Władysław Czapliński

Zmieniłem zdanie o Władysławie IV. Do tej pory był to tylko jeden z Wazów, a o Wazach miałem zdanie złe. I to był mój wielki błąd. Na swoje usprawiedliwienie, mogę napisać, że Polska królów elekcyjnych, niewiele mnie zajmowała. Po prostu przyjąłem to co, najłatwiejsze. Jednak lektura tej książki, zmusiła mnie do zmiany spojrzenia na Władysława ale także Zygmunta III, którego poznajemy niejako przy okazji, w okresie dorastania przyszłego władcy. Jakim władcą był Władysław IV? Na pewno ambitnym. A my nie lubimy władców ambitnych. Autor często zwraca uwagę, że był zapalczywy ale rzadko realizował swoje pomysły, bo zapał opadał. Fakt, jednak w dużej mierze wynikało to z tego, że miał związane ręce, a mimo wielkich starań nie mógł wzmocnić władzy królewskiej. Kwestia korony szwedzkiej, no cóż Władysław był królem. Czy jako król miał tak po prostu rezygnować z korony? W imię czego? Zrezygnował z korony moskiewskiej nie uzyskawszy za to nic na czym mu zależało. Oczywiście pięknie się pisze o takich patriotycznych zrywach, jednak szlachta polska w tym czasie nie chciała w imię patriotyzmu z niczego rezygnować. Szkoda, bo był to okres, w którym mogliśmy załatwić wiele rzeczy na swoją korzyść. Mieliśmy zdolnego króla, wychowanego w Polsce, znającego polskie realia, europejską sztukę wojenną a i sytuacja międzynarodowa była dla nas sprzyjająca. Jak się skończyło, wiemy. Książa przeznaczona jest dla osób, które historię znają, ponieważ nie opisuje szczegółowo każdego wydarzenia a często odwołuje się do innych pozycji, czy ogólnie do wiedzy czytelnika. Jednak ze względu na język, jest to pozycja dla każdego, kto chce wiedzieć ciut więcej i ciut więcej zrozumieć. A rzeczy niejasne można zawsze sprawdzić w innym miejscu.