Zbiór króciutkich opowiadań, opartych zwykle na interesującym pomyśle. Raczej brak tu kolorów jasnych. Zwykle mamy jakieś przygnębienie, niepokój, delikatną grozę, niepewność, bezsens, przegraną, cierpienie i śmierć. Autor chętnie posługuje się alegorią, metaforą, niedopowiedzeniem. Niemal każda historia opowiedziana jest w surrealistycznej tonacji absurdu, bywa z groteskowym, gorzkim humorem.

Buzzatiego interesują tematy które mieszczą się w zbiorze wspólnym dla kultury, społeczeństwa, życia i śmierci, przemijania, bezsilności wobec świata i losu, jednostki poddanej opresyjnym naciskom. Człowiek zwykle stoi na pozycji przegranej, fatalistycznie zdeterminowanej. Wobec przyrody, nieznanego, społecznej organizacji, samego siebie. Czasem koncept bywa ewidentny od samego początku, puenta nijak wtedy nie zaskakuje, jednak wydaje się, że główną wartością takiego tekstu jest obserwacja zachowania bohatera wobec pajęczej sieci fatum - samooszukiwanie się, próba zachowani twarzy, uświadomienia bezsilności, ostateczne poddanie nieuniknionemu. Człowiek jest zawsze słaby, pętla zawsze się zaciska, a zrozumienie, jeśli nadejdzie, to nieodmiennie najczarniejszy moment. Samo nasuwa się skojarzenie ze stylem Franza Kafki.

Proza to liryczna, bez eksplozji, mocno depresyjna. Po lekturze, zwłaszcza w większej dawce, osoby podatne mogą mieć kłopoty emocjonalne.
10/10

Zbiór króciutkich opowiadań, opartych zwykle na interesującym pomyśle. Raczej brak tu kolorów jasnych. Zwykle mamy jakieś przygnębienie, niepokój, delikatną grozę, niepewność, bezsens, przegraną, cierpienie i śmierć. Autor chętnie posługuje się alegorią, metaforą, niedopowiedzeniem. Niemal każda historia opowiedziana jest w surrealistycznej tonacji absurdu, bywa z...

Te opowiadania to takie smakowite kąski - często absurdalne, ale skłaniające do refleksji. Pamiętam swoje zauroczenie i stan "przepadnięcia". Jaka szkoda, że był to jedyny dostępny po polsku wtedy wybór opowiadań tego autora. Całość ukazała się wiele lat później. Polecam!

Te opowiadania to takie smakowite kąski - często absurdalne, ale skłaniające do refleksji. Pamiętam swoje zauroczenie i stan "przepadnięcia". Jaka szkoda, że był to jedyny dostępny po polsku wtedy wybór opowiadań tego autora. Całość ukazała się wiele lat później. Polecam!

Jak zwykle Buzzati wsysa nas w akcję swoich opowiadań, choć chwilami wydaje nam się, że tkwimy w jakimś absurdzie. Jednak czytamy, bo mamy nadzieję, jak w "Pustyni Tatarów".
Trochę coś w stylu Kafki. Ciekawe, czy znał utwory swojego kolegi z Czech?
Może ktoś odkryje ten sposób Buzzatiego, na bezwzględne wciąganie w akcję utworu :).

Jak zwykle Buzzati wsysa nas w akcję swoich opowiadań, choć chwilami wydaje nam się, że tkwimy w jakimś absurdzie. Jednak czytamy, bo mamy nadzieję, jak w "Pustyni Tatarów".
Trochę coś w stylu Kafki. Ciekawe, czy znał utwory swojego kolegi z Czech?
Może ktoś odkryje ten sposób Buzzatiego, na bezwzględne wciąganie w akcję utworu :).

Książka Dino Buzattiego Polowanie na smoka z falkonetem jest zbiorem nie długich opowiadań, na które przypadkowo natknąłem się i za sprawą opisu postanowiłem sięgnąć po książkę. Zapowiadała się ciekawie, bo lubię takie kafkowskie klimaty. Zarazem obawiałem się, bo nie znałem autora. Jednak z niecierpliwię czekałem na to co dostanę w opowiadaniach od Dino Buzzatiego.

