„Pod osłoną lasu” autorstwa Rebecci Franke

Historia opowiedziana nam w książce wydarzyła się naprawdę. Prawdziwi bohaterowie i ich prawdziwe zdarzenia odbywały się w straszliwych czasach holokaustu. Książka opowiada o losach Żydowskiej rodziny która aby ocalić swoje życie musiała być zdolna do poświęceń,zmierzyć się z odwagą i nie ulec swoim słabością.

Lektura niezwykle wzruszająca,opowiada o bardzo ważnych aspektach co w szczególności teraz w czasach wojny pomiędzy Rosją a Ukrainą są dla nas ważne ale i bardzo przykre czy bolesne. Historia ta jeszcze bardziej chwyta za serce przez swoją autentyczność wiemy że ta historia w rzeczywistości miała miejsce i takie sytuacje dzieją się w XXI wieku co jest niedopomyślenia! Książka pełna bólu,niesprawiedliwości i nieludzkiego podejścia do życia. Jeżeli chodzi o styl pisania mnie bardzo dobrze się ją czytało w ogóle nie czułam że jest to reportaż bardziej czytało mi się to jak thriller. Na pewno jedna z najlepszych pozycji literatury faktu jakie miałam okazję przeczytać ! Serdecznie wam polecam


Recenzja z mojego ig @zuziawydro

„Pod osłoną lasu” autorstwa Rebecci Franke

Historia opowiedziana nam w książce wydarzyła się naprawdę. Prawdziwi bohaterowie i ich prawdziwe zdarzenia odbywały się w straszliwych czasach holokaustu. Książka opowiada o losach Żydowskiej rodziny która aby ocalić swoje życie musiała być zdolna do poświęceń,zmierzyć się z odwagą i nie ulec swoim słabością.

Lektura niezwykle...

Piękna książka o historii żydowskiej rodziny Rabinowiczów. Książka oparta na faktach i wspomnieniach pisana przez autorkę przez 5 lat. Zaczyna się jeszcze przed wojną. Potem oglądamy własnymi oczami gehennę żydów w getcie w mieście Zdzięcioł, likwidację getta, chowanie się żydów w wykopanym schronie i wreszcie ucieczkę z getta. Przez dwa lata chowali się w Puszczy Białowieskiej zmagając się z głodem, chorobami, tyfusem i mrozem. Po wojnie emigrują do Ameryki. Po 10 latach pobytu w Stanach przypadkowo spotykają mężczyznę, któremu Miriam Rabinowicz ocaliła w getcie życie. Zostaje on mężem jej córki.
Jest to opowieść trzymająca w napięciu o okrutnych czasach nienawiści, ale też opowieść o wielkim poświęceniu, o miłości, o pomocy innym. Rodzina Rabinowiczów celebruje swoją przeszłość opowiadając wnukom o wszystkim, co przeżyli. Polecam każdemu gdyż jest to wielka gloryfikacja życia i miłości.

Piękna książka o historii żydowskiej rodziny Rabinowiczów. Książka oparta na faktach i wspomnieniach pisana przez autorkę przez 5 lat. Zaczyna się jeszcze przed wojną. Potem oglądamy własnymi oczami gehennę żydów w getcie w mieście Zdzięcioł, likwidację getta, chowanie się żydów w wykopanym schronie i wreszcie ucieczkę z getta. Przez dwa lata chowali się w Puszczy...

