Niezwykły dar Diny

Staram się dzielnie realizować mój plan pod tytułem "Przeczytać wszystkie książki, które zaczęłam i nie skończyłam." Tym razem startowałam z 32 strony.
Kupiłam tę książkę, ponieważ była bardzo tania i jej opis wydawał się być interesujący. Kiedy zaczęłam ją czytać, to pomyślałam, że to jednak bajka dla dzieci i chyba mnie nie zainteresuje. Jak ja się myliłam! Książka jest bardzo ciekawa i wciągająca. Nie spodziewałam się tych zwrotów akcji, tych wszystkich wydarzeń. Cały czas coś się dzieje, nie ma miejsca na nudę.
Mimo, że książka nie jest bardzo długa, to zdąży się polubić bohaterów. Główna bohaterka była bardzo fajna, ale szczególnie polubiłam także Niko, Rose i Wdowę.
Opisy są takie barwne, że można sobie wszystko ładnie wyobrazić. Na przykład, gdy przebywali u Mistrza Maunusa, wygląd chatki Wdowy. Opis kiedy Dina się zgubiła i spotkała Rose, a później poszły tam, gdzie ona mieszkała. Wszystko było tak ładnie opisane, tak przejrzyście i zrozumiale. Naprawdę jestem oczarowana tymi obrazami, które wykreowałam w swojej głowie na podstawie tej książki. Tam jest po prostu pięknie.
Koniec książki mnie zamurował! Wiśniowy Domek został zniszczony. Byłam w szoku. Fajnie, że później mieli już nowy domek. Nie daje mi spokój tylko fakt, że nie wiem, gdzie zamieszkał Niko, i Mistrz, i Wdowa.
I kilka cytatów:
"Dwa lata? Z powodu sprzeczki? - W moim głosie brzmiało wielkie niedowierzanie. Davin i ja kłóciliśmy się nieustannie. Gdybyśmy mieli przestać ze sobą rozmawiać za każdym razem, kiedy się pokłócimy, to nigdy byśmy nie rozmawiali."

"Pokłócić się, owszem, można, to rozumiem. Nie rozmawiać ze sobą przez dwa lata... to trochę trudniej pojąć, chociaż, jeśli się jest dostatecznie wściekłym, to może. Ale nie rozmawiać ze sobą przez dwa lata, a jednak wiedzieć, że na tego drugiego można zawsze liczyć, choćby nie wiem o co Cię oskarżyli..."

"Uważaj na swoje pragnienia, bo one czasami się spełniają."

Co do oceny - chciałam dać 9, ponieważ ta książka nie dołącza do grona moich ulubionych, jednak uważam, że tej książce po prostu już nic nie brakuje. Żadnych opisów, żadnych postaci, żadnych wydarzeń. Jest taka i taka powinna zostać, bez żadnych zmian, więc daję 10.

Staram się dzielnie realizować mój plan pod tytułem "Przeczytać wszystkie książki, które zaczęłam i nie skończyłam." Tym razem startowałam z 32 strony.
Kupiłam tę książkę, ponieważ była bardzo tania i jej opis wydawał się być interesujący. Kiedy zaczęłam ją czytać, to pomyślałam, że to jednak bajka dla dzieci i chyba mnie nie zainteresuje. Jak ja się myliłam! Książka jest...