Zaczynając od zbioru opowiadań swoją przygodę z twórczością autora nie mogłem przypuszczać, że dostanę świetnie skonstruowane opowieści mające drugie dno pod warstwą przedziwnych wypadków i kreowanej rzeczywistości. Już od pierwszych stron zostajemy wciągnięci w niesamowity świat jaki stworzył Buzzati, gdzie zwykli ludzie, prości i nie skomplikowani są świadkami dziwnych fantastycznych zdarzeń. Starając się zrozumieć otaczający świat dostrzegają, że nie wszystko jest takie jak wydaje się na pierwszy rzut oka. Spotykamy w zbiorze opowiadania tajemnicze, przerażające i groteskowe. Gdzie bohaterowie są postawieni w sytuacji pełnej niesamowitości, niepokoju i szukania odpowiedzi na temat otaczającej ich rzeczywistości. Niektóre są opatrzone subtelnym humorem, absurdalnością i surrealizmem, który pojawia się tutaj często. Dlatego są zabawne i przedziwne zarazem. Wystarczy wspomnieć na przykład o opowiadaniu z toczącą kroplą wody lub Polowanie na smoka z falkonetem. Niektóre mające kilka stron, inne trochę większe, ale również ciekawe. Każde tutaj opowiadanie ma w sobie to coś i trzeba przyznać, że czyta się wspaniale. Autor w swoich opowieściach porusza tematykę samotności ludzi, odizolowania, upływającego czasu, nieskończoności, przemijania i pojawiającej się śmierci, która jest nieunikniona. Dlatego podczas czytania opowiadają nabierają swojego własnego wymiaru i posiadają drugie dno do odkrycia.

Książka Polowanie na smoka z falkonetem jest zbiorem opowiadań w klimacie kafkowskim, gdzie groteska, fantastyka, surrealizm, nieraz opowieści z pogranicza snu i jawy tworzą niezwykły klimat samych historii. Autor zderza prostych ludzi szukających własnej drogi z czymś absurdalnym, groźnym i tajemniczym. Poszukują wyjścia z sytuacji, ale żyjący jakby we własnym świecie. Nie zwracający uwagi na wszystko co się dzieje są zamknięci, pełni smutku i osamotnieni. Próbujący czasami zbuntować się wobec otaczającej ich rzeczywistości, odkryć co pod nią kryje się lub biorący swój los taki jaki jest bez sprzeciwu postawieni przed faktem dokonanym. Wtopieni w rzeczywistość nie widzą sposobności ucieczki od niej, pełni lęku i uczucia osamotnienia, które im towarzyszy. Opowiadania kończą się szybko pozostawiając niedopowiedzenie, możliwość własnej interpretacji i potęgując narastający klimat grozy. Zakończenia są niezwykłe i zastanawiające. Pozostawiają po sobie tajemnicę, mrok i uczucie niepokoju po czytaniu
Książka Polowanie na smoka z falkonetem jest niezwykłym zbiorem opowiadań, znakomitym i niezwykle ciekawym. Autor stworzył własne światy z dbałością o szczegóły, z malarskim zacięciem, w które wsiąkamy i dajemy się porwać w wir historii oraz bohaterów. Obraz rzeczywistości jaki dostajemy jest pełny groteski i surrealizmu jak w utworach Kafki, z którym jest porównywany nie bez powodu. Jednak sam stworzył własny styl wykorzystując normalną rzeczywistość, tajemnicę, grozę, groteskę, czasami absurd i humor do stworzenia historii, które zawierają niepokój, klimat i drugie dno do odkrycia. Sięgając po zbiór opowiadań spodziewałem się bardziej fantastyki, może czasami humorystycznej, a dostałem w zupełności coś innego. Bardziej mrocznego, przedziwnego i absurdalnego niż oczekiwałem. Jestem zadowolony z otrzymanych opowiadań pełnych tajemnic, niepokoju i czającej się groźby, przy których spędziłem miło czas. Autor pomimo długości opowiadań potrafi wciągnąć i tworzyć klimatyczne opowieści do przeczytania wiele razy. Każdą z historii można interpretować na własny sposób. Same zakończenia jak wspominałem wcześniej są krótkie, ale przynoszące niedomówienia i pozostawiają po sobie groźbę.

