Ebook. I bardzo dobrze,że są takie książk.

Ebook. I bardzo dobrze,że są takie książk.

Ciekawa książka przygodowo-kryminalna w stylu retro. Nic wybitnego, ale czyta się dobrze. Kontynuuję serię.

Ciekawa książka przygodowo-kryminalna w stylu retro. Nic wybitnego, ale czyta się dobrze. Kontynuuję serię.

Już dawno się tak nie męczyłem z książką. Akcja dzieje się w czasach fabrykanckiej Łodzi? Równie dobrze mogłaby toczyć się w Koluszkach, Kołobrzegu albo Poznaniu. Miałem wrażenie, że Autor dowiedział się o paru ciekawostkach o Łodzi i wrzucił je do swej powieści tylko po to, aby uwiarygodnić swoją historię. Zdaniem Autora XIX wieczna Łódź to dymiące fabryki, fabrykanci i jakaś hołota. Wow. Absurd goni absurd (rozbawił mnie wątek z silnikowym rowerem...),historia się "nie klei' i prawdę mówiąc było mi zupełnie obojętne, co stanie się z głównymi bohaterami. Nie wspomnę już o zupełnie nieprzekonującym i dośc płytkim (nomen omen) finale.
Nie, nie sięgnę po więcej.

Już dawno się tak nie męczyłem z książką. Akcja dzieje się w czasach fabrykanckiej Łodzi? Równie dobrze mogłaby toczyć się w Koluszkach, Kołobrzegu albo Poznaniu. Miałem wrażenie, że Autor dowiedział się o paru ciekawostkach o Łodzi i wrzucił je do swej powieści tylko po to, aby uwiarygodnić swoją historię. Zdaniem Autora XIX wieczna Łódź to dymiące fabryki, fabrykanci i...

Autor znakomicie oddał atmosferę mojego rodzinnego miasta, Łodzi. W prologu i epilogu jest to Łódź współczesna, w głównej części książki – Łódź z końca XIX wieku, z jej wielonarodowościową społecznością i problemami gwałtownie rozwijającego się miasta z przemysłem włókienniczym.
Samej akcji się nie czepiam, bo to dla mnie była rzecz drugorzędna, ale działo się dużo, bohaterowie byli sympatyczni, a autor zgrabnie wplótł akcję w realia tamtejszej Łodzi. Dobry lektor Artur Ziajkiewicz.
Polecam, szczególnie Łodzianom.

Autor znakomicie oddał atmosferę mojego rodzinnego miasta, Łodzi. W prologu i epilogu jest to Łódź współczesna, w głównej części książki – Łódź z końca XIX wieku, z jej wielonarodowościową społecznością i problemami gwałtownie rozwijającego się miasta z przemysłem włókienniczym.
Samej akcji się nie czepiam, bo to dla mnie była rzecz drugorzędna, ale działo się dużo,...

Jedynym plusem tej książki jest zawarty w niej opis XIX wiecznej Łodzi. Ogrom bezbarwnych postaci przewijających się po książce wprowadza jedynie zamęt, który nie daje się zapamiętać. Początek książki zupełnie odklejony od całości historii i nie wiadomo czemu służący. Podobnie ma się sprawa z zakończeniem.
Tego co znajduje się pomiędzy początkiem i zakończeniem książki, nie potrafię nawet ocenić, bo zupełnie nie mogłam wciągnąć się w akcję. Wiało nudą od samego początku. Nie polecam.

Jedynym plusem tej książki jest zawarty w niej opis XIX wiecznej Łodzi. Ogrom bezbarwnych postaci przewijających się po książce wprowadza jedynie zamęt, który nie daje się zapamiętać. Początek książki zupełnie odklejony od całości historii i nie wiadomo czemu służący. Podobnie ma się sprawa z zakończeniem.
Tego co znajduje się pomiędzy początkiem i zakończeniem książki,...

Oddaje klimat m. Łódź z końca XIX wieku. Fabuła niebanalna, wiele wątków i zwrotów akcji. Dobra rozrywka.

Oddaje klimat m. Łódź z końca XIX wieku. Fabuła niebanalna, wiele wątków i zwrotów akcji. Dobra rozrywka.

Krzysztof Beśka nie należy do grona gwiazd i gwiazdek rodzimej literatury kryminalnej, których nazwiska piętrzą się w zestawieniach bestsellerów. Trochę szkoda. Bliżej mu też do Marka Krajewskiego niż do Remigiusza Mroza, i to nie tylko dlatego, że akcja powieści dzieje się w XIX wieku, a nie współcześnie.
Przede wszystkim, w przeciwieństwie do wielu kolegów i koleżanek po piórze, Beśka popracował nad tłem i klimatem. Wiele scen dzieje się w półmroku, w zaułkach, na ponurych podwórkach - tak dobrze współgra to z niewesołą narracją, rozpiętą między porwaniami dzieci a tajemniczymi morderstwami (psst, żeby nie zdradzić za dużo).
Ponadto, i to chyba najbardziej rzuca się w oczy, autor zapoznał się z historią fabrykanckiej Łodzi i uczynił z niej niemal równoprawnego bohatera opowieści. Mamy w "Trzecim brzegu Styksu" nie tylko porządnie zarysowaną topografię miasta, ale też stosunki społeczne w nim panujące. Liczne przykłady pokazują, że nie jest to niezbędny element powieści kryminalnej, ale w tym przypadku zdecydowanie działa na plus.
Można też książce co nieco zarzucić, ot chociażby nieskrępowane awanturniczo-superbohaterskie szarże głównego bohatera, czasem aż do przesady efektowne (i niewiarygodne). Ostatecznie jednak to literatura rozrywkowa, w dodatku z nadprogramową wartością w postaci miejskich smaczków, i jako taka wypada bardzo dobrze.