Opowiadanie rozpoczyna się w momencie, gdy do matki Diny, przybywa posłaniec z listem zaadresowanym właśnie do niej od Wielkiego Sędziego, pełniącego najwyższą władzę w królestwie. Meluzena Tonerre po przeczytaniu listu, bez zastanowienia wyjeżdża razem z posłańcem, zostawiając w domu Dinę oraz dwójkę swoich kolejnych dzieci. Tytułowa bohaterka nie ma pojęcia dokąd pognała jej matka, do chwili gdy ich dom odwiedza kolejny przybysz. Tym razem zabiera on ze sobą Dinę. I w ten sposób rozpoczyna się ciekawa, pełna akcji historia dziewczynki, która za wszelką cenę starała się uwolnić swoją matkę spod rąk okrutnego Drakana.
Pierwsze co przykuło moją uwagę to opis znajdujący się na tylnej stronie okładki:
,,Dina odziedziczyła po matce niezwykły dar. W oczach ludzi potrafi dostrzec ich uczynki, to czego się wstydzą, co chcieliby ukryć…”
Unikatowy pomysł – tak wtedy pomyślałem.
Z drugiej jednak strony obawiałem się, że moc głównej bohaterki – Diny, będzie opierała się tylko i wyłącznie na spokojnym prześwietlaniu poszczególnych osób (bez robienia im jakiekolwiek krzywdy),aby uzmysłowić czytelnikowi jak paskudny jest gatunek ludzki. Zdziwiłem się bardzo podczas czytania, że autorka przedstawiła to w nieco inny sposób, który okazał się wręcz niezwykły, mianowicie każdy człowiek na którego padł wzrok Diny, widział wszystkie swoje złe uczynki. Powracały do niego przykre wspomnienia, które lata temu pogrzebał, sądząc, że już nigdy nie będzie musiał do nich ponownie zaglądać. Dina również je widziała. Taka prześwietlona osoba czuła niewiarygodny wstyd nie tylko przed innymi ludźmi, ale całym światem i co najważniejsze – przed samym sobą. Ten wstyd w pewien sposób sprawiał im ból, dlatego też ludzie unikali Diny oraz jej matki (posiadającej tę samą moc co córka),na które wołali obraźliwie ,,Zawstydnice”.


Pełna recenzja książki na:
http://moznaprzeczytac.pl/niezwykly-dar-diny-lene-kaaberbol/

Opowiadanie rozpoczyna się w momencie, gdy do matki Diny, przybywa posłaniec z listem zaadresowanym właśnie do niej od Wielkiego Sędziego, pełniącego najwyższą władzę w królestwie. Meluzena Tonerre po przeczytaniu listu, bez zastanowienia wyjeżdża razem z posłańcem, zostawiając w domu Dinę oraz dwójkę swoich kolejnych dzieci. Tytułowa bohaterka nie ma pojęcia dokąd pognała...

"Fantasy dla młodzieży i nie tylko"- tak swoje książki reklamuje wiele wydawnictw, ale nie zawsze jest to zgodne z prawdą. Niektóre powieści dla dzieci są zbyt kolorowe i przewidywalne, by sięgnęli po nie starsi czytelnicy. Na szczęście książka "Niezwykły dar Diny" autorstwa Lene Kaaberbøl nie zalicza się do nich.
Jest ona przesycona akcją i jej niespodziewanymi zwrotami. Bohaterowie są nieszablonowi, a ich problemy, mimo że osadzone w świecie fantasy, mogłyby dotyczyć zwyczajnych ludzi. Dina, jako córka zawstydnicy, nie miała łatwo w życiu. Wszyscy ją szykanowali i bali się, ponieważ dziewczyna miała niezwykły dar, a może przekleństwo: w oczach ludzi potrafi dostrzec ich uczynki, to, czego się wstydzą, co chcieliby ukryć. Jednak dzięki tej umiejetności może spotkać kogoś ważnego, bo "każdy, kto otwarcie i szczerze spogląda w oczy zawstydnicy, to człowiek niezwykły i najlepszy przyjaciel, jakiego możne w życiu spotkać". Najlepszym w tej książce jest to, że nie zawsze się wszystko udaje. Kiedy bohaterowie ułożą jakiś plan, niekoniecznie wyjdzie tak jak wyjść powinien, przez co powieść była naprawdę ciekawa.
Kolejny plus nie dotyczy samej fabuły, tylko wydania książki. Mówię o śnieżnobiałym papierze, na którym, mimo tego że był przeze mnie starannie obmacywany w gorące dni lata, nie pozostał żaden ślad używania, więc brawa dla wydawnictwa Philip Wilson.
Książka jest na tyle dobra, że z czystym sumieniem polecam ją dzieciom, młodzieży i dorosłym. Z przyjemnością sięgnę po inne tytuły pani Kaaberbøl.

