Wilki z Calla

Po czwartej części miłe zaskoczenie - ciekawa, nienużąca fabuła. Dużo się tutaj dzieje

Po czwartej części miłe zaskoczenie - ciekawa, nienużąca fabuła. Dużo się tutaj dzieje

Calla Bryn Sturgis to następna przystań Rolanda i jego kompanów. To tutaj przyjdzie im się zmierzyć z enigmatycznymi postaciami, zwanymi wilkami, które co kilkanaście lat przybywają, aby zabierać mieszkańcom dzieci. W jakim celu ? Kim są tak naprawdę siejące grozę wilki ? I czy mieszkańcy podejmą walkę z istotami posługującymi się nowoczesną bronią ? Kartki aż płoną, aby doczekać odpowiedzi na te pytania. Przy okazji King zaskakuje inwencją i pomysłem, a oczekiwanie na dzień nadejścia wilków przyprawia o coraz szybsze bicie serca.

Calla Bryn Sturgis to następna przystań Rolanda i jego kompanów. To tutaj przyjdzie im się zmierzyć z enigmatycznymi postaciami, zwanymi wilkami, które co kilkanaście lat przybywają, aby zabierać mieszkańcom dzieci. W jakim celu ? Kim są tak naprawdę siejące grozę wilki ? I czy mieszkańcy podejmą walkę z istotami posługującymi się nowoczesną bronią ? Kartki aż płoną, aby...

Małe miasteczko z dużym problemem.
Tak jak poprzedni tom znacznie lepszy niż pierwsze 3.

Małe miasteczko z dużym problemem.
Tak jak poprzedni tom znacznie lepszy niż pierwsze 3.

Kolejny tom Mrocznej Wieży zapowiada się nad wyraz ciekawie, jako, że na drodze Promienia, ka-tet Rolanda spotyka miasteczko Calla bryn Sturgis, a w nim dzieją się ciekawe rzeczy…

Większość dzieci w mieście to bliźniaki, pojedyncza ciąża jest cudem i zdarza się bardzo rzadko. Co około dwadzieścia trzy lata do miasteczka z Jądra Gromu przybywają Wilki i porywają jedno z bliźniąt z każdej pary do ok. siedemnastego roku życia. Dzieci te wracają jako pokury – bezmyślne, niezdolne do żadnej poważniejsze pracy, osiągające wzrost i siłę olbrzymów.

Robot Andy właśnie przepowiedział mieszkańcom, że za dwadzieścia trzy dni przybędą Wilki. Tyle, że tym razem do miasteczka zbliża się ka-tet rewolwerowców z Rolandem z Gilead na czele.

Czy grupa Rolanda pomoże mieszkańcom, czy wyruszy w swoją drogę? Jakie decyzje dotyczące ka-tet zapadną w ramach rozgrywających się wydarzeń? Czy róża je przetrwa?

Na domiar złego w Susannah budzi się nowa osobowość – Mia – córka niczyja, a Karmazynowy Król patrzy na wszystko swoim czerwonym okiem!

Kolejne crossovery z innymi książkami Kinga nadchodzą :) Najpoważniejszy w tym tomie to chyba Miasteczko Salem i wiele wydarzeń mocno nawiązuje do tej powieści. Oprócz tego należy dodać, że książka jest świetna, pisana z rozmysłem i w dużej mierze stanowi klasyczne Kingowskie bajania i opowieści, a akcja właściwa w kulminacyjnym momencie to około dwadzieścia stron :) Kolejny tomie, nadchodzę! :)

Kolejny tom Mrocznej Wieży zapowiada się nad wyraz ciekawie, jako, że na drodze Promienia, ka-tet Rolanda spotyka miasteczko Calla bryn Sturgis, a w nim dzieją się ciekawe rzeczy…

Większość dzieci w mieście to bliźniaki, pojedyncza ciąża jest cudem i zdarza się bardzo rzadko. Co około dwadzieścia trzy lata do miasteczka z Jądra Gromu przybywają Wilki i porywają jedno z...

Kolejna część Mrocznej Wieży i kolejna uczta dla wyobraźni. Powieść wciągnęła mnie niczym rwący potok, jednak starcie z wilkami - tak długo przecież wyczekiwane, i na którym opierała się książka - zostało ograniczonej do ledwie kilku stron, liczyłem na nieco więcej.

