„Nigdziebądź” było oryginalnie brytyjskim mini serialem telewizyjnym z 1996 r. Dosyć dużą popularność zyskała nowelizacja autorstwa jednego z twórców serialu, Neila Gaimana. W 2005 r. powstała dziewięciozeszytowa adaptacja komiksowa opublikowana przez Vertigo, imprint wydawnictwa DC Comics. W 2006 r. komiks ten ukazał się również po polsku w ramach serii „Obrazy grozy”.

Głównym bohaterem jest zahukany pracownik biurowy Richard Mayhew mieszkający w Londynie. Pewnego dnia ratuje życie ekstrawaganckiej młodej kobiecie o imieniu Drzwi. W wyniku tego zdarzenia będzie musiał odwiedzić niezwykłą krainę „Londyn Pod”, aby odzyskać swoje dawne życie.

Zapoznałem się z powieścią Neila Gaimana ponad rok temu i część fabuły zdążyłem już zapomnieć. Jednakże w trakcie lektury komiksu odczuwałem, że mam do czynienia ze skróconą wersją powieści – brakowało mi pewnych szczegółów, które utkwiły mi w pamięci. Jednakże po namyśle doszedłem do wniosku, że tak naprawdę te elementy nie wpływały na fabułę, a główny wątek pozostał niezmienny.

Komiks podobnie jak książka przedstawia nam niezwykły świat egzystujący obok naszego. Razem z protagonistą poznajemy go i specyficzne zasady nim rządzące. Na swojej drodze Richard spotyka całą masę bardzo interesujących postaci ze szczególnym wyróżnieniem podejrzanego sprzymierzeńca jakim jest markiz de Carabas.

Za rysunki odpowiada tu Glenn Farby, znany w Polsce głównie z okładek do serii „Kaznodzieja”. W odróżnieniu jednak od tamtych prac, tutaj jego kreska jest bardzo zwyczajna. Udaje mu się bardzo dobrze odwzorować szczegóły anatomiczne, a także ma pomysł na różne wymyślne stroje. Jednakże do tak fantastycznej historii przydałyby się bardziej swobodne rysunki nie starające się naśladować realizmu. W innych pracach Farby’ego można to było dostrzec, więc nie do końca wiem czemu tutaj jest taki powściągliwy. Być może to kwestia kolorysty.

Jeśli ktoś chciałby sobie przypomnieć fabułę książki czy serialu, albo ich nie zna, to lektura jest w sam raz. Jeśli jednak ktoś pamięta poprzednie wersje tej historii, to nie znajdzie tu nic specjalnie nowego.

„Nigdziebądź” było oryginalnie brytyjskim mini serialem telewizyjnym z 1996 r. Dosyć dużą popularność zyskała nowelizacja autorstwa jednego z twórców serialu, Neila Gaimana. W 2005 r. powstała dziewięciozeszytowa adaptacja komiksowa opublikowana przez Vertigo, imprint wydawnictwa DC Comics. W 2006 r. komiks ten ukazał się również po polsku w ramach serii „Obrazy...

Nigdziebadź to kolejna piękna baśń autorstwa genialnego pisarza. Baśń mocno oparta na swym klasycznym baśniowym schemacie, ale oryginalna w szczegółach, czyli wszystko jak być powinno – zborna, mądrze rozwijająca się fabuła, zaskakująca tylko tym, co zaskakiwać powinno, czyli zgrabnymi detalami, a nie nieprawdopodobnymi splotami przypadków lub nielogicznym następstwem zdarzeń. Co najważniejsze i najbardziej charakterystyczne, niewiarygodną lekkość pisania ma pan Gaiman. Nie tylko na poziomie operowania piórem, ale także a może nawet przede wszystkim na poziomie odwagi sięgania po nietypowe sposoby narracji, wynikającej z literackiej samoświadomości i uzasadnionej pewności siebie. Dzięki pisarskiemu kunsztowi ów brak typowości nie jest – jak to bywa u wielu innych twórców, mniej biegłych w sztuce – sztuczny i irytujący, lecz ujmujący i zachwycający. I tyle ode mnie, bo mógłbym już tyko powtarzać to, co napisałem o Amerykańskich bogach i Gwiezdnym pyle. Mistrz, mistrz. Jeden z tych, co to rodzą się raz na wiele wiele lat.