"Fantasy dla młodzieży i nie tylko"- tak swoje książki reklamuje wiele wydawnictw, ale nie zawsze jest to zgodne z prawdą. Niektóre powieści dla dzieci są zbyt kolorowe i przewidywalne, by sięgnęli po nie starsi czytelnicy. Na szczęście książka "Niezwykły dar Diny" autorstwa Lene Kaaberbøl nie zalicza się do nich.
Jest ona przesycona akcją i jej niespodziewanymi...

Dina odziedziczyła po matce niezwykły dar. W oczach ludzi potrafi dostrzec ich uczynki, to czego się wstydzą, co chcieliby ukryć. Dar ten przysparza dziewczynie wiele problemów w kontaktach z rówieśnikami. Okazuje się jednak niezwykle cenny w godzinie próby, gdy trzeba rozwiązać tajemnicę potrójnego morderstwa i zmierzyć z okrutnymi smokami w lochach ponurego zamczyska.
Smoki, alchemicy, uzbrojeni rycerze wypełniają kart tej niesamowitej, trzymającej cały czas w napięciu powieści.

Książka niesamowita. Kiedy postanowiłam, że przeczytam jeszcze raz wszystkie biblioteczne książki, które przeczytałam odkąd skończyłam cztery lata... Oczywiście, musiałam złapać za tą! Jest jedyna w swoim rodzaju. Dina jest dla mnie wzorek do naśladowania. Jej odwaga... Miała ciężkie życie... Jak to większość Zawstydnic. A jednak dała sobie radę. Podziwiam.

Dina odziedziczyła po matce niezwykły dar. W oczach ludzi potrafi dostrzec ich uczynki, to czego się wstydzą, co chcieliby ukryć. Dar ten przysparza dziewczynie wiele problemów w kontaktach z rówieśnikami. Okazuje się jednak niezwykle cenny w godzinie próby, gdy trzeba rozwiązać tajemnicę potrójnego morderstwa i zmierzyć z okrutnymi smokami w lochach ponurego...

Książka od pierwszej strony do ostatniej, trzymała mnie w napięciu. Na swoich kartach pokazuje niezwykłe wydarzenia, przy których czytaniu na rękach pokazuje się gęsia skórka....
Z wielką chęią sięgnę po inne książki pani Lene Kaaberbol.

Książka od pierwszej strony do ostatniej, trzymała mnie w napięciu. Na swoich kartach pokazuje niezwykłe wydarzenia, przy których czytaniu na rękach pokazuje się gęsia skórka....
Z wielką chęią sięgnę po inne książki pani Lene Kaaberbol.

http://papierowemiasta.blogspot.com/2013/08/030-niezwyky-dar-diny-lene-kaaberbl.html

Na początek krótkie wyjaśnienie: jest to jedna z moich ulubionych książek z wczesnego nastolatkowania (?) i recenzja może być troszkę subiektywna, ale postaram się, żeby tak nie było (bardzo dawno jej nie czytałam).
Po raz pierwszy wzięłam ją do ręki ze względu na to, że ta sama pani pisała książki Czarodziejek W.I.T.C.H. :) i ona sprawiła, że polubiłam fantasy. Więc proszę o wyrozumiałość!

