Wybitność tej książki polega na tym, że Batszewa Dagan jako jedyna z ocalałych z Holokaustu mówi o sprawach, o których nikt nie odważył się mówić, a które powracają do niej każdego dnia. Porusza tematy kobiecej codzienności w obozie koncentracyjnym, tyle że ta codzienność odgrywa się w istnym piekle na ziemi. Poruszające i niezmiernie szczere wiersze autorki pozostają na długo w pamięci, schowane gdzieś w zakamarkach podświadomości, z której takie tematy boją się ujrzeć światło dzienne. Niektóre z wierszy są wręcz żenujące i wstrząsające. A przecież to zwykła codzienność, codzienność Żydówki ,,Tam''.
Miałam ogromną przyjemność spotkania i porozmawiania z Batszewą Dagan, zadania jej najbardziej krępujących pytań, na który tylko ona potrafi odpowiadać. Jest osobą niezmiernie autentyczną i niestety mało znaną w Polsce, gdzie się urodziła i spędziła większość swojego życia. Podziwiam jej ogromną siłę i chęć mówienia, przełamania milczenia wszystkich narodów w tych sprawach, dotkniętych tak wielką zbrodnią.
Poezję Pani Dagan polecam jedynie tym naprawdę zagłębionym w filozofii Holokaustu. Dla tych, którzy dopiero weszli w tą tematykę, dopiero co się nią zainteresowali, poezja ta będzie zbyt mocna.
Książkę bardzo trudno zdobyć na polskim rynku. Jest dostępna tylko w księgarniach obozu Auschwitz.

Wybitność tej książki polega na tym, że Batszewa Dagan jako jedyna z ocalałych z Holokaustu mówi o sprawach, o których nikt nie odważył się mówić, a które powracają do niej każdego dnia. Porusza tematy kobiecej codzienności w obozie koncentracyjnym, tyle że ta codzienność odgrywa się w istnym piekle na ziemi. Poruszające i niezmiernie szczere wiersze autorki pozostają na...