Książka mnie rozczarowała. Po obejrzeniu filmu - który uważam za jeden z lepszych jakie widziałem - liczyłem na coś więcej. Choć podchodząc do lektury miałem świadomość, że książka i film to często dwa inne światy. W tym przypadku dokładnie tak było. Nudny język, mnóstwo nazwisk, dat i nazw firm z pewnością nie ułatwiają czytania. Tylko ciekawa tematyka, ogólna ciekawość świata i zafascynowanie Afryką, w której dzieje się większość opisywanych wydarzeń, pozwoliły mi dobrnąć do końca tej niełatwej lektury.

W zasadzie jest to reportaż z działalności Wiktora Buta. Imponującej działalności, a mówimy o nielegalnym handlu bronią. Choć przeczytacie również drodzy Czytelnicy o transportach kurczaków czy pomocy humanitarnej dla ONZ, bo But wyznawał zasadę, że jego samoloty nigdy nie latają puste.

Książka mnie rozczarowała. Po obejrzeniu filmu - który uważam za jeden z lepszych jakie widziałem - liczyłem na coś więcej. Choć podchodząc do lektury miałem świadomość, że książka i film to często dwa inne światy. W tym przypadku dokładnie tak było. Nudny język, mnóstwo nazwisk, dat i nazw firm z pewnością nie ułatwiają czytania. Tylko ciekawa tematyka, ogólna ciekawość...

Książka w sumie inna niż wszystkie. Ani to biografia Wiktora Buta, bo w książce pojawia się i już jest, nic nie wiemy o jego latach młodzieńczych czy rodzinie. Raczej jest to zapis konfliktów zbrojnych z ostatnich 50 lat, niż opowieść o Bucie. W książce But to figura szachowa na drugim planie. więcej gwiazdzorzą prezydenci republik bananowych, watażkowie czy partyzanci niż on sam. Schemat, po paru kartkach, jest dość nudny - samolot leci, ląduje, wyładowuje, załadowuje i odlatuje. Książka przypomina reportaż z telewizji albo wiadomości wieczorne - ciągle jest opis że "coś się dzieje", ale Buta tam nie ma. Warto natomiast polecić jej przeczytanie z jednego powodu. Z powodu przekrętów. Rządów i osób prywatnych. Ja miałem wielkie oczy z e zdumienia, jak ludzie są łatwowierni. No nic, na koniec dodam, że książka nie ma związku z filmem z Nicolasem Cage'm. Sam But szanuje aktora, ale film uważa za durny. To chyba najlepsza recenzja dla tej książki.

Książka w sumie inna niż wszystkie. Ani to biografia Wiktora Buta, bo w książce pojawia się i już jest, nic nie wiemy o jego latach młodzieńczych czy rodzinie. Raczej jest to zapis konfliktów zbrojnych z ostatnich 50 lat, niż opowieść o Bucie. W książce But to figura szachowa na drugim planie. więcej gwiazdzorzą prezydenci republik bananowych, watażkowie czy partyzanci niż...