Książka Polowanie na smoka z falkonetem jest świetnym, nawet można powiedzieć znakomitym zbiorem opowiadań. Zawierający historie świetnie napisane, przemyślane, klimatyczne i wciągające. Dla fanów kafkowskich klimatów, grozy i poszukujących ciekawych lektur będzie w sam raz. Każdy powinien tutaj znaleźć coś dla siebie. Sam nie jeden raz jeszcze powrócę do Polowanie na smoka z falkonetem i chętnie sięgnę po inne jego książki jakie napisał. Polecam wszystkim bez wyjątku.

Książka Dino Buzattiego Polowanie na smoka z falkonetem jest zbiorem nie długich opowiadań, na które przypadkowo natknąłem się i za sprawą opisu postanowiłem sięgnąć po książkę. Zapowiadała się ciekawie, bo lubię takie kafkowskie klimaty. Zarazem obawiałem się, bo nie znałem autora. Jednak z niecierpliwię czekałem na to co dostanę w opowiadaniach od Dino...

Zbiór kilkunastu opowiadań, zapewne pisanych na przestrzeni wielu lat, bo widać w niektórych różnice jakości.

To mój pierwszy kontakt z Buzzatim. Autor wręcz maluje słowami, każda fraza, każde zdanie to pociągnięcie pędzla. Treść opowiadań jest bardzo różna, choć generalnie można powiedzieć, że oglądamy obrazy ludzkich emocji wywołanych ciągiem zdarzeń, tak jakbyśmy spacerowali po galerii. Co opowiadanie, to nowy obraz, kolory, postacie, światłocień i pomysł.

Czy warto? Na pewno. Zresztą kilka pierwszych opowiadań na dobre wciągnie czytelnika. Niedosłowność Buzzatiego i zaskakujące pointy są wystarczającą nagrodą za każdą przeczytaną historię.

Zbiór kilkunastu opowiadań, zapewne pisanych na przestrzeni wielu lat, bo widać w niektórych różnice jakości.

To mój pierwszy kontakt z Buzzatim. Autor wręcz maluje słowami, każda fraza, każde zdanie to pociągnięcie pędzla. Treść opowiadań jest bardzo różna, choć generalnie można powiedzieć, że oglądamy obrazy ludzkich emocji wywołanych ciągiem zdarzeń, tak jakbyśmy...

Bardzo dobry zbiór opowiadań, muszę przyznać, że większość z nich zrobiła na mnie spore wrażenie. Opowiadania pokazują świetnie sytuacje z życia codziennego - jak wszystko co usłyszymy lub postrzegamy to w głównej mierze wytwór naszej wyobraźni.

Bardzo dobry zbiór opowiadań, muszę przyznać, że większość z nich zrobiła na mnie spore wrażenie. Opowiadania pokazują świetnie sytuacje z życia codziennego - jak wszystko co usłyszymy lub postrzegamy to w głównej mierze wytwór naszej wyobraźni.

Naprawdę fajny zbiór dobrze napisanych opowiadań.

Naprawdę fajny zbiór dobrze napisanych opowiadań.