Kolejna część Mrocznej Wieży i kolejna uczta dla wyobraźni. Powieść wciągnęła mnie niczym rwący potok, jednak starcie z wilkami - tak długo przecież wyczekiwane, i na którym opierała się książka - zostało ograniczonej do ledwie kilku stron, liczyłem na nieco więcej.

Historia trochę zwolniła, żeby na końcu nabrac tempa. Nie jest tak rewelacyjna jak poprzednie dwa tomy, ale nadal dobra. Napisać historię, która po 6 (licząc tom 4.5) nadal nie nudzi, to jest nie lada wyczyn.

Historia trochę zwolniła, żeby na końcu nabrac tempa. Nie jest tak rewelacyjna jak poprzednie dwa tomy, ale nadal dobra. Napisać historię, która po 6 (licząc tom 4.5) nadal nie nudzi, to jest nie lada wyczyn.

Niezmiennie w tej serii wciągająca, choć jednocześnie coraz dziwniejsza, książka.

Niezmiennie w tej serii wciągająca, choć jednocześnie coraz dziwniejsza, książka.

Stefan Król próbował i próbował, i wreszcie wszystko wskoczyło na swoje miejsce. "Wilki z Calla" to bez wątpienia najlepsza część cyklu o Mrocznej Wieży. Wszystko dzięki temu, że fabuła wreszcie została podporządkowana jednemu motywowi przewodniemu, który był osią całej książki i zarazem stanowił okazję do rozbudowywania innych wątków. Calla Bryn Sturgis ma swój klimat, nowi protagoniści dają się lubić, ludzcy złole cechują się głębią, nieludzcy mrokiem, a stawka jest bardziej zauważalna niż kiedykolwiek wcześniej. Dobrze wypadają też nawiązania do innych książek autora i ogólnie popkultury, choć na pozór wydają się przeszarżowane. Mam jedną tylko wątpliwość - jak to często u Kinga bywa, skrzętnie budowany plot-twist dotyczący tożsamości wilków okazuje się być bardzo przewidywalny i niezbyt satysfakcjonujący; można było tę sprawę ujawnić znacznie wcześniej z korzyścią dla opowieści.

Stefan Król próbował i próbował, i wreszcie wszystko wskoczyło na swoje miejsce. "Wilki z Calla" to bez wątpienia najlepsza część cyklu o Mrocznej Wieży. Wszystko dzięki temu, że fabuła wreszcie została podporządkowana jednemu motywowi przewodniemu, który był osią całej książki i zarazem stanowił okazję do rozbudowywania innych wątków. Calla Bryn Sturgis ma swój klimat,...

Były momenty, które bardzo mi się podobały i moje zaciekawienie rosło. Były i takie, które trochę nużyły. Poprzednią część lubię najbardziej, więc w porównaniu do niej, ta wypadła gorzej. Nie jest jednak też jakaś zła. Rozwiązanie zagadki z Wilkami okazało się naprawdę ciekawe i ogólnie kilka ostatnich rozdziałów wynagrodziło mi nawet te takie sobie momenty. Sceny z Jakiem i Ejem lubię najbardziej. Ta para zajęła szczególne miejsce w moim sercu.

Były momenty, które bardzo mi się podobały i moje zaciekawienie rosło. Były i takie, które trochę nużyły. Poprzednią część lubię najbardziej, więc w porównaniu do niej, ta wypadła gorzej. Nie jest jednak też jakaś zła. Rozwiązanie zagadki z Wilkami okazało się naprawdę ciekawe i ogólnie kilka ostatnich rozdziałów wynagrodziło mi nawet te takie sobie momenty. Sceny z Jakiem...

Książka wspaniała. Nie jest tak, że cały czas trzyma w napięciu, ale ogólnie jest bardzo ciekawa. Końcówka jest boska. Ze wszystkich tomów, które przeczytałem (ten jest póki co ostatni),ta książka najbardziej mnie uwiodła. Można przeżywać tą historię bardzo intensywnie. Polecam.

Książka wspaniała. Nie jest tak, że cały czas trzyma w napięciu, ale ogólnie jest bardzo ciekawa. Końcówka jest boska. Ze wszystkich tomów, które przeczytałem (ten jest póki co ostatni),ta książka najbardziej mnie uwiodła. Można przeżywać tą historię bardzo intensywnie. Polecam.