Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Większych zarzutów nie można stawiać jedynie warstwie technicznej, gdyż całkiem solidnie wykorzystano podejście do zagadnienia, łącząc metodę chronologiczno-problemową. Ja jednak wolałbym obranie jednej z tych metod, ponieważ uważam, że lepiej wpływałaby na odbiór zawartych treści. Z pozytywnych opinii to by było na tyle. Ażeby rozpocząć od opinii najogólniejszej, muszę przestrzec, szczególnie młodzież, przed niezbyt ukrywaną manipulacją pod postacią pewnych nadużyć czy przemilczeń. Manipulacja ta bezpośrednio wiążę się z rokiem wydania, który miał miejsce w czasach PRL-u (1983). A więc naturalnie wyolbrzymiana oraz częstokroć podkoloryzowana jest rola Komunistycznej Partii Polski. Niech świadczy o tym fakt, iż autor poświęcał jej więcej miejsca niż Polskiej Partii Socjalistycznej, Polskiemu Stronnictwu Ludowemu czy Narodowej Demokracji! Partii, która przecież ówcześnie stanowiła rodzaj planktonu politycznego i czymś naturalnym było, że posiadała najwyżej kilku parlamentarzystów. Z szeregu manipulacji należy jeszcze wymienić przedstawianie niemieckich komunistów jako "głównych" konkurentów nazistów. Wystarczy przestudiować wyniki wyborów parlamentarnych z tamtych czasów, aby dowiedzieć się, że największym konkurentem nie byli bynajmniej komuniści, a socjaliści z SPD. Nie sposób pominąć wyraźnego relatywizowania paktu Ribbentrop-Mołotow, któremu prof. Zieliński poświęcił raptem dwa zdania, absolutnie nie informując o podziale Polski przez III Rzeszę i Związek Radziecki. Bezczelnym dopełnieniem stało się pominięcie faktu najazdu ZSRR na Polskę 17 września. Nie pozostaję mi nic innego, jak tylko namawiać do omijania tej pozycji.