, skarby, miłość, istoty nie z tej ziemi, demony i bogactwo przyrody. Rozległość opowieści jest wielka, ale łączy je jedno – morał płynący z ich treści. I niesamowita barwność.

Bo baśnie japońskie są przecież, jak wszystkie inne baśnie świata. Niosą ze sobą te same wartości, promują takie same postawy i potępiają to samo. Są uniwersalne, jak wszystkie inne, a jeśli przyjrzeć się im bliżej, bez problemu dostrzega się coś innego – powtarzające się motywy znane na całym świecie, a to z baśni właśnie, to znów z mitologii czy literatury antycznej. Różni je tylko sceneria i miejsce stworzenia, choć wszystkie korzenie mają wspólne. To wprawdzie tylko dwadzieścia jeden opowieści z niezliczonego ogromu japońskich przekazów ludowych, ale po „Bezpowrotnej górze” widać, jak trafny jest to wybór. Czasem krótkie, czasem dłuższe, rozbudowane, dynamiczne. Nie tyle przetłumaczone, jak raczej napisane na nowo według tradycyjnych podań i legend, co zauważa sam autor, stanowią doskonałe wprowadzenie do świata baśni z kraju kwitnącej wiśni.

Całość została prosto, tradycyjnie zilustrowana (tradycyjnie w sensie dla naszych europejskich gustów),pięknie wydana w twardej oprawie i z czcionką, która ułatwia samodzielną lekturę młodym czytelnikom, warta jest poznania i zagłębienia się w ten świat. Polecam tak spragnionym baśniowych historii dzieciom, jak i ciekawym ich dorosłym, którzy odnajdą w nich o wiele więcej, niż tylko opowieści dla najmłodszych.

Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/05/14/bezpowrotna-gora-basnie-japonskie-zbigniew-kiersnowski-piotr-fafrowicz/

BAŚNIOWA JAPONIA

Baśnie to coś o wiele więcej, niż tylko opowieści do snucia dzieciom najlepiej przed snem, zawierające poza samą interesującą treścią przesłanie i pochwałę pewnych konkretnych postaw. To także (przede wszystkim?) świadectwo swoich czasów, a zarazem rzut oka na kulturę, w której powstały. Właśnie dlatego słowo „baśnie” kojarzy nam się tak egzotycznie. I w...

Mukashi banashi-baśnie po japońsku, czyli dawno dawno temu, w odległej krainie, albo tuż za miedzą, dzieją się cuda niestworzone.

Klechdy te, niczym się, w zasadzie nie różnią, od już poznanych baśni i bajek.Mamy tu do czynienia, albo ze sprytnym parobkiem, który swoją mądrością i zaradnością, zdobywa serce pięknej, niekoniecznie królewny, bądź bohatera, który uwalnia mieszkańców od złowrogiego stwora, którego, za nic nie można się było pozbyć.Czarodziejskie perły które, dają wieczne szczęście, to również motyw jednej z nich.Każda, lub prawie każda z nich kończy się frazą"i żyli długo i szczęśliwie i żyją tak do dziś".

W tej formie przekazane są dążenia, do takich wartości, jak przyjaźń, czy miłość.Zło prawie zawsze przegrywa, a dobro i pokój obejmują cały świat.Ciekawe i zajmujące opowieści dla każdego, polecam.

Mukashi banashi-baśnie po japońsku, czyli dawno dawno temu, w odległej krainie, albo tuż za miedzą, dzieją się cuda niestworzone.

Klechdy te, niczym się, w zasadzie nie różnią, od już poznanych baśni i bajek.Mamy tu do czynienia, albo ze sprytnym parobkiem, który swoją mądrością i zaradnością, zdobywa serce pięknej, niekoniecznie królewny, bądź bohatera, który uwalnia...

Gratka zarówno dla miłośników baśni, jak i folkloru i mitologii japońskiej. Polecam.

Gratka zarówno dla miłośników baśni, jak i folkloru i mitologii japońskiej. Polecam.

Audiobook czytany rewelacyjnie przez Pana Jana Peszka. Piękna narracja - plastyczna. A baśnie - czarodziejskie. Brzmiące obco wyrazy nie przeszkadzają, lecz podkreślają jeszcze niezwykłość tych opowieści: {moci}, Jamamba, geta... I nawet nastolatki dają się zaczarować. Pozycja godna polecenia.

Audiobook czytany rewelacyjnie przez Pana Jana Peszka. Piękna narracja - plastyczna. A baśnie - czarodziejskie. Brzmiące obco wyrazy nie przeszkadzają, lecz podkreślają jeszcze niezwykłość tych opowieści: {moci}, Jamamba, geta... I nawet nastolatki dają się zaczarować. Pozycja godna polecenia.

Uwielbiam baśnie. A gdy tylko ukazała się pierwsza książka z serii Baśnie Świata wydawnictwa Media Rodzina (był to „Żółty Smok”),zakochałam się w tej serii.

Jedyne, czego bym pragnęła, to aby wszystkie tomy były równie grube jak pierwszy. Im więcej baśni, tym lepiej.

