Wywiad-rzeka z jedną z najbardziej cenionych i popularnych polskich reżyserek.

Szumowska jawi się nam jako świadoma, liberalno-lewicowa twórczyni, która znakomicie odnajduje się na salonach kina światowego.

Choć nadal bardziej do mnie trafia (również tekstowo) Jagoda Szelc, to takim autorkom Szumowska przetarła szlak. I warto zobaczyć jak.

Wywiad-rzeka z jedną z najbardziej cenionych i popularnych polskich reżyserek.

Szumowska jawi się nam jako świadoma, liberalno-lewicowa twórczyni, która znakomicie odnajduje się na salonach kina światowego.

Choć nadal bardziej do mnie trafia (również tekstowo) Jagoda Szelc, to takim autorkom Szumowska przetarła szlak. I warto zobaczyć jak.

Lekka w odbiorze rozmowa z jedną z najlepszych polskich reżyserek, dzięki której możemy poznać Szumowską z 2012 roku i zajrzeć za kulisy światka filmowego z tamtego okresu. "Małgośka" odkrywa przed nami, jak jej poglądy zmieniają się jak chorągiewka na wietrze, zatem warto pamiętać, że to co opisane w książce, może znacznie odbiegać od osoby jaką jest dzisiaj. Czekam na kolejny wywiad :)

Lekka w odbiorze rozmowa z jedną z najlepszych polskich reżyserek, dzięki której możemy poznać Szumowską z 2012 roku i zajrzeć za kulisy światka filmowego z tamtego okresu. "Małgośka" odkrywa przed nami, jak jej poglądy zmieniają się jak chorągiewka na wietrze, zatem warto pamiętać, że to co opisane w książce, może znacznie odbiegać od osoby jaką jest dzisiaj. Czekam na...

Mimo znajomości nazwiska pani Szumowskiej, nie miałam wcześniej styczności ani z jej twórczością, ani z jej osobą. Książkę dostałam w prezencie, a ja zawsze czytam wszystko co wpadnie mi w ręce. Czytanie tej książki będzie zawsze dla mnie miłym wspomnieniem. Nie wiem dlaczego, ale jej czytanie działa tak terapeutycznie i odprężająco, że na samą myśl o chwili poświęconej na ten wywiad od razu się cieszyłam. Czy dowiedziałam się czegoś, co zmieniło moje życie? Nie. Czy Małgorzata Szumowska stała się mentorką mojego życia? Też nie. Czy poleciłabym tę książkę? Absolutnie każdemu :)

Mimo znajomości nazwiska pani Szumowskiej, nie miałam wcześniej styczności ani z jej twórczością, ani z jej osobą. Książkę dostałam w prezencie, a ja zawsze czytam wszystko co wpadnie mi w ręce. Czytanie tej książki będzie zawsze dla mnie miłym wspomnieniem. Nie wiem dlaczego, ale jej czytanie działa tak terapeutycznie i odprężająco, że na samą myśl o chwili poświęconej na...

Ciekawa rozmowa z intrygującą reżyserką. Osobowość Szumowskiej ogląda się jak zjawisko atmosferyczne - ciągła zmiana poglądów, nieprzewidywalność, a przy tym bezpretensjonalność, poczcie humoru i bezkompromisowość. Rzadko się spotyka takich ludzi i to mnie bardzo urzekło. Widać, że materiał na książkę był zbierany przez kilka lat i że autorka i redaktorki zrobiły wszystko, żeby ułożyć z tego sensowną całość. Całkiem się to udało, chociaż czasami rozdzialiki zrobione są na siłę, czasami widać, że pytania i komentarze są dopisane (i to tak, że bolą zęby),a odpowiedź sklejona z kilku. Język Szumowskiej jest niezwykle specyficzny, coś pomiędzy potoczystością a potocznością, co przeważnie odbierałam dobrze, ale czasami przydałaby się jednak mocna ręka redaktorska, żeby z tego słowa wybitnie mówionego zrobić jednak pisane. Niemniej polecam tę lekturę, czyta się dobrze, szybko i węzłowato, aż żal że nie ma dalszego ciągu.

Ciekawa rozmowa z intrygującą reżyserką. Osobowość Szumowskiej ogląda się jak zjawisko atmosferyczne - ciągła zmiana poglądów, nieprzewidywalność, a przy tym bezpretensjonalność, poczcie humoru i bezkompromisowość. Rzadko się spotyka takich ludzi i to mnie bardzo urzekło. Widać, że materiał na książkę był zbierany przez kilka lat i że autorka i redaktorki zrobiły wszystko,...