Krzysztof Beśka nie należy do grona gwiazd i gwiazdek rodzimej literatury kryminalnej, których nazwiska piętrzą się w zestawieniach bestsellerów. Trochę szkoda. Bliżej mu też do Marka Krajewskiego niż do Remigiusza Mroza, i to nie tylko dlatego, że akcja powieści dzieje się w XIX wieku, a nie współcześnie.
Przede wszystkim, w przeciwieństwie do wielu kolegów i koleżanek po...

W egzemplarzu przyniesionym z biblioteki znalazłam na końcu ołówkiem uczyniony wpis: "klimat i styl nieudolnie zerżnięte z Krajewskiego". Powiedzmy litościwie, że autora na pewno inspirowali inni pisarze, ale osobiście na pierwszym miejscu postawiłabym tutaj raczej Borysa Akunina. Inne zapożyczenia też można byłoby znaleźć, choćby z Upiora w operze czy też Arsena Lupin Leblanca, ewentualnie nawet Niziurskiego z Panem Samochodzikiem. Abstrahując jednak od literackiego obycia autora, uważam, że powieść jest nieco nierówna. Jest w niej kilka wątków, które nie zostały do końca dociągnięte i wyjaśnione (albo też wyjaśnienia są niesatysfakcjonujące, nielogicznie). Są też jakieś urywki wątków bez dalszego ciągu, jakby całość miała być bardziej obszerna, potem autor z czegoś zrezygnował, ale tekstu nie przejrzał dokładnie i nie usunął niepotrzebnych już fragmentów. Poza tym brakuje mi spójności między wątkiem głównym ("przewoźnika Charona") a porwaniami dzieci, coś tam autor natrącił, ale nie jest to przekonujące. Najpoważniejszy mój zarzut jednak dotyczy logiki - inżynieryjne przedsięwzięcie będące właściwie fundamentem powieści jest po prostu nierealne. Szczególnie czasowo! Od strony literackiej trochę powolnie się akcja rozwija, bez jakiegoś większego napięcia, więcej jest tu może strony obyczajowej niż czysto detektywistycznej. Generalnie jednak czytało się z przyjemnością (a już na pewno bez obrzydzenia, jak przy ostatnich naturalistycznych powieściach Krajewskiego). Moją uwagę zwróciła też staranna szata graficzna powieści, przyjemna dla oka i wprowadzająca czytelnika w klimat.

Łodzi nie znam i podnoszone w paru recenzjach zarzuty, że autor nie wykazał się znajomością lokalnej topografii są mi obce. Natomiast zbitek słów "włóczka wełny" podniósł mi ciśnienie.

W egzemplarzu przyniesionym z biblioteki znalazłam na końcu ołówkiem uczyniony wpis: "klimat i styl nieudolnie zerżnięte z Krajewskiego". Powiedzmy litościwie, że autora na pewno inspirowali inni pisarze, ale osobiście na pierwszym miejscu postawiłabym tutaj raczej Borysa Akunina. Inne zapożyczenia też można byłoby znaleźć, choćby z Upiora w operze czy też Arsena Lupin...

Moje pierwsze spotkanie z autorem. Na plus warto zapisać bogato odmalowane tło przemysłowej Łodzi, przywołujące skojarzenia z "Ziemią Obiecaną". Sympatię wzbudzają również główni bohaterowie, każdego z nich autor wprowadza dość obszernymi opisami, co mocno wpływa na objętość książki. Czy z korzyścią dla czytelnika - moim zdaniem niekoniecznie. Na uwagę zasługuje także piękna okładka i karty otwierające obie części powieści. Książka wygląda obiecująco, fan kryminałów retro bezbłędnie namierzy ją na sklepowej półce i pochwyci z zainteresowaniem.
Jako miłośnik powieści kryminalnych, zwracam uwagę przede wszystkim na samą intrygę, a ta w książce Krzysztofa Beśki jest zdecydowanie najsłabszym elementem. Autor zdaje się nieco gubić w swojej własnej fabule, a w jej rozwiązaniu dzieją się rzeczy kompletnie absurdalne. Dam autorowi jeszcze jedną szansę i zabiorę się za kontynuację pt. "Pozdrowienia z Londynu", ale uczciwie przyznam, że wiary we mnie mało :)

Moje pierwsze spotkanie z autorem. Na plus warto zapisać bogato odmalowane tło przemysłowej Łodzi, przywołujące skojarzenia z "Ziemią Obiecaną". Sympatię wzbudzają również główni bohaterowie, każdego z nich autor wprowadza dość obszernymi opisami, co mocno wpływa na objętość książki. Czy z korzyścią dla czytelnika - moim zdaniem niekoniecznie. Na uwagę zasługuje także...

Naprawdę dobry kryminał retro.Klimatycznie kojarzy mi się z obrazem Łodzi przedstawionym w Ziemi Obiecanej, ale wiadomo nie ten kaliber. Spodziewałam się nudy a było ciekawie.Chcę kontynuować tę podróż.

Naprawdę dobry kryminał retro.Klimatycznie kojarzy mi się z obrazem Łodzi przedstawionym w Ziemi Obiecanej, ale wiadomo nie ten kaliber. Spodziewałam się nudy a było ciekawie.Chcę kontynuować tę podróż.