Japońskich baśni jest 21, a wiele z nich uroczo znajomych; przypominają mi Kopciuszka, Szklaną Górę – w całości, albo jedynie we fragmentach. Ale nawet w tych podobnie brzmiących historiach, których motywy są znajome, szczegóły są wciąż interesujące i przyciągają uwagę. Chciałabym też zaznaczyć za autorem, że „nie jest to bezpośrednie tłumaczenie – raczej nowa interpretacja oparta wyłącznie na oryginalnych japońskich źródłach”.

http://whispering-tales.blogspot.com/2013/06/mukashi-banashi-bezpowrotna-gora-basnie.html

Uwielbiam baśnie. A gdy tylko ukazała się pierwsza książka z serii Baśnie Świata wydawnictwa Media Rodzina (był to „Żółty Smok”),zakochałam się w tej serii.

Jedyne, czego bym pragnęła, to aby wszystkie tomy były równie grube jak pierwszy. Im więcej baśni, tym lepiej.

Japońskich baśni jest 21, a wiele z nich uroczo znajomych; przypominają mi Kopciuszka, Szklaną Górę – w...

Baśnie naprawdę fajne i ciekawe i w zasadzie wszystko byłoby ok, gdyby nie pewien przykry szczegół. Moim zdaniem dużym minusem tej książki są brzydkie ilustracje. W książce która w jednej trzeciej wypełniona jest obrazkami, trudno nie mieć uwag pod adresem ilustratora. Ja mam pretensję co do ich wątpliwej jakości.
Zamieszczone ilustracje są toporne, bardzo "dziecinne" i tak ubogie w jakiekolwiek wartości estetyczne, że cała przyjemność z czytania idzie na marne, kiedy widzi się takie bohomazy. Ani nie jest to odzwierciedlenie japońskiej sztuki, ani nie jest to też wyraz dobrej tradycji dawnych książek/książeczek dla dzieci bogato ilustrowanych szkicem, czy kolorowymi rysunkami.
Z jednej strony można powiedzieć, że należą się słowa uznania za pomysł (bo coraz rzadziej drukuje się książki z graficznymi wstawkami),z drugiej jednak ręce opadają, gdy się widzi taką farsę.

Baśnie naprawdę fajne i ciekawe i w zasadzie wszystko byłoby ok, gdyby nie pewien przykry szczegół. Moim zdaniem dużym minusem tej książki są brzydkie ilustracje. W książce która w jednej trzeciej wypełniona jest obrazkami, trudno nie mieć uwag pod adresem ilustratora. Ja mam pretensję co do ich wątpliwej jakości.
Zamieszczone ilustracje są toporne, bardzo "dziecinne" i tak...

Czasami lubię się poczuć jak małe dziecko. W przypadku takich książek należy zwrócić uwagę nie tylko na ich treść, ale także na oprawę.
"Bezpowrotna Góra. Baśnie japońskie" to piękne wydanie pięknych powieści, z cudownymi, klimatycznymi ilustracjami. Być może nie każdemu przypadną do gustu, jednak mnie spodobały się niezmiernie :)
Podczas lektury książki cały czas towarzyszyła mi przyjemna myśl, że będę mogła czytać te baśnie swoim dzieciom. Może nie wszystkie, bo niektóre z nich będą mogły je przyprawić o senne koszmary - pełno w nich diabłów, wiedźm i duchów, ale są i takie, które można trochę starszym dzieciakom poczytać. Według mnie uczą one dobroci, że dobre uczynki zostaną nagrodzone i że "fortuna kołem się toczy".
Dziękuję mojemu "Mikołajowi", który podarował mi tę książkę pod choinkę :)

Czasami lubię się poczuć jak małe dziecko. W przypadku takich książek należy zwrócić uwagę nie tylko na ich treść, ale także na oprawę.
"Bezpowrotna Góra. Baśnie japońskie" to piękne wydanie pięknych powieści, z cudownymi, klimatycznymi ilustracjami. Być może nie każdemu przypadną do gustu, jednak mnie spodobały się niezmiernie :)
Podczas lektury książki cały czas...

Lubię baśnie. Kocham literaturę. Ubóstwiam Japonię.
Generalnie mam bardzo dobre zdanie o książce. Otrzymałam ją na urodziny i prawie natychmiast zaczęłam czytać. W ciągu tygodnia skończyłam, żałowałam, że tych opowieści nie było więcej. Pod pewnymi względami podobne do literatury europejskiej, pod innymi - wręcz przeciwnie.
Moją uwagę przyciągnęły oryginalne, stylowe ilustracje, niczym nie przypominające obrazków we wcześniej czytanych przeze mnie książkach. Na początku uznałam je za wyjątkowo brzydkie, ale potem przyjrzałam im się dokładniej, obejrzałam kilka następnych i doszłam do wniosku, że jednak bardzo przypominają XIX wieczne obrazy najznamienitszych malarzy Kraju Kwitnącej Wiśni. Z książki dowiedziałam się też co nieco o kuchni, wierzeniach, filozofii i religii Japończyków, nauczyłam wymawiać wyrazy japońskie, trudne dla przeciętnego Polaka.
Naprawdę warto przeczytać.

Lubię baśnie. Kocham literaturę. Ubóstwiam Japonię.
Generalnie mam bardzo dobre zdanie o książce. Otrzymałam ją na urodziny i prawie natychmiast zaczęłam czytać. W ciągu tygodnia skończyłam, żałowałam, że tych opowieści nie było więcej. Pod pewnymi względami podobne do literatury europejskiej, pod innymi - wręcz przeciwnie.
Moją uwagę przyciągnęły oryginalne, stylowe...