Pięknie poprowadzona fabuła, trochę przerysowana postacie w same w sobie, ogułem szybko się czyta.

Pięknie poprowadzona fabuła, trochę przerysowana postacie w same w sobie, ogułem szybko się czyta.

Sarah lubi przygody i niebezpiecznych mężczyzn, takich jacy są w jej powieściach. Gdy postanawia odnaleźć zaginioną rodzinną pamiątkę prosi o pomoc Gideona, ale on początkowo trzyma ją na dystans i nawet nie myśli o poszukiwaniu skarbu. Mężczyzna jednak nie zna dziewczyny. Jej upór sprawia, że w końcu ulega. Wyprawa sprawia, że poznają się lepiej i rodzi się między nimi uczucie. Wszystko jednak komplikuje pojawienie się dawnego wspólnika mężczyzny, który także chce odnaleźć skarb.
Książka lekka, przyjemna. W sam raz na jesiennie wieczory.

Sarah lubi przygody i niebezpiecznych mężczyzn, takich jacy są w jej powieściach. Gdy postanawia odnaleźć zaginioną rodzinną pamiątkę prosi o pomoc Gideona, ale on początkowo trzyma ją na dystans i nawet nie myśli o poszukiwaniu skarbu. Mężczyzna jednak nie zna dziewczyny. Jej upór sprawia, że w końcu ulega. Wyprawa sprawia, że poznają się lepiej i rodzi się między nimi...

Takiej bezsensownej powieści dawno nie miałam w rękach. Główna bohaterka ubzdurała sobie, że musi znaleźć jakieś głupie kolczyki. Oczywiście potrzebuje do tego silnego, męskiego faceta (najlepiej po przejściach). Korespondując z nim postanawia go poślubić. Wpada do niego do domu i w zasadzie wyznaje mu miłość. Bzdura nad bzdury. Ani krzty realizmu...
Romans romansem, ale brzydkich bajek pani Krentz niech nie pisze.

Takiej bezsensownej powieści dawno nie miałam w rękach. Główna bohaterka ubzdurała sobie, że musi znaleźć jakieś głupie kolczyki. Oczywiście potrzebuje do tego silnego, męskiego faceta (najlepiej po przejściach). Korespondując z nim postanawia go poślubić. Wpada do niego do domu i w zasadzie wyznaje mu miłość. Bzdura nad bzdury. Ani krzty realizmu...
Romans romansem, ale...

Smerfastycznie fatalna. To nie jest najlepsza książka tej autorki, delikatnie mówiąc. Bohaterowie nijacy, akcja fatalna. Nic się nie dzieje. Wszystko jest bardzo płytkie. Nudne, że aż boli. Nie potrafiłabym opowiedzieć o czym była. Bardzo słaba.

Smerfastycznie fatalna. To nie jest najlepsza książka tej autorki, delikatnie mówiąc. Bohaterowie nijacy, akcja fatalna. Nic się nie dzieje. Wszystko jest bardzo płytkie. Nudne, że aż boli. Nie potrafiłabym opowiedzieć o czym była. Bardzo słaba.

hahaha nawet niezła, tylko bohaterka trochę stuknięta

hahaha nawet niezła, tylko bohaterka trochę stuknięta

"Trzeba doceniać wartość pięknych marzeń."

"Poszukiwacz skarbów" to przeciętna książka. Mówi o kobiecej naiwności i świecie literatury kobiecej, w której zagubiła się główna bohaterka. Plusem tej powieści jest to, że połączone są dramatyczne wydarzenia z przeszłości z prozaiką dnia dzisiejszego.

Sarah to kobieta o zbyt wybujałej wyobraźni, która twierdzi, że posiada ponadprzeciętną intuicję. Jej celem jest znaleźć rodzinny skarb - Kwiaty Fleetwood. Dążąc do realizacji swoich planów kobieta wynajmuje sławnego poszukiwacza skarbów - Gideona. Ich historie z przeszłości są do siebie bardzo podobne. Oboje zostali bardzo zranieni przez bliskie osoby i nie potrafili na nowo odbudować swojego życia. Życie Gideona wzięło zakręt o 180 stopni, kiedy w jego domu zawitała Sarah.

Do tej pory nie czytałam jeszcze żadnej książki pani Krentz, a po tej pozycji nie jestem pewna czy się kiedyś odważę sięgnąć po inny tytuł. Fabuła jest dość monotonna i przewidywalna. Główna bohaterka wydawała mi się bardzo naiwna i lekkomyślna co mi przeszkadzało w czytaniu. W pewnym momencie miałam nawet wrażenie, że Sarah jest zdesperowana brakiem mężczyzny u swojego boku.

Nie zatracajmy się w historiach zawartych w książkach, bo to tylko fikcja literacka. Przez nią możemy na chwilę oderwać się od rzeczywistości, ale na pewno nie pomoże nam ona w problemach, które spotykamy w naszym realnym świecie.

"Trzeba doceniać wartość pięknych marzeń."

"Poszukiwacz skarbów" to przeciętna książka. Mówi o kobiecej naiwności i świecie literatury kobiecej, w której zagubiła się główna bohaterka. Plusem tej powieści jest to, że połączone są dramatyczne wydarzenia z przeszłości z prozaiką dnia dzisiejszego.

Sarah to kobieta o zbyt wybujałej wyobraźni, która twierdzi, że posiada...

Według mnie bardzo dobra książka. Jednak zabrakło mi reakcji bohaterów. Jak dla mnie Sarah była bardzo sztuczną postacią, emocje Gideona powinny dać o sobie znać same a nie być wyciągane na siłę, Sarah natomiast wpada do jego życia i mówi mu że go kocha i będą razem na zawsze, może taki był cel autorki i to miał być urok Sarah mi się to jednak nie podobało. Do tego gdy w końcu postanawiają ze sobą być dzieje się to tak nagle bez fajerwerków. Poza tym całkowicie został ominięty moment kiedy oni się zakochują, od początku czekamy aż po prostu powiedzą kocham cię. Jednak gdy w końcu Gideon ma się do tego przyznać nie mówi tego sam z siebie tylko Sarah mówi to za niego. Podobała mi się ta książka, ale tylko dlatego że lubię romansidła gdybym natomiast miała więcej czasu i przeczytała ją dużo dokładniej to zapewne znalazłabym więcej minusów. Mimo to zachęcam do przeczytania.

Według mnie bardzo dobra książka. Jednak zabrakło mi reakcji bohaterów. Jak dla mnie Sarah była bardzo sztuczną postacią, emocje Gideona powinny dać o sobie znać same a nie być wyciągane na siłę, Sarah natomiast wpada do jego życia i mówi mu że go kocha i będą razem na zawsze, może taki był cel autorki i to miał być urok Sarah mi się to jednak nie podobało. Do tego gdy w...