Niezwykły dar Diny to opowieść osadzona w świecie stylizowanym na średniowieczny (?) z domieszką magii. Główna bohaterka - Dina Tonerre to dziewczynka w wieku 10 lat, która mieszka razem z rodziną w Brzozowej Osadzie. Ich życie toczy się całkiem zwyczajnie, ale sama dziewczynka jest odrzucona przez ludzi i nie może sobie znaleźć prawdziwego przyjaciela.
Dina odziedziczyła po mamie niezwykły dar, za który jednak nie jest wdzięczna - sprawia jej tylko kłopoty. Chociaż kiedy była młodsza bawiła się z Sasią, to teraz już nie ma żadnych przyjaciół. Patrząc na dziewczynkę wszyscy widzą w niej tylko córkę swojej matki i pragną ją unikać, bojąc się spojrzeć jej w oczy. Słowa córka Zawstydnicy towarzyszą jej nieustannie, gdy idzie do osady szukając towarzystwa, albo pomagając mamie w sprawunkach. Zazdrości rówieśnikom tego, że mogą bawić się razem, zazdrości nawet rodzeństwu tego, że nie odziedziczyli tych przeklętych oczy Zawstydnicy. Ale najbardziej dziewczynka zazdrości Cilli, córce młynarza, która ma tylko starszych braci i jest bardzo rozpieszczona. Wszyscy chcą zaprzyjaźnić się z dziewczynką, nie dla tego, że jest miła, ale dlatego, że mogą uszczknąć trochę tego, co Cilla może im dać.
Dina popełnia błąd przychodząc do młyna i myśląc, że może bawić się razem z innymi dziećmi w młynie. I kiedy Cilla zaczyna jej dokuczać, przezywać, gniew Diny rośnie i używa swojego daru - a Cilla widzi, to wszystko czego się wstydziła, co w życiu zrobiła rozpieszczona mała córka młynarza.

W burzową noc po tym wydarzeniu do Brzozowej Osady puka nieproszony gość, prosząc o pomoc Meluzyny Tonerre, mamy Diny. W mieście Dunark wydarzyło się coś złego i Zawstydnica musi pomóc w orzeczeniu o winie, żeby formalnościom stało się zadość. Mama Diny wyrusza do pobliskiego Dunark, ale jej rodzina niepokoi się, kiedy kobieta nie wraca pomimo tego, że wstał już kolejny słoneczny dzień. Kiedy tego dnia do jej domu przychodzi obcy, mówiąc o wiadomości od jej matki, dziewczynka nie waha się i zostawiając wiadomość dla starszego brata wyjeżdża z nim za mamą. Sprawy się komplikują i dwie Zawstydnice: matka i córka, nauczycielka i nowa uczennica, zostają uwikłane w intrygę uknutą na dworze...

Szczerze mówiąc o samym świecie w książce nie jest wiele powiedziane, ale tak naprawdę więcej niż tyle ile jest nie ma potrzeby o nim wiedzieć. Chociaż jest pewna niezaspokojona ciekawość, kiedy się czyta Niezwykły dar Diny.
Mimo wszystko jest to wspaniała książka i naprawdę uważam, że jest ona dla każdego (tak jak pisze na okładce). Czytały ją moje młodsze kuzynki, czytałam ją ja i czytała ją moja mama. I wszystkim się podobała.
Wydaje mi się , że to taka troszeczkę gorzka bajka pisana z perspektywy dziewczynki...

Sama Dina wydaje się starsza, niż jest napisane w książce. Zachowuje się ona jak nastolatka, ale może jest tak, bo tego od niej wymagano i taka musiała się stać. Tylko w niektórych momentach można zauważyć, że tak naprawdę jest tylko małym dzieckiem, które ze wszystkich sił stara się sobie poradzić - i jest naprawdę zahartowana, może przez to, że była odrzucana w wiosce.

Niezwykły dar Diny skradł mi już serce dawno temu i chyba już zawsze pozostanie mi sentyment podczas czytania tej książki. Bo to naprawdę fascynująca przygoda - której opis na okładce nie jest aż tak bardzo przesadzony ;)

http://papierowemiasta.blogspot.com/2013/08/030-niezwyky-dar-diny-lene-kaaberbl.html

Na początek krótkie wyjaśnienie: jest to jedna z moich ulubionych książek z wczesnego nastolatkowania (?) i recenzja może być troszkę subiektywna, ale postaram się, żeby tak nie było (bardzo dawno jej nie czytałam).
Po raz pierwszy wzięłam ją do ręki ze względu na to, że ta sama pani...

...

...