Nigdziebadź to kolejna piękna baśń autorstwa genialnego pisarza. Baśń mocno oparta na swym klasycznym baśniowym schemacie, ale oryginalna w szczegółach, czyli wszystko jak być powinno – zborna, mądrze rozwijająca się fabuła, zaskakująca tylko tym, co zaskakiwać powinno, czyli zgrabnymi detalami, a nie nieprawdopodobnymi splotami przypadków lub nielogicznym następstwem...

Wstyd się przyznać, ale po przeczytaniu i oglądnięciu Gaimanowego "Nigdziebądź" ponad rok zabierałem się za ich komiksową adaptację. Cóż, w końcu nie ma tego złego, coby na dobre nie wyszło, gdyż minęło już na tyle dość czasu, aby autentycznie na nowo zakochać się w Londynie Pod. Adaptacja jest z gatunku tych wiernych aż do bólu. Osobiście mnie to nie przeszkadzało, gdyż ideałów się przecież nie poprawia. Czasami Mike Carey, czyli scenarzysta - adaptator, wtrącił kilka własnych drobnostek, ale nijak one nie miały wpływu na fabułę. Rysunkami zaś zajął się jeden z moich ulubionych rysowników Glenn Fabry i jak zawsze są one prześliczne. Szczególnie przypadła mi do gustu jego interpretacja postaci Markiza de Carabas.
Jak na komiksową adaptację powieściowej adaptacji scenariusza do ministeralu dla stacji BBC jest wręcz fenomenalnie.
Zdecydowanie polecam.

Wstyd się przyznać, ale po przeczytaniu i oglądnięciu Gaimanowego "Nigdziebądź" ponad rok zabierałem się za ich komiksową adaptację. Cóż, w końcu nie ma tego złego, coby na dobre nie wyszło, gdyż minęło już na tyle dość czasu, aby autentycznie na nowo zakochać się w Londynie Pod. Adaptacja jest z gatunku tych wiernych aż do bólu. Osobiście mnie to nie przeszkadzało, gdyż...

Gdybym nie znał książki, pewnie bym się w tym komiksie zakochał. Ale że czytałem - trochę mi smutno, że te wszystkie rewelacyjne postacie wyglądały tu całkowicie inaczej, niż je sobie wyobrażałem :P.

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

Gdybym nie znał książki, pewnie bym się w tym komiksie zakochał. Ale że czytałem - trochę mi smutno, że te wszystkie rewelacyjne postacie wyglądały tu całkowicie inaczej, niż je sobie wyobrażałem :P.

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

Polecam przeczytać po przeczytaniu książki - wygląd sposób rozgrywania wydarzeń mogą niejednego zaskoczyć, dzięki czemu uzyska znajomą, ale w pewien sposób nową opowieść.

Polecam przeczytać po przeczytaniu książki - wygląd sposób rozgrywania wydarzeń mogą niejednego zaskoczyć, dzięki czemu uzyska znajomą, ale w pewien sposób nową opowieść.

Wciągająca rozrywka :)

Wciągająca rozrywka :)

Sięgam po Gaimana gdy mam ochotę na dobrą, niebanalną fantastykę, nigdy się nie zawiodłam i raczej to się nie stanie... Polecam jako odskocznię od tych patetycznych powieści.

Sięgam po Gaimana gdy mam ochotę na dobrą, niebanalną fantastykę, nigdy się nie zawiodłam i raczej to się nie stanie... Polecam jako odskocznię od tych patetycznych powieści.

mimo iż na ostatniej stronie było napisane: "jeden z najciekawszych amerykańskich komiksów ostatnich lat" to ja nie dałem się nabrać i się znudziłem czytaniem

mimo iż na ostatniej stronie było napisane: "jeden z najciekawszych amerykańskich komiksów ostatnich lat" to ja nie dałem się nabrać i się znudziłem czytaniem

Świetny komiks. Pamiętam jak pierwszy raz czytałem go , gdy chodziłem do szkoły. Sentyment pozostał. Mam nadzieję , że kiedyś uda mi się znów go przeczytać

Świetny komiks. Pamiętam jak pierwszy raz czytałem go , gdy chodziłem do szkoły. Sentyment pozostał. Mam nadzieję , że kiedyś uda mi się znów go przeczytać

Dobra kreska, niezła adaptacja. Godne uwagi.

Dobra kreska, niezła adaptacja. Godne uwagi.