A ta rozmowa bardzo się mi spodobała. Choć raczej nikogo na ten zawód nie natchneła.

A ta rozmowa bardzo się mi spodobała. Choć raczej nikogo na ten zawód nie natchneła.

Szumowska zyskuje przy bliższym poznaniu. Zyskuje na tyle, że z chęcią przeczytałbym nowszy wywiad (ten jest z 2012 r.),żeby zobaczyć jak się zmieniła. Wzbraniająca się przed zamknięciem w jakiejkolwiek społeczno-politycznie szufladzie. Ekstremalnie głodna świata, lubiąca dobrobyt, trzymająca się blisko życiowej przeciętności. Nonszalancka, pewna siebie, wyraźna a czasami przerysowana.

Kobieta kalejdoskop, która bez owijania w bawełnę mówi, że w szkole była faworyzowana, a znane nazwisko czasami ułatwia życia. Korzystała z tego, bo głupotą byłoby z tym walczyć. Jednocześnie urodą i koneksjami filmu się nie zrobi. Kino to szkoła przetrwania. Między wierszami można przeczytać, że to nie miejsce dla kobiet. Tymczasem to Holland i Szumowska zdobywają zagraniczne nagrody. Kim jest reżyserka, która nie dała się przemielić filmowej maszynie?

Na pewno kimś przewrotnym i wrażliwym. Mam wrażenie, że bardziej lubi swoje wady niż ceni zalety i to jest bardzo fajne. Kino nie ma dla niej płci więc nie walczy z mężczyznami, nie udowadnia kobiecości. Robi filmy i to one jej bronią.
Harda, skuteczna czasami trudna do wytrzymania i współpracy. W wywiadzie powiedziała, że nie lubi filmów zaangażowanych społecznie, takie kino ją nie interesuje. Robi filmy o emocjach bo tak patrzy na świat. Agnieszka Wiśniewska kilka razy próbowała wymusić na niej deklaracje feminizmu czy społecznego zaangażowania. Ale Szumowska w to nie wchodzi.

Agnieszka Wiśniewska postarała się żeby odsłonić wszystkie strony swojej rozmówczyni. Właściwie ta książka to nie wywiad, a długa rozmowa w której autorka też chce zaistnieć. Trochę mnie takie podejście drażni. Szczególnie próby dopasowania Szumowskiej w ramy Krytyki Politycznej.

Szumowska zyskuje przy bliższym poznaniu. Zyskuje na tyle, że z chęcią przeczytałbym nowszy wywiad (ten jest z 2012 r.),żeby zobaczyć jak się zmieniła. Wzbraniająca się przed zamknięciem w jakiejkolwiek społeczno-politycznie szufladzie. Ekstremalnie głodna świata, lubiąca dobrobyt, trzymająca się blisko życiowej przeciętności. Nonszalancka, pewna siebie, wyraźna a czasami...

Rzetelny wywiad z ciekawą osobą.

Rzetelny wywiad z ciekawą osobą.

Z Małgorzatą Szumowską mam tylko jeden problem - nie potrafię być wobec niej krytyczna i lubię nawet jej słabe filmy.
Fajny wywiad ze świetną kobietą. Polecam!

Z Małgorzatą Szumowską mam tylko jeden problem - nie potrafię być wobec niej krytyczna i lubię nawet jej słabe filmy.
Fajny wywiad ze świetną kobietą. Polecam!

Szumowska jest moim ulubionym reżyserem polskim, zaraz po Kieślowskim, Smarzowskim i Stuhrze. Po kolejnym genialnym filmie "W imię.." musiałam w końcu przeczytać ten wywiad-rzekę.
Szumowska opowiada o kinie, modzie, swoich rodzicach, pracy z Juliette Binoche, ale nie zdradza pikantnych szczegółów ze swojego życia prywatnego jak inne gwiazdki show biznesu. I chwała jej za to!

Szumowska jest moim ulubionym reżyserem polskim, zaraz po Kieślowskim, Smarzowskim i Stuhrze. Po kolejnym genialnym filmie "W imię.." musiałam w końcu przeczytać ten wywiad-rzekę.
Szumowska opowiada o kinie, modzie, swoich rodzicach, pracy z Juliette Binoche, ale nie zdradza pikantnych szczegółów ze swojego życia prywatnego jak inne gwiazdki show biznesu. I chwała jej za...

Polecam bardzo 'oficjalną recenzję', zawiera chyba wszystkie moje uczucia.

Polecam bardzo 'oficjalną recenzję', zawiera chyba wszystkie moje uczucia.