Słońce świeci jasno, bardzo jasno...wiatr wieje, rzeka płynie, rozpościera się piekny widok, ptaki przelatuja powoli, bardzo powoli....i...właśnie tego w jakichkolwiek książkach nie lubię, zwlasza historycznych. Rozwlekanie, szczegóły, tak niepotrzebne, które rozpraszają i nie pozwalają skupić się na faktach. Na tym co ważne. Najważniejsze. Trochę skakania, z tematu na temat, z osób na osoby. Wyczuwam za dużo koloru, ubarwianie jeśli chodzi o literaturę wojenną jest zbędne. Wyczuwam domysły. Gdyby nie zdjęcia, byłabym skłonna uwierzyć, że czytam powieść, fikcję.
Mimo wszystko wylapujac te ciekawsze momenty z calosci da się przebrnąć. Czasami mniej znaczy więcej a czasami na odwrót...im więcej słów tym mniej konkretów...a mi właśnie na takowych zależy.
Mogę polecić, tym którym nie przeszkadza to, co przeszkadza mi:)

Słońce świeci jasno, bardzo jasno...wiatr wieje, rzeka płynie, rozpościera się piekny widok, ptaki przelatuja powoli, bardzo powoli....i...właśnie tego w jakichkolwiek książkach nie lubię, zwlasza historycznych. Rozwlekanie, szczegóły, tak niepotrzebne, które rozpraszają i nie pozwalają skupić się na faktach. Na tym co ważne. Najważniejsze. Trochę skakania, z tematu na...

.
⭐Recenzja⭐

🌲"Pod osłoną lasu" to prawdziwa historia żydowskiej rodziny, która cudem ocalała z Holokaustu.

🌲Rodzina Rabinowiczów ucieka z Getta, i schronienie znajdują w Puszczy Białowieskiej.
Życie w lesie było bardzo trudne. Zmagali się z brakiem pożywienia, zimnem oraz szerzącymi się chorobami, które dziesiątkowały ludzi. Pomimo tego przeżyli, i po zakończeniu wojny przedostali się do Włoch, a później do Ameryki.
Ich historia inspiruje i pokazuje, że zawsze nawet w najgorszej sytuacji trzeba mieć nadzieję.

🌲Lubicie literaturę faktu?
Ja bardzo i dlatego często sięgam po książki o tematyce wojennej i obozowej. Już od najmłodszych lat ten temat niezwykle mnie interesował, i przeczytałam mnóstwo tego typu książek. Ta historia wywołała we mnie mnóstwo emocji, a ciężkie przeżycia rodziny niezwykle mnie wzruszyły. Podziwiałam ich za odwagę i tego, iż pomimo beznadziejnej sytuacji, byli w stanie także pomóc innym ludziom. Ich historia pokazuje, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Uratowanie przed śmiercią chłopca- Filipa sprawiło, że po latach odnalazł on kobietę, która mu pomogła, a Ruth jej córka okazała się miłością jego życia.

Jeśli lubicie książki o drugiej wojnie światowej, przetrwaniu, poświęceniu i odwadze to gorąco zachęcam was do jej przeczytania.

.
⭐Recenzja⭐

🌲"Pod osłoną lasu" to prawdziwa historia żydowskiej rodziny, która cudem ocalała z Holokaustu.

🌲Rodzina Rabinowiczów ucieka z Getta, i schronienie znajdują w Puszczy Białowieskiej.
Życie w lesie było bardzo trudne. Zmagali się z brakiem pożywienia, zimnem oraz szerzącymi się chorobami, które dziesiątkowały ludzi. Pomimo tego przeżyli, i po zakończeniu wojny...

Dobra lektura dla miłośników literatury faktu, prawdziwych historii, biografii, tematyki wojennej i o Zagładzie. Dobra książka na trudne czasy, historia z happy endem. Ciekawe spojrzenie na przedwojenne Kresy II RP, gdzie w małych miasteczkach mieszkali obok siebie Polacy, Żydzi, Białorusini.

Dobra lektura dla miłośników literatury faktu, prawdziwych historii, biografii, tematyki wojennej i o Zagładzie. Dobra książka na trudne czasy, historia z happy endem. Ciekawe spojrzenie na przedwojenne Kresy II RP, gdzie w małych miasteczkach mieszkali obok siebie Polacy, Żydzi, Białorusini.

