Jesteśmy społecznością, która kocha książki

ŻYCZENIA KAROLCI „Karolcia”. Wiecie, że ja tego do tej pory nie czytałem? Klasyk literatury dziecięcej – w ogóle klasyk już – a ja jakoś zawsze gdzieś obok tego i na dodatek nigdy mnie książeczka ta nie pociągała. Nie, że takiej literatury nie lubię, bo lubię, wieczne dziecko zawsze w sobie pielęgnuję i tyle, no ale jakoś tak się złożyło, że trochę to inna literatura tego typu skupiła na sobie moje zainteresowania i to na niej się skupiłem. No ale „Karolcia”… Okazja się pojawiła, a że moja lepsza połowa zawsze to chwaliła, sentyment ma i w ogóle, postanowiłem i ja poznać w sumie chyba najważniejsze dzieło nieodżałowanej Marii Krüger i muszę przyznać, że nadal znakomite, nadal świetne i zapewniające dobrą, wartością rozrywkę młodym – tak ciałem, jak i duchem. Tytułowa Karolcia to ośmioletnia dziewczynka, jakich wiele. Warszawianka, mieszkająca z rodzicami i ciotką (a wkrótce także przyjaźniąca się z sąsiadem Piotrusiem) i wszystko, co dzieje się w jej życiu, każde zdarzenie i problem, wydaje się takie zwyczajne i… I nagle wszystko się zmienia, kiedy Karolcia znajduje niebieski koralik. Niby to nic takiego, koralik, jak koralik, ale okazuje się, że potrafi spełniać życzenia. Więc zaczyna je spełniać, nie tylko dla siebie samej. Rzecz w tym, że z każdym kolejnym życzeniem błyskotka maleje. A tu jeszcze zła czarownica chce go zdobyć i… http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2023/12/karolcia-maria-kruger.html