"Polowanie na smoka z falkonetem" to zbiór opowiadań Włocha Dina Buzzatiego. W jego skład wchodzą 23 utwory, które zaskakują różnorodnością i niepohamowaną wyobraźnią. Wszystko jest lekko alegoryczne, odrealnione i goteskowe, jak chociażby w opowiadaniu o kropli, która wspina się po schodach w pewnej kamienicy, albo w utworze tytułowym, o polowaniu na smoka. Jest też opowiadanie opisujące defiladę wojskową w której najważniejszym punktem jest przemarsz jednostki bomby atomowej. Mamy jeszcze np. Boga, który w wigilijną noc nagle znika z kościoła, a sekretarz biskupa wyrusza na desperackie poszukiwania zaginionego- jak widać tematyka naprawdę różnorodna. Niektóre opowiadania wypełnione są grozą, inne humorem, ale łączy je jedno- wszystkie opisują współczesnego człowieka, i przedstawiają go raczej w złym świetle. Gorzkie przesłanie, które odczytujemy w tych na pozór humorystyczno-fantastycznych utworach, ich drugie dno i oryginalność pisarstwa Buzzatiego stanowią największe zalety "Polowania na smoka z falkonetem"
Czytałam, że Buzzati bywa porównywany z Kafką i Poe, wg mnie faktycznie jest sporo wspólnych elementów, ale nie zmienia to faktu, że Buzzati jest diabelnie oryginalnym pisarzem.

To jeden z ciekawszych zbiorów opowiadań jakie czytałam ostatnimi czasy 👍

"Polowanie na smoka z falkonetem" to zbiór opowiadań Włocha Dina Buzzatiego. W jego skład wchodzą 23 utwory, które zaskakują różnorodnością i niepohamowaną wyobraźnią. Wszystko jest lekko alegoryczne, odrealnione i goteskowe, jak chociażby w opowiadaniu o kropli, która wspina się po schodach w pewnej kamienicy, albo w utworze tytułowym, o polowaniu na smoka. Jest też ...

Autor z niesamowitym wyczuciem opisane światy swoich bohaterów czyni bliskimi naszym problemom. Nawet, jeśli jest to polowanie na smoka, przeglądamy niczym w lustrze charaktery postaci, zauważając w nich ponadczasową mentalność ludzi małych, niedoskonałych i pewnych siebie. Poznajemy również rozterki ducha, który nie mogąc zaznać spoczynku, szuka miejsca u dawnych przyjaciół. Dopiero po śmierci możemy się dowiedzieć, czy byli nimi naprawdę? Jeszcze w materii ducha i wiary - kiedy nie chcemy podzielić się w Wigilię z wędrowcem (czy to przyjaciel, żebrak, nieznajomy, zbłąkany) swoim rodzinnym świętem i radością, odchodzi od nas dobro (Bóg - jak wspomniał autor),bo czy na nie zasługujemy będąc egoistami? Kierownik administracji w przedsiębiorstwie to człowiek zajęty "ważnymi sprawami", licznymi telefonami i spotkaniami z innymi "ważnymi osobami". Cały dzień stara się napisać list miłosny do swojej najdroższej, jednak co chwilę odrywają go od kartki papieru liczne ważne sprawy. Zanim dzień dobiegnie końca, nieskończony list wydaje się idiotyczną pisaniną do osoby, której nie zna. Czy praca jest aż tak istotna, by zapominać o sprawach osobistych, z których wylania się szczęście i spełnienie jako osiągnięcie celu w życiu?
Autor przeprowadza nas przez różne domy, przygody i płynące z tego nauki, które do jednych trafią, innym - solą w oku lub zostaną niezrozumiałe przez ignorantów.

Autor z niesamowitym wyczuciem opisane światy swoich bohaterów czyni bliskimi naszym problemom. Nawet, jeśli jest to polowanie na smoka, przeglądamy niczym w lustrze charaktery postaci, zauważając w nich ponadczasową mentalność ludzi małych, niedoskonałych i pewnych siebie. Poznajemy również rozterki ducha, który nie mogąc zaznać spoczynku, szuka miejsca u dawnych...