Co jakiś czas sięgam po literaturę faktu, ponieważ lubię poszerzać horyzonty i dowiadywać się, nad czym aktualnie ślęczą historycy, dziennikarze czy socjolodzy. Interesuje mnie zwłaszcza wszystko, co jest związane z II wojną światową. Co prawda napisano już wiele, ale uważam, że zawsze znajdzie się jeszcze jakieś wydarzenie godne uwagi i głębszej analizy. Rebecca Frankel odkryła przede mną fragment historii, o którym do tej pory nie miałam pojęcia. Książkę napisała z sercem, ponieważ miała przyjemność poznać część rodziny, której dotyczy ta konkretna historia. Tworzyła ją kilka lat, by jak najwierniej odtworzyć i przedstawić losy dzielnych ludzi.

Rodzina Rabinowiczów wiodła skromne, ale szczęśliwe życie. Córki Moryca i Miriam były zdrowe, kobieta spełniła swoje marzenie, prowadząc skład apteczny. Cieszyli się szacunkiem i mieli mnóstwo znajomych. Niestety nadeszły czarne chmury a ich dotychczasowe życie zamieniło się w koszmar. Okupacja niemiecka, nienawiść rasowa, selekcje, getto, ucieczka w las.
Czy rzeczywiście Matka Natura udzieliła im schronienia?
Jak można przetrwać w lesie podczas silnych mrozów, zwałów śniegu, chorób, śmierci, chowając się przed oddziałami niemieckimi i kolaborantami, którzy liczyli na nagrodę za odnalezienie i złapanie Żyda?
Czy rodzina Rabinowiczów wśród dramatów zobaczy światełko w tunelu?
Czy nie stracą nadziei na lepsze czasy i nie utracą człowieczeństwa?

Pomimo trudnej tematyki lekturę czytało się szybko i nie było większych zgrzytów. Autorka starała się przedstawić historię ukrywającej się w lesie rodziny rzetelnie i przy tym nie zarzucić czytelnika masą faktów, więc lektura nie była nużąca, ale interesująca i poruszająca od pierwszej do ostatniej strony. Nie epatowała też nadmiarem przemocy i krwawymi opisami. Autorka wyszła ze słusznego założenia, że każdy ma pojęcie, że podczas wojny nikt nikogo nie głaskał po głowie, że działy się rzeczy tak makabryczne, że pisarze najbardziej krwawych horrorów byliby zszokowani pomysłowością i okrucieństwem. Książka wniosła pewien powiew optymizmu, ponieważ ukazała, że nawet w strasznych, brutalnych czasach niektórzy wciąż potrafią być dobrzy, przepełnieni empatią, z narażeniem życia ratować innych. Historia przekazana w książce przekazuje i przekonuje, że dobre uczynki wracają. Rodzina Rabinowiczów mimo okropności wojny, prześladowań, ukrywania się w lesie i morza cierpienia wciąż potrafili cieszyć się życiem, sobą, stanąć na nogi i zacząć wszystko od nowa. Oto czym jest miłość, rodzina i ogromna chęć przetrwania.

Na końcowych stronach zostały zamieszczone materiały, które wyszukała i wykorzystała podczas pisania Rebecca Frankel. Każdy więc może samodzielnie poszerzyć swoją wiedzę, jeśli stwierdzi, że o jakimś wydarzeniu chciałby wiedzieć więcej. Przez pewien czas będę w zupełnie inny sposób patrzeć na las rozpościerający się za moimi oknami. Polecam książkę Waszej uwadze. Trzeba pamiętać o tym, co miało miejsce, by starać się unikać błędów z przeszłości. Trzeba pamiętać, że zło lubi się odradzać, a historia kołem się toczy.

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuję PORADNI K.

Co jakiś czas sięgam po literaturę faktu, ponieważ lubię poszerzać horyzonty i dowiadywać się, nad czym aktualnie ślęczą historycy, dziennikarze czy socjolodzy. Interesuje mnie zwłaszcza wszystko, co jest związane z II wojną światową. Co prawda napisano już wiele, ale uważam, że zawsze znajdzie się jeszcze jakieś wydarzenie godne uwagi i głębszej analizy. Rebecca Frankel...