-
ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant60
-
ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
-
ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński29
-
ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Cytaty z tagiem "blizna" [39]
[ + Dodaj cytat]Lęk był blizną, którą pozostawiła na nim historia. Był zakorzeniony w jego życiowych doświadczeniach.
Blizny opowiadają historię. W tym tygodniu ty zadecydujesz, o czym ta historia będzie.
Jeśli się postaramy, możemy stworzyć nową całość z rozbitych części i łączących je blizn. Blizny po bólu, cierpieniu spowodowanym utratą, doznanych upokorzeniach są widoczne. Takie pozostaną. Do końca. Nie ukrywamy ich w poszukiwaniu sztucznej doskonałości. Niedoskonałość i przemijanie są częścią tego, kim jesteśmy. Część naszej podróży. I to właśnie jest piękne.
Rany z czasem się zagoją. Nigdy nie możemy zapomnieć o traumie, ale nasz umysł potrafi ją łagodzić, pokrywać nowymi doświadczeniami, które przypominają świeżą skórę na starej ranie. Blizna pozostaje. Trochę mniej boli i trudniej ją dostrzec.
Uzdrowienie polega na przejściu od smutku zranień do radości zranień, gdy wiesz, że to one cię przede wszystkim upodabniają do zranionego Jezusa.
Nie należy żałować tego, co się przeżyło. Każde doświadczenie, nawet to najgorsze, prowadzi nas ku lepszemu. Każda rana w końcu się zagoi, a jednocześnie blizna, która pozostaje, daje nam potężną broń. Wiedzę, czego należy się w życiu wystrzegać, czego nie musimy powtarzać.
Tkanka blizny nie ma własnego charakteru. Nie jest tym samym, co tkanka zdrowej skóry. Nie nosi znamion choroby ani wieku, nie widać na niej bladości czy opalenizny. Blizna nie ma owłosienia, por ani zmarszczek. Jest jak ciężki pokrowiec. Osłania i kryje to, co pozostało jeszcze pod spodem. Dlatego człowiek nauczył się ją wytwarzać; żeby coś ukryć.
Wszystko działo się bardzo szybko, ale kiedy człowiek staje twarzą w twarz z własną śmiercią, wpada w tryb wolnego przewijania, bo kosmos wyświadcza mu przysługę, rozciągając czas.