Przedzierając się przez groteskowe i absurdalne sytuacje nagle uświadomiłem sobie, że jestem zauroczony tym bezmiarem niedorzeczności, który mnie otoczył ze wszystkich stron. Może to tylko ta jedna noc, podczas której odłożyłem na półkę opowiadania przyprawiające o złudzenie zmysłów sprawiła, że poczułem się, jakby nie istniały żadne granice intelektualnego poznania. Jakby to, co wydawało mi się naturalnym zakończeniem każdego rozpoczętego wątku, zawsze rozpadało w tajemniczej nieskończoności. Bo przecież na własne oczy widziałem widma całych zdań, rozpływających się pod wpływem pióra mistrza Dino Buzzatiego. Daremnie próbowałem się zbliżyć chociaż do tego, aby uchwycić puentę. Niestety, wejście w alegoryczny świat wielkiego włoskiego pisarza wydaje mi się tak trudne, że aż niemożliwe. I dlatego uważam, że ten prozaik w pracy ze mną osiągnął sukces. Doprowadził do uruchomienia mojej fantazji, która przecież sama potrafi czynić cuda.

"Polowanie na smoka z falkonetem" to zbiór opowiadań z których każde zawiera jakiś sekret. Sekretem może być sposób zakończenia, nagle otwierający przede mną przepaść pełną niedomówień. Może też nim być tysiące znaczeń, które zawzięcie próbowałem rozwikłać aby poznać przewodnią myśl każdego opowiadania. A nawet złowieszcze zwiastuny, których występowanie w tych krótkich powiastkach przyprawiało mnie o zapierającą dech w piersiach fascynację. Jednak to wszystko sprawiło, że chylę czoła przed literaturą wysokich lotów przy której lekturze czasami przydałaby się chwila olśnienia. Bo w tym wypadku naprawdę potrzeba wiele szczęścia by zrozumieć zupełnie inne znaczenie tych samych słów. Można się jedynie domyślać jaki ukryty przekaz posiadają niektóre opowiadania Buzzatiego.

Mam wrażenie, że zanurzając się w Buzzatim osiągnąłem stan kafkowskiej nieuchronności losu. Świat ich obydwóch jest tak nierealny i czasami zimny, że aż odpychający. Jednak każdy kto zapamięta surrealistyczną wizję kropli wspinającej się po schodach, zakocha się w jej tajemniczej nieprzewidywalności. Pewnie wielu z Was patrząc na proces kuracji w siedmiopiętrowym szpitalu w którym ciężko się wyleczyć, odetchnie z ulgą że go tam nie ma. A niektórzy zadziwią się nad otwarciem drogi, której tak naprawdę nigdy nie było. I taki właśnie jest Dino Buzzati. Tworzy coś, czego końca nie ma i nawet samego horyzontu wszelkich zdarzeń należy się domyślać.

Spodziewałem się, że po wspaniałej "Pustyni Tatarów" kolejna książka włoskiego klasyka, którą przeczytam będzie równie dobra. Tymczasem moje oczekiwania zostały przekroczone na wszystkich poziomach. "Polowanie na smoka z falkonetem" można smakować i czcić jedynie będąc sam na sam ze sobą i swoimi myślami. Najdrobniejszy szczegół nie może nam przeszkadzać w wyłuskiwaniu puenty czy też rozpoznawaniu komizmu sytuacji. Nie można wierzyć w nic, co ten wirtuoz powieści chce nam przekazać. Moim zdaniem na tym to ma polegać. Abyśmy sami dokończyli każde rozpoczęte przez pisarza opowiadanie i stworzyli zakończenie odpowiadające naszym wyobrażeniom o otaczającym nas świecie.

Przedzierając się przez groteskowe i absurdalne sytuacje nagle uświadomiłem sobie, że jestem zauroczony tym bezmiarem niedorzeczności, który mnie otoczył ze wszystkich stron. Może to tylko ta jedna noc, podczas której odłożyłem na półkę opowiadania przyprawiające o złudzenie zmysłów sprawiła, że poczułem się, jakby nie istniały żadne granice intelektualnego poznania. Jakby...